«Βόμβα» περιωπής έριξε ισραηλινό γεωπολιτικό και αμυντικό ινστιτούτο για την στάση των Γερμανών κατά του Ισραήλ, με μια πολιτική που επαναφέρει άσχημες μνήμες στις σχέσεις των πλευρών.
Συγκεκριμένα έκθεση του ινστιτούτου besacenter.org αναφέρει ότι «ενώ επίσημα η πολιτική της γερμανικής κυβέρνησης είναι η καταπολέμηση του αντισημιτισμού, τηρώντας μια φιλική στάση ως προς το Ισραήλ, την ίδια στιγμή προωθεί ενεργά τον αντισημιτισμό και τον αντι-ισραηλινισμό.
Επιτρέπει τη μαζική μετανάστευση χιλιάδων αντισημιτών από μουσουλμανικές χώρες, υποστηρίζει προτάσεις κατά του Ισραήλ στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, χρηματοδοτεί γενναιόδωρα την UNRWA( για τα παιδιά των Παλαιστινίων, η οποία όμως στηρίζει της Χαμάς κατά το Ισραήλ) που υποστηρίζει τον αντισημιτισμό και συγχαίρει το καθεστώς προαγωγής γενοκτονιών του Ιράν.
Επίσημα λοιπόν με πολλούς τρόπους έχουμε την άσκηση μιας πολιτικής από την γερμανική κυβέρνηση, που δείχνει προσπάθεια καταπολέμησης του αντισημιτισμού.
Ένα παράδειγμα είναι η παροχή υπηρεσιών ασφαλείας σε όλους τους εβραϊκούς θεσμούς στην χώρα.
Ένας άλλος είναι ο διορισμός εθνικού Επιτρόπου για ζητήματα διάκρισης και πολλά άλλα.
Επίσημα το Βερολίνο είναι φιλικό προς το Ισραήλ.
Μια απεικόνιση αυτής της πολιτικής είναι ότι εκάστοτε Γερμανοί υπουργοί επισκέπτονται συχνά πυκνά το Ισραήλ για να συζητήσουν και διερευνήσουν δυνατότητες συνεργασίας.
Παράλληλα όμως με τα μέτρα αυτά, (υπόγεια κατά το ινστιτούτο) η γερμανική πολιτική προάγει τον αντισημιτισμό και τον αντι-ισραηλιτισμό, τόσο άμεσα όσο και έμμεσα.
Από το 2015, η γερμανική κυβέρνηση δέχθηκε χωρίς επιλογή, πολλούς χιλιάδες μετανάστες από μουσουλμανικές χώρες. Εκατοντάδες χιλιάδες από αυτούς τους μετανάστες είναι αντισημίτες.
Μια μελέτη ινστιτούτου στη Βαυαρία διαπίστωσε ότι πάνω από το 50% των Ιρακινών, Σύρων και Αφγανών μεταναστών συμφώνησε με τη δήλωση "Οι Εβραίοι έχουν πάρα πολύ μεγάλη επιρροή στον κόσμο."
Μεταξύ των Γερμανών ο αριθμός αυτός κυμαίνεται μεταξύ 15% και 25%. Κάποιος μπορεί να υποστηρίξει ότι ένα έθνος του οποίου η γενιά των παππούδων είχε σκοτώσει 6 εκατομμύρια Εβραίους, δεν θα πρέπει να ανοίξει τις πόρτες του σε εισροή νέων αντισημιτών μεταναστών. Κάτι τέτοιο δεν μπορεί λογικά να δικαιολογηθεί με ανθρωπιστικά επιχειρήματα.
Ένα σημαντικό παράδειγμα της συνεχιζόμενης συμμετοχής της Γερμανίας στην υποκίνηση πολιτικής εναντίον του Ισραήλ, είναι η ψηφοφορία στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών.
Η γερμανική εφημερίδα Bild ανέφερε ότι τα τελευταία χρόνια η Γενική Συνέλευση έχει αποδεχθεί περισσότερα από 500 ψηφίσματα κατά του Ισραήλ και όχι κατά της τρομοκρατικής ομάδας Χαμάς.
Η εφημερίδα Bild έδωσε παραδείγματα από την περίοδο 2014-2017. Το 2014, από όλα τα ψηφίσματα που απευθύνονται σε συγκεκριμένη χώρα, το 87% ήταν εναντίον του Ισραήλ.
Το 2016, ο αριθμός ήταν 77%. Το 2017, 78%. Στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, περισσότερα από τα μισά ψηφίσματα ήταν εναντίον του Ισραήλ.
Η γερμανική εφημερίδα επεσήμανε ότι η Γερμανία αντιμετωπίζει με μια τακτική εχθρότητα το Ισραήλ.
Τον Νοέμβριο του 2018, από τα 21 ψηφίσματα της Γενικής Συνέλευσης κατά του Ισραήλ, τα 16 υποστηρίχθηκαν από τη Γερμανία ενώ σε τέσσερα απείχαν οι Γερμανοί αντιπρόσωποι.
