Το προφίλ των γυναικών στις οποίες επιδεινώνονται τα συμπτώματα επιτακτικής ούρησης και ακράτειας από προσπάθεια, σκιαγραφεί νεότερη μελέτη που συσχετίζει την ηλικία και την εμμηνόπαυση με την αύξηση των συμπτωμάτων
Η ακράτεια ούρων στις γυναίκες είναι ένα ιδιαίτερα συχνό φαινόμενο, με τις γυναίκες ηλικίας 45 εώς 54 ετών που βρίσκονται στη εμμηνόπαυση να έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες εμφάνισης του συνδρόμου της υπερδραστήριας ουροδόχου κύστης (OAB) σύμφωνα με στοιχεία πρόσφατης μελέτης που δημοσιεύτηκαν στο Menopause.
Επιπλέον, υπάρχουν συγκεκριμένοι παράγοντες που επηρεάζουν τη γυναικεία ακράτεια από προσπάθεια (SUI) όπως η παχυσαρκία και οι πολλαπλοί τοκετοί. Η συγκεκριμένη μελέτη είναι και από τις μεγαλύτερες, χρησιμοποιώντας δεδομένα περισσότερων από 12 χιλιάδων γυναικών
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ποιο φαντάζεστε ότι είναι το μεγαλύτερο ταμπού των Ευρωπαίων; Μα φυσικά ....η ακράτεια ούρων!
Τα συμπτώματα του συνδρόμου της υπερδραστήριας ουροδόχου κύστης (OAB) συνήθως επιδεινώνονται με τη διαδικασία της γήρανσης. Δύο είναι οι κυριότερες μορφές ακράτειας, η επιτακτική Ακράτεια Ούρων (UUI), ένα από τα συμπτώματα του συνδρόμου της Υπερδραστήριας Ουροδόχου Κύστης (ΟΑΒ), η απώλεια δηλαδή ούρων χωρίς την θέληση του ασθενούς, και η γυναικεία ακράτεια από προσπάθεια (SUI) που περιλαμβάνει την ακούσια απώλεια ούρων λόγω αθλητικών δραστηριοτήτων, του φτερνίσματος και του βήχα. Η τελευταία είναι και η πιο συχνή μορφή. Το σύνδρομο της υπερδραστήριας ουροδόχου κύστης χαρακτηρίζεται από την επείγουσα ούρηση και συνήθως συνοδεύεται από την αυξημένη συχνότητα κατά τη διάρκεια της ημέρας αλλά και από τη νυκτουρία.
Ο στόχος αυτής της νέας μελέτης ήταν να διερευνηθεί ο επιπολασμός και οι παράγοντες που σχετίζονται με τα συμπτώματα του ουροποιητικού. Αν και, πράγματι, τα αποτελέσματα ανέδειξαν μια σημαντική συσχέτιση του συνδρόμου της υπερδραστήριας ουροδόχου κύστης (OAB) στις γυναίκες ηλικίας 45 με 54 ετών που βρίσκονται στη μετεμμηνόπαυση, ανέδειξε επίσης ότι τα συμπτώματα της γυναικείας ακράτειας από προσπάθεια (SUI) ενδέχεται να μειωθούν μετά την εμμηνόπαυση. Ωστόσο, αυξάνονται ως αποτέλεσμα του υψηλού δείκτη μάζας σώματος και του αριθμού των τοκετών.
Oρισμένοι άλλοι παράγοντες που μελετήθηκαν ήταν το κάπνισμα το ιατρικό ιστορικό σακχαρώδους διαβήτη, η υστερεκτομή και η χρήση ορμονικής θεραπείας. Συνοψίζοντας, οι ερευνητές συστήνουν τη διεξαγωγή επιπρόσθετων μελετών για την εξαγωγή ασφαλέστερων συμπερασμάτων.
