Για όλα τα τρέχοντα ζητήματα της επικαιρότητας μίλησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σερρών και Νιγρίτης Θεολόγος στο ΕΚΚΛΗΣΙΑ ONLINE.
Μας καθήλωσε με τον πνευματικό του λόγο και η παρέμβασή του καταδεικνύει πόσο σημαντική είναι η παρουσία των Ποιμεναρχών μας στην καθημερινή ζωή του κάθε πιστού που δοκιμάζεται από τις κακουχίες και τα προβλήματα.
Το συγκλονιστικό μήνυμα που περνάει από τη συνέντευξη είναι ότι ακόμα και αν πέσουμε, με τη δύναμη και την αγάπη στο Χριστό, θα ξανασηκωθούμε στα πόδια μας.
Διαβάστε τη συνέντευξη:
Σεβασμιώτατε πως είδατε το συλλαλητήριο της Αθήνας και πως βλέπετε τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης;
Το Συλλαλητήριο των Αθηνών ηταν μια συγκλονιστική κατάθεση αγνού πατριωτισμού και ανησυχίας για όσα τεκταίνονται αναφορικώς με την ονομασία του γειτονικού κράτους των Σκοπίων .
Δυστυχώς φαίνεται οτι υπήρξε κάποιος δισταγμός η καί εφησυχασμός από τις ελληνικές κυβερνήσεις διαχρονικώς .
Οι βόρειοι γείτονές μας , Σκοπιανοί, γέμισαν τις παγκόσμιες βιβλιοθήκες με τη δική τους ανιστόρητη προπαγάνδα και εμείς φτάσαμε σήμερα στο σημείο να τρέχουμε πίσω από τά γεγονότα , να υπερασπιζόμαστε το αυτονόητο.
Απορώ μάλιστα πως οι Σκοπιανοί απαρνούνται την σλαυική τους εθνική ταυτότητά και ζητουν ένα όνομα, μια ιστορία , εναν πολιτισμό πού δεν τους ανήκουν .
Είναι πολύ πιθανόν πίσω από αύτούς να βρίσκονται καί άλλοι βαλκάνιοι γείτονές μας . Το συλλαλητήριο ενέγραψε μια εθνική υποθήκη και κατέγραψε μιά δυνατή πατριωτική καί ακηδεμόνευτη κατάθεση ψυχής .
Επαφίεται σε όλους μας καί κυρίως στην ελληνική Κυβέρνηση , που ειναι η κυρίως υπεύθυνη για την διαχείριση και διαπραγμάτευση του ευαίσθητου αυτου θέματος νά την αξιοποιήσει εθνοφελώς.
Τά μηνύματα καί η δυναμική των συλλαλητηρίων είναι ένα δυνατό διαπραγματευτικό χαρτί στά χέρια των υπευθύνων Κυβερνητικών αξιωματούχων.Εύχομαι να το αξιοποιήσουν.
Διεπίστωσα μία αμφιθυμία, εναν δισταγμό, ενα κράτημα στο θέμα αυτό και από την κυβέρνηση αλλά και από τα υπόλοιπα κόμματα .
Η Εκκλησία βγήκε με νηφαλιότητα καί ψυχραιμία και είπε το αυτονόητο, ότι δεν θέλουμε να υπάρχει το όνομα Μακεδονία ή παράγωγό του στην ονομασία του γειτονικού κράτους γιατί κάτι τέτοιο εύκολα μπορεί υποθάλψει καί υποκινήσει αλυτρωτισμό καί διεκδικήσεις.
Δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος ο οποίος τρέφει τον αλυτρωτισμό και δίνει διέξοδο στον αλυτρωτισμό. Πάνω στον όρο Μακεδονία κάποιοι θέλουν να θεμελιώσουν βλέψεις καί διεκδικήσεις. Ασφαλώς χρειάζεται σύνεσις, νηφαλιότης ,ομοψυχία αλλά καί αποφασιστικότης.
Σεβασμιώτατε διαβλέπετε απειλή στο φλέγον θέμα της σχισματικής εκκλησίας των Σκοπίων εφόσον υπάρξει συμφωνία για το όνομα Μακεδονία;
Εδώ είμαστε Βαλκάνια και ό,τι ισχύει για την Ελλάδα ισχύει κατ επέκταση και για τα Βαλκάνια. Όλοι οι Βαλκανικοί λαοί στην ιστορική τους διαδρομή οικοδόμησαν την εθνική τους συνείδηση πέριξ της Εκκλησίας.
