Ο «γνωστός» Ρώσος πολιτικός επιστήμονας και σύμβουλος του Πούτιν Αλεξάντερ Ντούγκιν, έριξε μια «βόμβα» επικών διαστάσεων τόσο για την Τουρκία , η οποία ετοιμάζεται για την ευρασιατική ένωση όσο και την αναβίωση τριών παλαιών αυτοκρατοριών στην περιοχή της Α.Μεσογείου που φέρνει την σφοδρή αντίδραση της δύσης .
Ο γνωστός Ρώσος σύμβουλος του Πούτιν , Α. Ντούγκιν, δήλωσε ότι στην περιοχή αυτή ξαναγεννιούνται τρεις αυτοκρατορίες , η Ρωσική, η Οθωμανική και η περσική. Η δύση συσπειρωνεται ώστε να το αλλάξει ακόμα και με παγκόσμιο ή τοπικό πόλεμο .
Ο Γάλλος πρόεδρος Ε.Μακρόν το είπε μάλιστα σε πρόσφατες δηλώσεις του , μιλώντας για την αναβίωση της οθωμανικής αυτοκρατορίας από τον Ερντογάν, ότι αυτό δεν πρόκειται να γίνει .
Ο Ντούγκιν τόνισε επίσης ότι η Τουρκία ιστορικά ανήκει στην Ευρασία και υποστήριξε ότι η προσπάθεια της Τουρκίας να ανήκει κανονικά στην ευρασιατική «οικογένεια» ως νέο μέλος.
«Η Ρωσία και η Τουρκία, ευρίσκονται ανάμεσα σε δύο πολιτισμούς . Η Τουρκία όμως ανήκει στην Ευρασία, οι Ρώσοι είχαν μια αυτοκρατορία και πολλούς πολέμους που προέκυψαν από ανταγωνισμό, το ίδιο και η περσική και οθωμανική Αυτοκρατορία.
Στη συνέχεια, καταστράφηκαν και οι τρεις μεγάλες αυτοκρατορίες. Έτσι, η ιστορία μπορεί να μας οδηγήσει πίσω στις ρίζες μας. Αν επαναλάβουμε όμως τα λάθη του παρελθόντος θα εξαφανιστούμε με τον ίδιο τρόπο. Η ευρασιατική ενότητα είναι πολύ βαθιά με πνευματικές αξίες», δήλωσε ο ίδιος .
Ο Ρώσος Καθηγητής που υποστηρίζει την ειρήνη στον κόσμο αλλά με την συμβολή μιας πολυπολικής παγκόσμιας τάξης. Ο Δρ Αλέξανδρος Ντούγκιν, μιλώντας στον ανταποκριτή του τουρκικού πρακτορείου ειδήσεων Anadolou ανέφερε την εκτίμησή του, στην εδραίωση της ειρήνης στη Συρία και σε Αιγαίο και Α. Μεσόγειο στα ενεργειακά θέματα, όχι όμως με τον τρόπο που επιζητούν οι Ηνωμένες Πολιτείες που θέλουν να είναι η μόνη ηγέτιδα δύναμη του κόσμου.
Μεταξύ του Λευκού Οίκου και του Κρεμλίνου θα κριθεί το μέλλον της Συρίας, αλλά και παγκόσμια οικονομικά, στρατηγικά και στρατιωτικά ζητήματα δηλώνοντας ο ίδιος ότι μια συμφωνία θα μπορούσε να επιτευχθεί .
Ο Ντούγκιν, είπε για το θέμα αυτό:
«Υπάρχει μήπως καμιά ιδέα για το μέλλον της Συρίας αυτή τη στιγμή; Δεν υπάρχει περιβάλλον στο οποίο να συμφωνήσουν να συνεργαστούν η Ρωσία και οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Αυτό δεν σχετίζεται μόνο με την προσωπικότητα του Ασάντ. Το πρόβλημα στην Συρία πώς θα ανακτηθεί η ειρήνη. Σε αυτό το θέμα μας εμποδίζουν δυστυχώς, οι συνεργάτες της δύσης μαζί με τις ΗΠΑ. Ως εκ τούτου, μια μεγάλης κλίμακας ειρήνη στην Α. Μεσόγειο με συμφωνία δεν μπορεί να υπάρξει .
Τα αποθέματα πετρελαίου στη Μεσόγειο είναι επίσης ξεχωριστό πρόβλημα. Σε αυτό το σημείο, δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε συμβιβασμό. Προσπαθούμε να δημιουργήσουμε έναν πολυπολικό κόσμο, που θα είναι το τέλος του μονοπολικού κόσμου.
Γι 'αυτό είμαστε έτοιμοι να δημιουργήσουμε μια επιχειρηματική συμμαχία με όλες τις «ανεξάρτητες χώρες». Ανεξάρτητα από εμάς, ανεξάρτητες από παντού αλλά κυρίως ανεξάρτητες από την Αμερική.
Προσπαθούμε να ανοικοδομήσουμε όλες τις πολιτικές και γεωπολιτικές περιοχές της Μεσογείου. Δεν αποδεχόμαστε τη μονοπολική παγκόσμια τάξη πραγμάτων των ΗΠΑ».