Στην προηγούμενη κυβέρνηση, ο αρχηγός του σοσιαλιστικού κόμματος, και υπουργός Εξωτερικών Sigmar Gabriel, ασκούσε ουσιαστικά πολιτική κατά του Ισραήλ.
Ο Γκάμπριελ κατηγορούσε το Ισραήλ για πολιτική τύπου απαρτχάιντ κατά των Παλαιστινίων και δεν ζήτησε συγγνώμη εδώ και μήνες.
Παρόλα αυτά έδωσε ομιλία στο Τελ Αβίβ τον Ιανουάριο του 2018, όπου τόνισε ότι ήταν φίλος του Ισραήλ, προσθέτοντας ότι η χώρα του είχε ειδική δέσμευση για την ασφάλεια του Ισραήλ.
Οι ισχυρισμοί αυτοί αντικρούονται μεταξύ τους, καθώς ο Γκάμπριελ ήταν υπεύθυνος για έναν τεράστιο αριθμό γερμανικών ψήφων κατά του Ισραήλ στον ΟΗΕ , οι οποίοι υπονομεύουν την ασφάλειά του ισραηλινού κράτους.
Στην σημερινή γερμανική κυβέρνηση, ο υπουργός Εξωτερικών Χαϊκό Μάας, επίσης σοσιαλιστής, συχνά δηλώνει ότι τα στρατόπεδα του Άουσβιτς τον ενέπνευσαν να εισέλθει στην πολιτική.
Ωστόσο, το υπουργείο του οποίου ηγείται, συνεχίζει να υποστηρίζει τη δαιμονοποίηση του Ισραήλ στα Ηνωμένα Έθνη. Οι 16 γερμανικές ψήφοι κατά του Ισραήλ τον Νοέμβριο του 2018 έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια της θητείας του Μάασ.
Εξαιτίας του Maas αυξήθηκε επίσης η γερμανική υποστήριξη για την UNRWA (οργάνωση φροντίδας παιδιών της Παλαιστίνης) μετά την απόσυρση των ΗΠΑ.
Ο Rabbi Abraham Cooper, Αναπληρωτής Κοσμήτορας του Κέντρου Simon Wiesenthal, συνοψίζει το ζήτημα και τον ρόλο του Μάασ σε αυτό ως εξής:
«Μετά την κίνηση των ΗΠΑ να αποσύρουν την οικονομική υποστήριξη τους στην οργάνωση που φροντίζει παιδιά Παλαιστινίων, ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Heiko Maas ανακοίνωσε μια "σημαντική" αύξηση των κεφαλαίων από τη χώρα του στην UNRWA.
Με χρηματικά ποσά της τάξεως των 100 εκατομμυρίων ευρώ, η Γερμανία παραμένει ένας από τους μεγαλύτερους ευεργέτες της UNRWA.
Ναι, η υποστήριξη της προσπάθειας των Παλαιστινίων για ένα καλύτερο μέλλον είναι σωστή και σημαντική.
Ωστόσο, τα προγράμματα σπουδών της Χαμάς και της Παλαιστινιακής Αρχής που χρηματοδοτούνται από την UNRWA ισοδυναμούν με παιδική κακοποίηση.
Κανείς ο οποίος συνάντησα στο Βερολίνο δεν μπορούσε να με διαβεβαιώσει ότι από τα γερμανικά χρήματα δεν ωφελήθηκε ουσιαστικά και άμεσα η Χαμάς».
Επιπλέον, το Φεβρουάριο, υπό την καθοδήγηση του Μάασ, το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών απέστειλε εκπροσώπους στην πρεσβεία της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν στο Βερολίνο, με αφορμή τον εορτασμό της 40ής επετείου της Ισλαμικής Επανάστασης.
Αυτό συνέβη παρά το γεγονός ότι το Ιράν συχνά ζητά την καταστροφή του Ισραήλ.
Οι σχέσεις με το Ιράν δεν σταμάτησαν εκεί. Ο Γερμανός Πρόεδρος Frank-Walter Steinmeier, επίσης σοσιαλιστής, "συνεχάρη την ιρανική κυβέρνηση με την ευκαιρία της 40ής επετείου της επανάστασης, επίσης στο όνομα των συμπολιτών του."
Η γερμανική εφημερίδα Tagesspiegel αναρωτιόταν αν έπρεπε να υπενθυμίσει στον Steinmeier ότι το Ιράν είναι χορηγός της διεθνούς τρομοκρατίας, απειλεί το Ισραήλ με καταστροφή, αρνείται το Ολοκαύτωμα, καταπιέζει τις γυναίκες, εκτελεί ομοφυλόφιλους και τιμωρεί τις θρησκευτικές μετατροπές στον Χριστιανισμό με θάνατο.
Το συμπέρασμα: «Η ηθική πυξίδα που θα καθοδηγούσε τα λόγια ενός προέδρου της γερμανικής δημοκρατίας έχει αποτύχει σε αυτή την περίπτωση σε μεγάλο βαθμό».
