«Είναι απροκάλυπτη η προσπάθεια εργαλειοποίησης από την Άγκυρα των μουσουλμανικών μειονοτήτων στα βαλκάνια. Στη Θράκη, εδώ και δεκαετίες επιχειρείται η γλωσσική, δογματική, εθνοτική και πολιτιστική ομογενοποίηση της μειονότητας, που ούτε εθνοτικά, ούτε γλωσσικά, ούτε δογματικά, ούτε πολιτιστικά ήταν κοινή Λέω ήταν, γιατί δυστυχώς, ο μακρύς βραχίονας της Άγκυρας στη Θράκη έχει πετύχει, σε σημαντικό βαθμό, την ομογενοποίηση της μειονότητας». Τα παραπάνω τόνισε ο βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος κατά την ομιλία του στη Βουλή, στην συζήτηση του σχεδίου νόμου του υπουργείου Παιδείας για τη σύσταση νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία “Ελληνορθόδοξη Ιερά Βασιλική Αυτόνομη Μονή του Αγίου και Θεοβάδιστου όρους Σινά στην Ελλάδα” και απόδοση νομικής υπόστασης στη θρησκευτική κοινότητα των Μπεκτασήδων Αλεβιτών της Θράκης.
Ο Θεσσαλός πολιτικός συνεχάρη στο πρόσωπο του παρισταμένου υφυπουργού, κ. Παπαϊωάννου, την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, και τον εισηγητή της πλειοψηφίας, κ. Άγγελο Συρίγο, για το νομοσχέδιο, το οποίο χαρακτήρισε ως ιστορικό, καθώς «δίνει λύσεις σε ζητήματα κατά πολύ ευρύτερα της τρέχουσας συγκυρίας», ενώ ευχήθηκε «το έμπρακτο ενδιαφέρον για την κοινότητα των Μπεκτασήδων Αλεβιτών να έχει συνέχεια. Και επιτέλους, να αξιοποιηθεί το ομόφωνο Πόρισμα της Διακομματικής Επιτροπής για την Θράκη. Πριν είναι αργά».
Να μη σβήσει η ένδοξη ιστορία της Ι.Μ. Αγίας Αικατερίνης
Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος υπογράμμισε ότι «αναμφίβολα, ιστορική τομή του παρόντος νομοσχεδίου είναι η κατοχύρωση της νομικής προσωπικότητας της Ιεράς Μονής της Αγίας Αικατερίνης του Σινά. Το αρχαιότερο εν ενεργεία μοναστήρι, που επέζησε από την εποχή του αυτοκράτορος Ιουστινιανού, προκεχωρημένο φυλάκιο Ορθοδοξίας και Ελληνισμού στη Μέση Ανατολή, με ένδοξη ιστορία 1.500 ετών, δεν πρέπει να σβήσει. Η πρόσφατη εμπλοκή με την αιγυπτιακή πλευρά για το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Μονής πρέπει να επιλυθεί. Εύχομαι δε τα προβλήματα που ανέκυψαν στο εσωτερικό της Σιναϊτικής Αδελφότητας άμεσα να διευθετηθούν».
Η σημασία της θρησκευτικής διπλωματίας
Ο επικεφαλής της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας επισήμανε ότι «δυστυχώς, πολλές φορές δεν αντιλαμβανόμαστε τις πραγματικές διαστάσεις της θρησκευτικής διπλωματίας. Δεν κατανοούμε την ισχύ που διαθέτουμε λόγω της μεγάλης μας βυζαντινής παράδοσης. Η Ελλάδα έχοντας τα πρωτοτόκια της βυζαντινής κληρονομιάς, στα μάτια των ελληνορθοδόξων της Μέσης Ανατολής, που νιώθουν κι αυτοί μέτοχοι της κοινής αυτής κληρονομιάς των Ρωμιών Ορθοδόξων, έχει έναν πρωταγωνιστικό ρόλο. Προβάλλει ως σημείο αναφοράς, ως ελπίδα προστασίας. Τα απομεινάρια αυτού του βυζαντινού-ελληνικού κόσμου, που αυτοπροσδιορίζονται ως Ρουμ Ορτοντόξ, και αποτελούν ποίμνιο των παλαίφατων πατριαρχείων της Ανατολής, σε εμάς προσβλέπουν για βοήθεια, αλληλεγγύη και στήριξη στις δοκιμασίες που υφίστανται. Προς αυτή την κατεύθυνση είναι θετικό ότι η κυβέρνηση για πρώτη φορά μεριμνά και για την επάνδρωση των 4 πρεσβυγενών πατριαρχείων με τους αναγκαίους κληρικούς».