Μία «εκκλησία» με ένα τέτοιο όνομα που είναι ψευδεπίγραφο, μια εκκλησία ανυπόστατη και κανονικά και εκκλησιολογικά, μια εκκλησία παρακολούθημα του Κράτους μπορεί να δημιουργήσει θέματα σοβαρά ενδορθοδόξως καί νά « ανοίξει πληγές» πού ταλαιπώρησαν για αιώνες τήν πανορθόδοξη οικογένεια.
Γι αυτήν την σπουδαία παράμετρο του ζητήματος η Εκκλησία μας διεμαρτυρήθη, επισημαίνουσα τις δυσκολίες καί τούς κινδύνους που ελλοχεύουν. Αν αυτός ο κύκλος δεν «θεραπευθεί» με κανονικά και εκκλησιολογικά κριτήρια θα παράγει διαρκώς κρίσεις.
Η επιπλέον δυσκολία για την πατρίδα μας έγκειται σ το γεγονός ότι βρισκόμαστε εν μέσω μιας δεινής οικονομικής αλλά κυρίως αξιακής κρίσεως . Μεγάλοι λαοί χάθηκαν επειδή έχασαν τα ηθικά τους ερείσματα και τον αξιακό τους ορίζοντα.
Οι λαοί χάνονται όταν χάνουν την ταυτότητά τους, τίς αξίες καί τίς αρχές τους.Η Εκκλησία μας διδάσκει τόν υγιή πατριωτισμό καί απορρίπτει κάθε ακραία συμπεριφορά πού υποκρύπτει σκοπιμότητες καί ιδιοτελείς επιδιώξεις.
Η Εκκλησία μας δεν κινδυνολογεί απλώς επισημαίνει καί ορθοτομεί την αλήθεια.
Σεβασμιώτατε πως βλέπετε τις απόπειρες περί του λεγομένου διαθρησκειακού διαλόγου;
Αντιλαμβάνομαι τη δυσχερή θέση εις την οποία βρίσκονται το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο και τα υπόλοιπα ελληνορθόδοξα Πατριαρχεία,Αυτό τόγεγονός δικαιολογεί, εως ενα βαθμό βεβαίως, ένα πνεύμα λίγο πιο ανοικτό στο διάλογο με την ετεροδοξία ή καί τα άλλα θρησκεύματα..
Είμαι όμως πολύ διστακτικός και επιφυλακτικός στην αποτελεσματικότητα αυτών των κινήσεων.Η αγία ορθόδοξη Εκκλησία μας διαφυλάττει στο ακέραιο την αυτοσυνειδησία της ‘οτι αυτή ειναι η μία καί μοναδική Εκκλησία του Χριστού που σώζει και αγιάζει τον άνθρωπο.
Η επιθυμία για ένωση είναι σαφώς θεοφιλής αλλάόχι χωρίς προυποθέσεις καί κυρίως επί ζημία της πίστεως καί ενδορθοδόξου ενότητός μας . Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι ή Εκκλησία της παραδόσεως, είναι η Εκκλησία των Πατέρων.
Με βρίσκουν ‘ομως κάθετα αντίθετο εκφράσεις ‘η χαρακτηρισμοί όπως ΄΄προδότες της Ορθοδοξίας΄΄ πού πληγώνουν το πνεύμα και το ήθος της αγίας Ορθοδοξίας μας.
Πως βλέπετε τη στάση της Εκκλησίας της Ελλάδος απέναντι στο θέμα του Μακεδονικού και του συλλαλητηρίου;
Ο Αρχιεπίσκοπος εξέφρασε μία φωνή συνέσεως καί ψυχραιμίας .
Η τοποθέτηση του Αρχιεπισκόπου και της Συνόδου ήταν ξεκάθαρη και δεν επιδεχόταν καμιά παρερμνηνεία. Ο όποιος δισταγμός υπήρχε για το θέμα των συλλαλητηρίων έγκειτο στον υπαρκτό κίνδυνο νά γίνουν αυτά ‘όχημα για την εξυπηρέτηση αλλοτρίων σκοπών και επιδιώξεων .
Ευτυχώς αυτός ο κίνδυνος φαίνεται ότι απεφεύχθη.Καί σε αύτό συνέβαλλε καί η Εκκλησία μας με τήν αξιοπρεπή καί συνετή παρουσία της. Η Εκκλησία μας εξάλλου ήταν από τις πρώτες φωνές που ξεκαθάρισε ότι δεν μπορούμε νά αποδεχθούμε τον όρο Μακεδονία ή παράγωγό του στην ονομασία του γειτονικού κράτους των Σκοπίων.
Το ερώτημα ‘όμως είναι που είναι σε αύτήν την εθνική υπόθεση οι υπόλοιπες πνευματικές δυνάμεις του τόπου μας.
