Οι περισσότεροι τη γνωρίζουν ως στενή φίλη του Μπετόβεν. Άλλοι, πάλι, δεν έχουν καν ακουστά το όνομά της – πόσο μάλλον την ιστορία της. Ο λόγος για τη Νανέτ Στράιχερ, την κορυφαία κατασκευαστή πιάνων που πέρασε μία ζωή στην αφάνεια και, τώρα, σχεδόν 200 χρόνια μετά το θάνατό της παίρνει την αναγνωρισιμότητα που της αξίζει.
ΑποθήκευσηKerry Douglass Keyser is a contemporary solo pianist & composer. Her original solo piano compositions are often described as inspirational and meditative.Δημοσιεύτηκε απόHoly Hope Music
Σύμφωνα με ρεπορτάζ των New York Times, γεννήθηκε στο Άουσμπουργκ της Γερμανίας το 1769. Ο πατέρας της, Γιόχαν Αντρέας Στάιν, γνωστός για την εφεύρεση του βιενέζικου μηχανισμού. Μ’ αυτόν, τα πλήκτρα ήταν πιο μαλακά κι ο ήχος ανάμεσα στους ψηλούς και τους χαμηλούς φθόγγους πιο ομοιογενής.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Σας αρέσει ο Beethoven; Τότε πρέπει να μισείτε τις γυναίκες, τις μειονότητες και τους φτωχούς
Η Νανέτ Στράιχερ «έκλεψε» τις εντυπώσεις από πολύ μικρή ηλικία. Όχι μόνο έπαιζε εξαιρετικό πιάνο μπροστά στο μελλοντικό της φίλο, Λούντβιχ φον Μπετόβεν – ο οποίος την κατέκρινε διαρκώς για την αυθάδειά της, αναγνωρίζοντας παράλληλα το ταλέντο της – αλλά έμαθε την τέχνη του πατέρα της. Στα 10 της χρόνια, ήδη θεωρούταν «μηχανικός – παιδί θαύμα».
Ήταν 23 ετών όταν έχασε τον πατέρα της. Παντρεύτηκε τότε τον πιανίστα Αντρέα Στράιχερ κι άλλαξε το όνομά της. Μαζί με τον αδελφό της, αποφάσισαν να αλλάξουν επίσης την επωνυμία της οικογενειακής βιομηχανίας σε Greschweister Stein (Αφοι Στάιν) και να ανοίξουν το πρώτο τους κατάστημα στη Βιέννη.
Στις αρχές του 19ου αιώνα, τα δύο αδέλφια αποφάσισαν να τραβήξουν χωριστούς επαγγελματικούς δρόμους. Έτσι λοιπόν, η Στράιχερ ίδρυσε τη δική της εταιρεία και προσπάθησε να τα καταφέρει μόνη, σ’ έναν κόσμο αφιλόξενο για τις γυναίκες. Δεν άργησε να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα. Μέχρι το 1809, είχε εξελίξει τα πιάνα του πατέρα της, είχε αυξήσει το μέγεθός τους και τα είχε προσαρμόσει ώστε να καλύπτουν τις ανάγκρε καλλιτεχνών όπως ο Μπετόβεν. Το 1817, εκείνος την προσέλαβε ως οικονόμο. Αντιμετώπιζε σημαντικά προβλήματα, ανάμεσά τους η κώφωση, και χρειαζόταν κάποιον άνθρωπο εμπιστοσύνης στο πλευρό του. Χάρη στη στήριξη και το δικό της έργο, ολοκλήρωσε μερικά από τα σημαντικότερα έργα του, ανάμεσά τους η Ένατη Συμφωνία και η Σονάτα για Πιάνο Νο. 29.
Η Νανέτ Στράιχερ έφυγε από τη ζωή την ίδια χρονιά με το σύζυγό της, το 1833. Ο γιος κι ο εγγονός τους ανέλαβαν την εταιρεία μέχρι το 1896, όταν ο τελευταίος συνταξιοδοτήθηκε. Σήμερα, τα μουσικά όργανα που εκείνη δημιούργησε βρίσκονται στα μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου. Το όνομά της, όμως, τώρα ξεκινά να συνδέεται με την ιδιοφυή εφευρέτη, την καινοτόμο κατασκευαστή πιάνων που ήταν πολλά περισσότερα από μία «καλή φίλη του Μπετόβεν».