Μπεκτασήδες και θρησκευτική ελευθερία
Ο κυβερνητικός βουλευτής συνέχισε λέγοντας ότι «το δεύτερο ιστορικό βήμα που γίνεται με αυτό το νομοσχέδιο είναι η απόδοση νομικής υπόστασης στη θρησκευτική κοινότητα των Μπεκτασήδων Αλεβιτών της Θράκης. Τόσο ως προς την κατοχύρωση του δικαιώματος της θρησκευτικής ελευθερίας, όσο και ως ουσιαστική ενίσχυση από πλευράς της ελληνικής πολιτείας σε μια ιδιαίτερη ομάδα του Ισλάμ, που διατηρεί σε πείσμα των καιρών αλλά και διαφόρων κέντρων την ιδιοπροσωπία της. Και η απόφαση αυτή βοηθά στο να διατηρήσει και την ανεξαρτησία της. Δυστυχώς, αυτή η “μειονότητα μέσα στη μειονότητα”, όπως εύστοχα τη χαρακτήρισε ο εισηγητής μας, εδώ και δεκαετίες, υπό την αδιαφορία του αθηναϊκού κράτους, υφίσταται ένα κλίμα καταπίεσης από την πλειονότητα της μειονότητας. Αντίστοιχη καταπίεση υφίστανται οι Πομάκοι, άλλο διακριτό στοιχείο της θρησκευτικής μειονότητας, που αναγνωρίζει στη Θράκη η συνθήκη της Λωζάνης. Και στους Πομάκους η ελληνική πολιτεία επιβάλλει τη διδασκαλία της τουρκικής και όχι της μητρικής τους γλώσσας στα μειονοτικά σχολεία».
Βία στα Πανεπιστήμια και «αιώνιοι φοιτητές»
Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος κατέληξε υποστηρίζοντας ότι «η σημασία του παρόντος νομοσχεδίου έγκειται και στις τολμηρές -για τα ελληνικά δεδομένα- τομές για τα Πανεπιστήμια σε συνεννόηση με την ακαδημαϊκή κοινότητα. Μιλώ για την αντιμετώπιση των φαινομένων βίας, των απρόκλητων επιθέσεων σε μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας, τον καλλιεργούμενο φόβο μεταξύ φοιτητών, καθηγητών και διοικητικού προσωπικού, όλες αυτές τις απαράδεκτες παθογένειες της μεταπολίτευσης.
Εξαιρετικά σημαντικές είναι και οι διατάξεις που γυρίζουν οριστικά σελίδα στην στρέβλωση των λεγομένων “αιώνιων φοιτητών”. Όπως θετική είναι και η ρύθμιση για την αύξηση του ποσοστού εισακτέων με κατατακτήριες εξετάσεις στα περιφερειακά ΑΕΙ έως 30%, μέτρο ανάσα ιδιαίτερα για τις σχολές των ανθρωπιστικών σπουδών, που δυστυχώς παγκοσμίως αλλά και σε εμάς βρίσκονται σε κάμψη, καθώς οι νέοι πρωτίστως στοχεύουν σε σχολές που έχουν άμεση σχέση με την αγορά εργασίας».
Μπορείτε να παρακολουθήσετε την ομιλία του κ. Χαρακόπουλου στην ηλεκτρονική διεύθυνση: https://youtu.be/3UKiVlWkTC
Ομιλία Μάξιμου Χαρακόπουλου
στο Σχέδιο νόμου του υπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού με θέμα: «Σύσταση νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία ‘‘Ελληνορθόδοξη Ιερά Βασιλική Αυτόνομη Μονή του Αγίου και Θεοβάδιστου όρους Σινά στην Ελλάδα’’, ρυθμίσεις θεμάτων αρμοδιότητας Γενικής Γραμματείας Θρησκευμάτων, ενίσχυση της ασφάλειας στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, διατάξεις για τον αθλητισμό, απονομή ισόβιας σύνταξης σε λογοτέχνες και καλλιτέχνες έτους 2025 και λοιπές ρυθμίσεις».