Σεβασμιώτατε πως βλέπετε το ρόλο της Εκκλησίας στα κοινωνικοπολιτικά δρώμενα;
Εκκλησία είναι ο Κλήρος και ο λαός, ούτε μόνο ο κλήρος ούτε μόνο ο λαός. Ο λαός συνιερουργεί μαζί με τους κληρικούς τό μυστήριο της εν Χριστώ σωτηρίας.
Το πολίτευμα καί το ήθος της Εκκλησίας μας είναι συνοδικό καί ιεραρχικό. Ούτε ιεροκρατία , ούτε πάλι καί λαοκρατία. Ο λαός της Εκκλησίας είναι ταυτόχρονα καί πολίτες του Κράτους.
Σεβασμιώτατε, γίνεται πολύς λόγος για διαχωρισμό Εκκλησίας-Κράτους. Ποια η άποψή σας;
Πώς μπορείς να χωρίσεις τον εαυτό σου στα δύο; Ακούγονται ελκυστικά ίσως γιά κάποιους βεβαίως με γνωστές ιδεοληψίες ως συνθήματα αλλά είναι άνευ ουσίας καί κυρίως ανεπίκαιρο το εγχείρημα . Η πίστη μας έχει διαποτίσει τη συνείδηση, τη ζωή, το είναι , τον πολιτισμό , την καθημερινότητα αυτού του λαού.
Η πίστη είναι βίωμα ,είναι εμπειρία, είναι χριστοζωή , δεν είναι ιδέα. Ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός λέει , ΄΄όλα μπορούν να σας τα πάρουν εκτός από δύο πράγματα, την ψυχή σας και την αγάπη σας για το Χριστό΄΄.
Τό κράτος όταν θέλει να «συνετίσει» την Εκκλησία κραδαίνει την απειλή του χωρισμού. Ο λαός μας θα υποστεί τις συνέπειες, όχι η Εκκλησία. Να διδαχθουμε ‘ολοι μας από την ιστορία.
Ποιος τα βαλε με την Πίστη και βγήκε νικητής;
Τι κακό όμως είδε αυτός λαός από την Εκκλησία του;Τήν μητέρα και τροφό του.
Η Εκκλησία μας εστήριξε ουσιαστικά τόν λαό μας πάντοτε καί σήμερα, εκείνη τον εστήριξε ποικιλοτρόπως σε όλα τα χρόνια της κρίσης.
Είναι καθήκον μας η φιλανθρωπία και το κοινωνικό έργο στην Εκκλησία μας.Αυτό το έργο ‘εχει ταυτότητα καί προσδιορισμό.
Γίνεται στο όνομα του Χριστού μας καί ως εκφραση της πίστεως καί της αγάπης μας πρός Εκείνον καί τήν εικόνα Του τον άνθρωπο. Δεν το κάνουμε για προβολή.
Διδαχθήκαμε ότι ο Χριστός μας εταύτισε τον εαυτό του με το φτωχό, τον πεινασμένο, ακόμα καί με τον αμαρτωλό, χωρίς νά δικαιώνει τήν αμαρτία, την οποία σαφώς κατέκρινε.
Δεν είμαστε κοινωνικός οργανισμός, είμαστε ένα θεανθρώπινο σώμα, ένα κομμάτι του ουρανού κάτω στη Γη, με τις ατέλειές μας τις οποίες αναγνωρίζουμε και διορθώνουμε με τήν χάρη του Θεού.
Με τη δύναμη του Χριστού καί όταν «πέφτουμε» στεκόμαστε και πάλι στα πόδια μας.
Έχουμε έναν Θεό Πατέρα ο οποίος μας αγαπά, δεν είναι εδώ για να μας τιμωρήσει, αλλά να μας αγκαλιάσει. Καί σε αυτό το σημείο η ετεροδοξία αστόχησε καθώς περιγράφει ένα Θεό δυνάστη-δικαστή.
Όταν μίλησε ο Νίτσε για το θάνατο του Θεού, μίλησε για το θάνατο ενός Θεού που δεν υπήρχε ποτέ, ενός Θεού δικαστή , τιμωρού, ενοχικού, συμπλεγματικού και όχι ενός Θεού όπως τον περιέγραψε ο Χριστός στην παραβολή του Ασώτου
Όλοι οι Μητροπολίτες αγωνιζόμαστε για να αισθάνεται ο λαός αυτό που είναι η Εκκλησία. Κιβωτός σωτηρίας,δύναμη ελπίδος, χώρος ελευθερίας,σώμα Χριστού.
Ο καθημερινός μας αγώνα είναι πρωτίστως ο αγιασμός και ευαγγελισμός του λαού μας.
