Ο μαρτυρικός τρόπος θανάτου 400 πολεμιστών των Γατελούζων (Ιωαννίτες Ιππότες της Ρόδου, Γενοβέζοι της Χίου και Καταλανοί μισθοφόροι), αμέσως μετά την παράδοση της Μυτιλήνης το Σεπτέμβριο του 1462.
Ο πριονισμός γινόταν μέχρι το διάφραγμα, για να εξασφαλίσουν ότι τα θύματα έμεναν ζωντανά και πλημμυρισμένα στο αίμα όσο το δυνατό περισσότερο χρόνο. Τα σώματα των ηρωικών μαχητών έμειναν κρεμασμένα μέχρι να κατασπαραχθούν από όρνια και σκυλιά, "αποκτώντας ως τάφο τον ουρανό αντί της γης" σύμφωνα με τον αυτόπτη μάρτυρα Αρχιεπίσκοπο Βενέδικτο.
Λίγο πριν και υποψιαζόμενοι ότι οι Τούρκοι θα καταπατήσουν τη συνθήκη παράδοσης, οι ίδιοι είχαν ζητήσει τον προσωπικό όρκο του Μαχμούτ Πασά. Ο πονηρός μεγάλος βεζύρης έδωσε τον όρκο πάνω στο σπαθί του, στη ζωή του Σουλτάνου, με μια διατύπωση το νόημα της οποίας δεν έγινε αντιληπτό:
"Παραδώστε τα όπλα και τα κεφάλια σας θα παραμείνουν πάνω στους ώμους σας".
Η φρίκη της Τουρκικής κατοχής στη Λέσβο ξεκινούσε μέσα σε ένα λουτρό από αίμα.