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Το υπό συζήτηση νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ιστορικό. Γιατί δίνει λύσεις σε ζητήματα κατά πολύ ευρύτερα της τρέχουσας συγκυρίας.
Γι’ αυτό και θέλω να συγχαρώ στο πρόσωπο του παρισταμένου υφυπουργού, του κ. Παπαϊωάννου, την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, αλλά και τον εισηγητή μας, τον συνάδελφο Άγγελο Συρίγο, ο οποίος διακρίνεται για την βαθιά γνώση των θεμάτων που περιλαμβάνει το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, όπως και για την ευαισθησία του για την επίλυση των προβλημάτων της εκπαίδευσης αλλά και της Εκκλησίας.
Αναμφίβολα, ιστορική τομή του παρόντος νομοσχεδίου είναι η κατοχύρωση της νομικής προσωπικότητας της Ιεράς Μονής της Αγίας Αικατερίνης του Σινά. Επισημαίνω τον ακριβή τίτλο που δίδεται ώστε να μην υπάρξει ποτέ καμία παρερμηνεία «Ελληνορθόδοξη Ιερά Βασιλική Αυτόνομη Μονή του Αγίου και Θεοβάδιστου όρους Σινά στην Ελλάδα».
Το αρχαιότερο εν ενεργεία μοναστήρι, που επέζησε από την εποχή του αυτοκράτορος Ιουστινιανού, προκεχωρημένο φυλάκιό Ορθοδοξίας και Ελληνισμού στη Μέση Ανατολή, με ένδοξη ιστορία 1.500 ετών, δεν πρέπει να σβήσει.
Η πρόσφατη εμπλοκή με την αιγυπτιακή πλευρά για το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Μονής πρέπει να επιλυθεί. Εύχομαι δε τα προβλήματα που ανέκυψαν στο εσωτερικό της Σιναϊτικής Αδελφότητας άμεσα να διευθετηθούν.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Δυστυχώς, πολλές φορές δεν αντιλαμβανόμαστε τις πραγματικές διαστάσεις της θρησκευτικής διπλωματίας. Δεν κατανοούμε την ισχύ που διαθέτουμε λόγω της μεγάλης μας βυζαντινής παράδοσης.
Η Ελλάδα έχοντας τα πρωτοτόκια της βυζαντινής κληρονομιάς, στα μάτια των ελληνορθοδόξων της Μέσης Ανατολής, που νιώθουν κι αυτοί μέτοχοι της κοινής αυτής κληρονομιάς των Ρωμιών Ορθοδόξων, έχει έναν πρωταγωνιστικό ρόλο. Προβάλει ως σημείο αναφοράς, ως ελπίδα προστασίας.
Τα απομεινάρια αυτού του βυζαντινού-ελληνικού κόσμου, που αυτοπροσδιορίζονται ως Ρουμ Ορτοντόξ, και αποτελούν ποίμνιο των παλαίφατων πατριαρχείων της Ανατολής, σε εμάς προσβλέπουν για βοήθεια, αλληλεγγύη και στήριξη στις δοκιμασίες που υφίστανται.
Προς αυτή την κατεύθυνση είναι θετικό ότι η κυβέρνηση για πρώτη φορά μεριμνά και για την επάνδρωση των 4 πρεσβυγενών πατριαρχείων με τους αναγκαίους κληρικούς.
Στο πνεύμα αυτό της θρησκευτικής διπλωματίας κινούνται και οι διατάξεις με τις οποίες εξασφαλίζεται η ενίσχυση των Ανώτατων Εκκλησιαστικών Ακαδημιών και των Τμημάτων Σχολών των ΑΕΙ με τη διευκόλυνση φοίτησης σε αυτά αλλοδαπών και αλλογενών φοιτητών.
Γιατί πράγματι, το ενδιαφέρον κυρίως από Ορθοδόξους των Βαλκανίων, της Ανατολικής Ευρώπης, της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής να σπουδάσουν Θεολογία στην Ελλάδα είναι πολύ μεγάλο.
Το δεύτερο ιστορικό βήμα που γίνεται με αυτό το νομοσχέδιο είναι η απόδοση νομικής υπόστασης στη θρησκευτική κοινότητα των Μπεκτασήδων Αλεβιτών της Θράκης.
