Ο Ιωάννης Ζαμπέλιος του Ζαχαρία γεννήθηκε και πέθανε στη Λευκάδα, όπου πέρασε τα παιδικά και μαθητικά του χρόνια. Μετά την ολοκλήρωση των εγκύκλιων σπουδών του (1803) έφυγε για την Ιταλία, όπου πραγματοποίησε σπουδές νομικής και φιλοσοφίας. Έζησε στο εξωτερικό ως το 1810 και μετά την επιστροφή του στη Λευκάδα εργάστηκε ως δικηγόρος.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ποιος ήταν ο σκληρός Οθωμανός βαλής Γιουσούφ Πασάς Περκόφτσαλης
Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Ιταλία γνώρισε τον Ούγγο Φώσκολο, ο οποίος άσκησε έντονη επίδραση στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του, ενώ η δεύτερη μορφή που σφράγισε τη ζωή του ήταν ο Αδαμάντιος Κοραής, με τον οποίο ήρθε σε επαφή στο Παρίσι το 1809. Στην Ιταλία ο Ζαμπέλιος μυήθηκε στο πνεύμα του νεοκλασικισμού και της εθνικής έξαρσης. Ιδιαίτερη εντύπωση του έκανε η τραγωδία του Alfieri Τιμολέων, η πρώτη θεατρική παράσταση που παρακολούθησε.
Τον δικό του Τιμολέοντα ωστόσο υπέβαλε στον Αδαμάντιο Κοράη, η σχέση του με τον οποίο υπήρξε σχέση δασκάλου – μαθητή. Από τον Κοραή ο Ζαμπέλιος υιοθέτησε και την μέση οδό στο θέμα της γλώσσας. Μετά την επιστροφή του στη Λευκάδα εξέδωσε την ποιητική συλλογή Μέλη Ανακρεοντικά (1917) και ένα χρόνο αργότερα τον Τιμολέοντα.
Στον Τιμολέοντα καθώς και στις επόμενες τραγωδίες του ο Ζαμπέλιος κινήθηκε στο πνεύμα του διδακτισμού που υπαγόρευε ο Νεοελληνικός Διαφωτισμός και αισθητικά ακολούθησε σε γιενικές γραμμές τις αριστοτελικές αρχές. Η μελετήτρια Άννα Ταμπάκη διακρίνει ρομαντικά στοιχεία στην όψιμη συγγραφική του περίοδο 2, που τοποθετούν το έργο του στη μετάβαση από τον προεπαναστατικό ελληνικό κλασικισμό στον ρομαντισμό της μετεπαναστατικής περιόδου.
