Ο μήνας του μέλιτος, είναι μια παράδοση αιώνων που την συναντάμε σε πολλούς πολιτισμούς ανά τον κόσμο. Στην σύγχρονη εποχή, εννοούμε το ταξίδι που πάνε οι νεόνυμφοι μετά το μυστήριο του γάμου, αλλά η αρχική έννοια του ήταν πολύ διαφορετική.
Στην σύγχρονη εποχή, το ζευγάρι πριν παντρευτεί γνωρίζεται πολύ καιρό πριν και με τον μήνα του μέλιτος γιορτάζει την απόφαση του για την κοινή ζωή, στην αρχαιότητα αλλά και πριν από λίγες δεκαετίες δεν ίσχυε αυτό. Tα προξενιά και οι γάμοι συμφερόντων ήταν οι λόγοι που κάποιος παντρευόταν. Μπορούσες να βρεθείς να είσαι παντρεμένος με ένα τελείως άγνωστο άνθρωπο χωρίς να συμφωνήσεις και χωρίς να έχεις χρόνο να τον γνωρίσεις πριν το γάμο.
Ο μήνας του μέλιτος, λοιπόν, ήταν ο πρώτος μήνας γνωριμίας για τα ζευγάρια και ο μήνας που ερωτεύονταν, που περνούσαν χρόνο μαζί χωρίς να κάνουν τίποτα. Στην αρχαία Αθήνα όταν παντρεύονταν, για έναν ολόκληρο μήνα δεν έκαναν καμιά δουλειά. Κι όχι μόνο οι άντρες, αλλά και οι γυναίκες. Αντίθετα, στην Αρχαία Σπάρτη συνέχιζαν κανονικά την καθημερινότητά τους με το να πηγαίνουν στα γυμνάσια.
Οι Τεύτονες, αρχαίος λαός που κατοικούσε στη σημερινή βόρεια Γερμανία, που στην ουσία από αυτό τον λαό πήρε το όνομα του συνήθιζαν να πίνουν υδρόμελο κάθε πρωί, μεσημέρι και βράδυ, για τριάντα μέρες συνέχεια μετά τον γάμο. Ο Αττίλας, θεωρείτε ότι ήπιε τόσο πολύ υδρόμελο, ώστε πέθανε. Ωστόσο από τη συνήθεια αυτή, έμεινε να λέμε τον πρώτο μήνα του γάμου μήνα του μέλιτος!