Τόσο ως προς την κατοχύρωση του δικαιώματος της θρησκευτικής ελευθερίας, όσο και ως ουσιαστική ενίσχυση από πλευράς της ελληνικής πολιτείας σε μια ιδιαίτερη ομάδα του Ισλάμ, που διατηρεί σε πείσμα των καιρών αλλά και διαφόρων κέντρων την ιδιοπροσωπία της. Και η απόφαση αυτή βοηθά στο να διατηρήσει και την ανεξαρτησία της.
Δυστυχώς, αυτή η “μειονότητα μέσα στη μειονότητα”, όπως εύστοχα τη χαρακτήρισε ο εισηγητής μας, εδώ και δεκαετίες, υπό την αδιαφορία του αθηναϊκού κράτους, υφίσταται ένα κλίμα καταπίεσης από την πλειονότητα της μειονότητας.
Αντίστοιχη καταπίεση υφίστανται οι Πομάκοι, άλλο διακριτό στοιχείο της θρησκευτικής μειονότητας, που αναγνωρίζει στη Θράκη η συνθήκη της Λωζάνης. Και στους Πομάκους η ελληνική πολιτεία επιβάλει τη διδασκαλία της τουρκικής και όχι της μητρικής τους γλώσσας στα μειονοτικά σχολεία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Είναι απροκάλυπτη η προσπάθεια εργαλειοποίησης από την Άγκυρα των μουσουλμανικών μειονοτήτων στα βαλκάνια.
Στη Θράκη, εδώ και δεκαετίες επιχειρείται η γλωσσική, δογματική, εθνοτική και πολιτιστική ομογενοποίηση της μειονότητας, που ούτε εθνοτικά, ούτε γλωσσικά, ούτε δογματικά, ούτε πολιτιστικά ήταν κοινή.
Λέω ήταν, γιατί δυστυχώς, ο μακρύς βραχίονας της Άγκυρας στη Θράκη έχει πετύχει, σε σημαντικό βαθμό, την ομογενοποίηση της μειονότητας.
Εύχομαι και ελπίζω το έμπρακτο ενδιαφέρον για την κοινότητα των Μπεκτασίδων Αλεβιτών να έχει συνέχεια. Και επιτέλους, να αξιοποιηθεί το ομόφωνο Πόρισμα της Διακομματικής Επιτροπής για την Θράκη. Πριν είναι αργά.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η σημασία του παρόντος νομοσχεδίου έγκειται και στις τολμηρές -για τα ελληνικά δεδομένα- τομές για τα Πανεπιστήμια σε συνεννόηση με την ακαδημαϊκή κοινότητα.
Μιλώ για την αντιμετώπιση των φαινομένων βίας, των απρόκλητων επιθέσεων σε μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας, τον καλλιεργούμενο φόβο μεταξύ φοιτητών, καθηγητών και διοικητικού προσωπικού, όλες αυτές τις απαράδεκτες παθογένειες της μεταπολίτευσης.
Εξαιρετικά σημαντικές είναι και οι διατάξεις που γυρίζουν οριστικά σελίδα στην στρέβλωση των λεγομένων “αιώνιων φοιτητών”.
Όπως θετική είναι και η ρύθμιση για την αύξηση του ποσοστού εισακτέων με κατατακτήριες εξετάσεις στα περιφερειακά ΑΕΙ έως 30%, μέτρο ανάσα ιδιαίτερα για τις σχολές των ανθρωπιστικών σπουδών, που δυστυχώς παγκοσμίως αλλά και σε εμάς βρίσκονται σε κάμψη, καθώς οι νέοι πρωτίστως στοχεύουν σε σχολές που έχουν άμεση σχέση με την αγορά εργασίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η δημόσια εκπαίδευση συνιστά το φυτώριο της αυριανής ευημερίας της χώρας. Σε έναν κόσμο που αλλάζει ραγδαία και οι προκλήσεις πολλαπλασιάζονται ταχύτατα, δεν επιτρέπεται να επιμένουμε σε ιδεοληψίες που μας καθηλώνουν στο χθες.
Όσοι αντιδρούν, στο όνομα δήθεν της δημόσιας εκπαίδευσης, ουσιαστικά την υπονομεύουν.
Σας ευχαριστώ.
Μπορείτε να παρακολουθήσετε την ομιλία του κ. Χαρακόπουλου στην ηλεκτρονική διεύθυνση: https://youtu.be/3UKiVlWkTCo
