Με την αλλαγή ώρας οι ώρες ξεκούρασης και ύπνου μειώνονται αισθητά.
Τα τελευταία χρόνια, με την ανάδειξη της σημασίας του κιρκάδιου ρυθμού (ή βιολογικού ρολογιού) στην εύρυθμη λειτουργία του οργανισμού, συνηθίζεται τις ημέρες του Μαρτίου να δημοσιεύονται σε παγκόσμιο επίπεδο, από το Forbers μέχρι το ygeiamou, άρθρα που επισημαίνουν την επιβάρυνση της υγείας από τη μετάβαση στη θερινή ώρα, όπως συνέβη τα ξημερώματα της Κυριακής δηλαδή, οπότε οι δείκτες των ρολογιών -είτε τα ψηφία τους- βρέθηκαν μια ώρα μπροστά και από 03:00 έγινε 04:00.
Στην Ευρώπη, διαβάζουμε στο protothema, η αλλαγή της ώρας εφαρμόστηκε πρώτη φορά το 1916 στη Γερμανία, ώστε να είναι δυνατή η παραγωγή πολεμικού υλικού από το ανθρώπινο δυναμικό με την ελάχιστη κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος. Στην Ελλάδα ειδικότερα, η θερινή ώρα εφαρμόστηκε για πρώτη φορά το 1932 και επανήλθε το 1975.
Έχουμε συνηθίσει πως, δύο Κυριακές τον χρόνο, ο ύπνος μας θα «ψηλώσει» ή θα «κοντύνει» αναλόγως την αλλαγή, ακόμα και αν μελέτες δείχνουν ότι η υπέρβαση π.χ. ακόμα και κατά μισή ώρα της ενδεδειγμένης διάρκειας βραδινού ύπνου μπορεί να έχει δραματικές συνέπειες για την υγεία. Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού ωστόσο, οι προειδοποιήσεις των ειδικών φαίνεται πως πιάνουν τόπο και εξετάζεται η οριστική κατάργηση της αλλαγής νομοθετικά, όπως συμβαίνει ήδη σε κάποιες πολιτείες των ΗΠΑ όπως η Χαβάη και η Αριζόνα.
Τι όμως αλλάζει στην υγείας μας και κατ’ επέκταση στη ζωής μας από την «αθώα» θα ισχυριζόταν κανείς αλλαγή;
