H δασκάλα του 4ου Δημοτικού σχολείου στο Ναύπλιο, Ιφιγένεια Γουγουτσά, κατάφερε με την εμφάνιση και την παρουσία της στην μαθητική παρέλαση για την εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου να προκαλέσει ποικίλα σχόλια.
Κάποιοι την χλεύασαν θεωρώντας ότι η συγκεκριμένη ενδυματολογική επιλογή ξεπερνούσε τα όρια του κιτς. Υπήρχαν δε και κάποιοι που την χαρακτήρισαν προσβλητική.
Και υπήρχαν και άλλοι που αποθέωναν με τα σχόλια τους την εκπαιδευτικό θεωρώντας ότι η εμφάνιση της όχι μόνο δεν προσβάλει την εθνική μας επέτειο αλλά προσφέρει και έναν ξεχωριστό τόνο σε μια καθιερωμένη και μονότονη εκδήλωση όπως είπαν.
Η αλήθεια είναι ότι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης οι φωτογραφίες με την δασκάλα να παρελαύνει πάνω στις δωδεκάποντες της γόβες φορώντας αυτό το μαύρο στενό μίνι φόρεμα έγιναν το επίκεντρο του σχολιασμού.
Η Ιφιγένεια Γουγουτσά, απόφοιτη του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και νυν δασκάλα σε σχολείο του Ναυπλίου, σύμφωνα με συναδέλφους της, είναι από τις πιο αξιόλογες εκπαιδευτικούς της πανέμορφης και γραφικής πόλης της Πελοποννήσου.
«Πραγματικά δεν καταλαβαίνω τον λόγο που έγινε τόσος ντόρος σχετικά με την εμφάνιση μου στην παρέλαση» λέει η ίδια η εκπαιδευτικός.
Η κυρία Γουγουτσά μας εξηγεί ότι εξεπλάγη από την διάσταση που έλαβε στα Μέσα Ενημέρωσης η παρουσία της στην παρέλαση.
«Ούτε καν το φανταζόμουν ότι ο κόσμος θα ασχολείτο με τι φόρεμα έχω επιλέξει να βάλω στην παρέλαση. Είναι αδιανόητο» λέει χαρακτηριστικά.
Επισημαίνει δε ότι κάθε χρόνο, σε κάθε μαθητική παρέλαση φροντίζει να δίνει το παρόν, διότι πιστεύει πως έτσι τιμά τους ήρωες που θυσιάστηκαν για την ελευθερία της Ελλάδας.
«Είμαι μια εκπαιδευτικός που πάντα θέλω να τιμώ τους ήρωες και να είμαι πάντα παρούσα στις μαθητικές παρελάσεις» τονίζει.
Η εκπαιδευτικός επισημαίνει ότι το να είναι κάποιος δάσκαλος είναι ένα κοινωνικό λειτούργημα.
«Διαμορφώνει προσωπικότητες και σφυρηλατεί ανθρώπους» προσθέτει.
Και καταλήγει η Ιφιγένεια Γουγουτσά:
«Η συμμετοχή λοιπόν σε μια εθνική παρέλαση όπως αυτή της 28ης Οκτωβρίου γεμίζει με υπερηφάνεια τους μαθητές που παρελαύνουν αλλά και τους δασκάλους που τους συνοδεύουν. Ζούμε σε μια εποχή που το φαίνεσθαι επικρατεί έναντι του είναι. Σε μια κοινωνία που τα μέλη της είναι πιο εύκολο να κρίνουν βάσει της εικόνας παρά του χαρακτήρα. Άλλωστε σε όλους μας είναι γνωστή η λαϊκή ρήση που λέει ότι "τα ράσα δεν κάνουν τον παπά"».
