Εάν η πτώση του Βυζαντίου σηματοδοτείται από την πτώση της Κωνσταντινούπολης το 1453 για να μπει ο ελλαδικός χώρος υπό την Οθωμανική κυριαρχία, η αλήθεια είναι πως η έκφραση «400 χρόνια σκλαβιάς» δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Σε άλλες περιοχές η οθωμανική κυριαρχία κράτησε λιγότερα χρόνια, σε άλλες περισσότερα.
Άλλες βρέθηκαν μόνο 100 χρόνια κάτω από τον οθωμανικό έλεγχο και άλλες απελευθερώθηκαν μετά από 500 και παραπάνω χρόνια, στις αρχές του περασμένου αιώνα.
Στον χάρτη που επιμελήθηκε ο ArcGreek παρουσιάζονται κατά προσέγγιση οι περιοχές και οι χρονολογίες οθωμανικής κατάκτησης ανά περιοχή με τις αντίστοιχες περιοχές και χρονολογίες απελευθέρωσης.
Οι χρονολογίες αφορούν, κατά προσέγγιση, το έτος οθωμανικής κατάκτησης και το έτος απελευθέρωσης.
Όπως φαίνεται από τον χάρτη σχεδόν όλη η Βόρεια Ελλάδα (σ.σ. με εξαίρεση τον σημερινό νομό Χαλκιδικής και μέρος αυτού της Θεσσαλονίκης) βρέθηκαν υπό οθωμανική κυριαρχία για περισσότερα από 500 χρόνια με τους νομούς Έβρου και Ροδόπης να είναι οι μόνοι που ξεπέρασαν τα 550 χρόνια.
Λόγω γεωγραφικής θέσης ήταν η πρώτη περιοχή που οι Οθωμανοί κατέλαβαν στον ελλαδικό χώρο το 1362 και η τελευταία από την οποία αποχώρησαν το 1919.
Αντίθετα δεν υποδουλώθηκαν ποτέ τα Επτάνησα που βρίσκονταν την συγκεκριμένη περίοδο υπό τον έλεγχο Ιταλών και Γάλλων, η Μάνη και τα Σφακιά τα οποία όμως πλήρωναν φόρο υποτέλειας στην Πύλη.