Ο καθηγητής , αναφέρθηκε σε μια διαδικασία που αλλάζει την ισορροπία δυνάμεων στον κόσμο που βιώνει τις πιο σημαντικές αλλαγές που παρατηρούνται στη Μεσόγειο .
«Έχουμε μια επιχειρηματική συμμαχία σε λογικό επίπεδο της Ρωσίας, της Τουρκίας και του Ιράν. Ως εκ τούτου, όσον αφορά το μέλλον ολόκληρης της περιοχής της Συρίας, η Ρωσία συνδέεται με την πηγή, την Τουρκία, για να καταλήξει σε συμφωνία και με το Ιράν.
Δεν μπορούμε να καταλήξουμε σε συμφωνία με τις Ηνωμένες Πολιτείες, διότι δεν δεχόμαστε την μονοπολική εγκυρότητα αυτού του κόσμου που υπάρχει σήμερα.
Τα προβλήματα δεν αντιμετωπίζονται μόνο με οικονομική σταθερότητα αλλά και με αλλαγή ισορροπίας δυνάμεων. Ο τόπος όπου θα γίνει προφανώς αυτή η προφανής αλλαγή θα είναι προς το παρόν η Ανατολική Μεσόγειος».
Η Τουρκία, το Ιράν δείχνουν ότι θα πρέπει να οριστεί μια κοινή στρατηγική με τη Ρωσία για τα θέματα αυτά και δηλώνει ο ίδιος την ακόλουθη εκτίμηση:
«Υπάρχει μια πλειάδα αναδυόμενων χωρών που κινείται εδώ και καιρό πολύ αποτελεσματικά από κοινού. Είμαστε σε μια ασύμμετρη επίθεση κατά της Δύσης.
Στην Κίνα, όταν συναντηθήκαν χώρες όπως το Πακιστάν, ισλαμικές χώρες και χώρες της Αφρικής, όλες δήλωσαν ότι είναι κατά της παγκοσμιοποίησης και εναντίον των αμερικανικών και ευρωπαϊκών δυνάμεων και της πολιτικής τους.
Βλέπουμε δηλαδή ότι οι σύμμαχοί μας αυξάνονται και πληθύνονται με αυτή η ασύμμετρη την ενότητα, που γίνεται μια μεγάλη δύναμη αναπόφευκτα κατά της δύσης» .
« Πρέπει να επιστρέψουμε στις ιστορικές μας ρίζες», δηλώνει ο ίδιος .
Ο ίδιος δήλωσε στην συνέχεια :
«Καταρχήν χρειαζόμαστε οικονομική ελευθερία κινήσεων και θέλουμε επίσης ο πόλεμος να είναι μια κατάσταση που θα μπορεί εύκολα να προσαρμοστεί σε ειρήνη.
Πρώτα απ 'όλα νομίζω ότι έχουμε μια τεράστια ευκαιρία. Ορισμένες περιοχές «στρέφονται» από την δύση προς τη Ρωσία με μεγάλη διαφορά, όπως η Τουρκία.
Γι αυτό πρέπει να γίνονται συνεχώς νέες αναζητήσεις συνεργατών στην σχέση μας αυτή» .
Η ίδια κατάσταση μπορεί να οδηγήσει στην ανανέωση των πολιτικών που εφαρμόζονται και στο Ιράν. Η Τουρκία ενισχύει επίσης την ολοένα και πιο ανεξάρτητη πολιτική στην περιοχή, την ίδια στάση, αν τα πράγματα συνεχίσουν όπως τώρα θα μπορούσε να συμβεί και σε άλλες χώρες .
Η Δύση όμως θέτει οικονομικούς περιορισμούς και εμπάργκο για να τιμωρήσει τους «αποκαλούμενους εγκληματίες», ενώ η πραγματική πρόθεση της είναι να διασφαλιστεί ότι όλες οι άλλες χώρες θα εξυπηρετούν τα δικά της συμφέροντα. Αυτός είναι ήδη ο κανόνας αριθ. 1 του "σκηνοθέτη" στις ΗΠΑ.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο εφαρμόζεται η παγκοσμιοποίηση. Γνωρίζουμε ότι η επιθυμία της Τουρκίας είναι να γίνει πιο δυνατή .
Έτσι πρέπει να σταθούμε πιο κοντά και να αγωνιστούμε μαζί για έναν πολυπολικό κόσμο. Για χάρη της παγκόσμιας ειρήνης, πρέπει να αποκατασταθούν οι παλιές αυτοκρατορίες που υπήρχαν στην περιοχή, τονίζει ο Ρώσος φιλόσοφος και καθηγητής.
Η Δύση σήμερα ενώθηκε ενάντια στην τουρκική, περσική και ρωσική συμμαχία και κήρυξε τον πόλεμο ενάντια σε αυτές τις τρεις αναπτυσσόμενες αυτοκρατορίες. Πρόκειται για το τρίγωνο της Ευρασιατικής αυτοκρατορίας», κατέληξε ο ίδιος.