Τα γερμανικά συγχαρητήρια προς την ιρανική κυβέρνηση είναι ακόμα πιο εντυπωσιακό γεγονός, δεδομένου ότι όταν ο Ντόναλντ Τράμπ εξελέγη πρόεδρος των ΗΠΑ τον Νοέμβριο του 2016, ο Steinmeier, τότε υπουργός Εξωτερικών, έκανε λόγο το ότι δεν του έδωσε συγχαρητήρια.
Το φιλελεύθερο κόμμα (FDP), το οποίο βρίσκεται στην αντιπολίτευση, ζήτησε πρόσφατα από τη γερμανική κυβέρνηση να αλλάξει τις πολιτικές της χώρας στα Ηνωμένα Έθνη.
Ένας από τους βουλευτές του κόμματος, ο Frank Muller-Rosentritt, επεσήμανε ότι σε ένα χρόνο, αποφασίστηκαν 21 ψηφίσματα κατά του Ισραήλ, ενώ υπήρχε μόνο ένα εναντίον της Συρίας.
Τόνισε δε ότι αυτή η "δυσαναλογία δείχνει ότι οι εχθροί του Ισραήλ εργάζονται καλά στον ΟΗΕ για να απονομιμοποιήσουν το εβραϊκό κράτος".
Η άμεση και έμμεση βοήθεια σε αντισημίτες και αντι-Ισραηλινούς λαμβάνει χώρα όχι μόνο σε εθνικό επίπεδο, αλλά και σε επίπεδο ομοσπονδιακών κρατών.
Οι στατιστικές για τα αντισημιτικά εγκλήματα είναι μεγάλες . Ο εθνικός Επίτροπος Felix Klein δήλωσε ότι οι δημοσιευμένες στατιστικές για το θέμα αυτό είναι παραπλανητικές, και σκοπεύει να αντιμετωπίσει αυτήν τη στρέβλωση.
Τα πολλά εγκλήματα κατά των Εβραίων, στα οποία δεν μπορούν να εντοπιστούν οι δράστες, έχουν καταγραφεί ως προκλήσεις ακροδεξιών, κάτι που είναι συχνά αναληθές.
Ο Κλάιν τόνισε ότι η απαραίτητη αλλαγή μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την πείρα των υπουργών εσωτερικών των ομοσπονδιακών κρατών, ώστε να τροποποιήσουν τον τρόπο με τον οποίο καταρτίζονται αυτές οι στατιστικές.
Σύμφωνα με τον Klein, οι φυσικές επιθέσεις εναντίον Εβραίων από μουσουλμάνους είναι πολύ πιο πολυάριθμες από ό, τι καταγράφονται.
Επίσης, οι Εβραίοι εκπρόσωποι επέστησαν την προσοχή στα πολλά αντισημιτικά περιστατικά που προκάλεσαν οι μουσουλμάνοι, τα οποία δεν αντικατοπτρίζονται στις στατιστικές.
Εάν τα κράτη δεν αναφέρουν με ακρίβεια όλα αυτά και δεν αναζητήσουν τους πραγματικούς δράστες, στην πραγματικότητα βοηθούν τους αντισημίτες.
Η έγκριση σχολικών βιβλίων είναι μια άλλη ευθύνη των κυβερνήσεων των γερμανικών ομοσπονδιακών κρατιδίων.
Μια πρόσφατη μελέτη δύο Γερμανών καθηγητών, του Samuel Salzborn και του Alexander Kurth, ασχολήθηκε με την διερεύνηση του αντισημιτισμού στα γερμανικά σχολεία.
Μερικώς, με βάση μια προηγούμενη μελέτη, οι δύο αυτοί ειδικοί διαπίστωσαν ότι σε πολλά σχολικά βιβλία , το Ισραήλ παρουσιάζεται συχνά με εντελώς αρνητικό τρόπο σε σχέση με τους Παλαιστίνιους , ειδικά στους τομείς της γεωγραφίας, της ιστορίας και της πολιτικής.
Σημειώνουν δε ότι το Ισραήλ αναφέρεται μόνο στο πλαίσιο της σύγκρουσης με τους Παλαιστινίους. Οι στρατιωτικές ενέργειες και οι αντιδράσεις του Ισραήλ στην παλαιστινιακή τρομοκρατία παρουσιάζονται συχνά εξίσου ως προβληματικές με την ίδια την τρομοκρατία.
Αυτά είναι μόνο μερικά παραδείγματα μεταξύ πολλών άλλων για την γερμανική πολιτική κατά του Ισραήλ .
Ενόψει του φρικτού παρελθόντος και ενός προβληματικού παρόντος της Γερμανίας, θα πρέπει να διεξαχθεί μια διεξοδική μελέτη σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο οι γερμανικές τοπικές και εθνικές κυβερνήσεις προωθούν άμεσα και έμμεσα τον αντισημιτισμό και τον αντι-ισραηλινισμό», καταλήγει ο ισραηλινό ινστιτούτο.
