Δημοσίευμα-κόλαφο για την ελληνική κυβέρνηση και προσωπικά για τον Κυριάκο Μητσοτάκη είχε η γερμανική TAZ, το οποίο εκτός από τα ηχηρά και προφανή, βρίθει υπόκωφων μηνυμάτων, τα οποία όμως λίγοι μπορούν να αποκωδικοποιήσουν.
- Κατηγορεί τον Έλληνα πρωθυπουργό για βιομηχανία μετακλητών υπαλλήλων.
- Στο στόχαστρο και ο Αλέξης Τσίπρας.
- Ερωτηματικά για την πολιτική και γεωπολιτική συγκυρία
- Στο επίκεντρο ο Γρηγόρης Ψαριανός
- Κίνδυνος για επιπτώσεις στις διμερείς σχέσεις Ελλάδας – Γερμανίας
- Ανησυχία για ενδεχόμενες γεωπολιτικές απολήξεις
Στο πελατειακό κράτος στην Ελλάδα εστιάζει η εφημερίδα Tageszeitung. Σε ανταπόκρισή της από την Αθήνα υποστηρίζει ότι «στην Ελλάδα γιγαντώνεται o νεποτισμός. Στη διάρκεια της θητείας του ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έχει δημιουργήσει μία πραγματική βιομηχανία κρατικών λειτουργών.
Το δημοσίευμα προσθέτει την TAZ στη μακρά λίστα διεθνών media που έχουν καταφερθεί ευθέως κατά της κυβέρνησης και του Κυριάκου Μητσοτάκη προσωπικά, αλλοιώνοντας το αφήγημα “έξω πάμε καλά”. Η επίθεση του TAZ, που δεν αφήνει αλώβητο ούτε τον Αλέξη Τσίπρα, είναι απερίγραπτα σκληρή.
Αυτό που αξίζει να ερευνηθεί, όμως, είναι η πολιτική και γεωπολιτική συγκυρία μέσα στην οποία εκδηλώνεται. Στη Γερμανία, όπου απευθύνεται το δημοσίευμα, αυτή την περίοδο επανακαθορίζονται οι ισορροπίες του μεταξύ της νέας κυβέρνησης του Βερολίνου και των εταίρων και Συμμάχων της χώρας. Υπ αυτό το πρίσμα, η δημοσιότητα αυτού του είδους, αποτελεί σοβαρό πλήγμα για τη δυναμική των διμερών σχέσεων Ελλάδας – Γερμανίας και προσωπικά του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Όλαφ Σολτς.
Το ενδεχόμενο το δημοσίευμα να είναι υποκεινούμενο δεν μπορεί να αποκλειστεί, ωστόσο δύσκολα επιβεβαιώνεται. Το ρεπορτάζ θα μπορούσε να είναι τροφοδοτούμενο και από συγκεκριμένα κέντρα εκτός Γερμανίας που βρίσκονται σε διαρκή γεωπολιτικό ανταγωνισμό με την Αθήνα και οικοδομούν θέσεις για την επόμενη ημέρα.
Πάντως, το δημοσίευμα εγείρει ζήτημα διασπάθισης δημοσίου χρήματος, αδιαφάνειας και θέτει μια σειρά από ζητήματα τα οποία εφόσον τεθούν σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο θα μπορούσαν να μπλοκάρουν ευρωπαϊκά κονδύλια. Η δυναμική των γεγονότων προσεχώς αναμένεται να καταδείξει το επίπεδο των επιπτώσεων που θα έχει το δημοσίευμα στο country risk της Ελλάδας και στο πολιτικό ρίσκο στο εσωτερικό.
Τα σημεία του ρεπορτάζ
Ποτέ άλλοτε δεν υπήρχαν τόσοι πολλοί μετακλητοί υπάλληλοι». Η έννοια του μετακλητού είναι άγνωστη στο γερμανικό κοινόκαι η εφημερίδα του Βερολίνου εξηγεί: «Πρόκειται για έναν κρατικό υπάλληλο, φιλικά προσκείμενο στο κυβερνών κόμμα. Όσο εκείνο κυβερνά, παραμένει κρατικός υπάλληλος. Όταν το κόμμα χάνει την εξουσία, χάνει και αυτός τη δουλειά του. Στην πραγματικότητα οι μετακλητοί είναι καθαρή σπατάλη χρημάτων, καθώς η Ελλάδα, μία χώρα δέκα εκατομμυρίων κατοίκων, έχει σχεδόν 600.000 δημοσίους υπαλλήλους. Οι θέσεις (των μετακλητών) αμείβονται με μισθούς παχυλούς για τα ελληνικά δεδομένα συν τα επιδόματα, οι απολαβές είναι σαφώς μεγαλύτερες από τις αντίστοιχες στον ιδιωτικό τομέα. Μία τόσο ονειρεμένη δουλειά προορίζεται κατά προτίμηση για συγγενείς ή κομματικούς στρατιώτες κάθε επαγγέλματος. Δεν έχει σημασία η προσωπική απόδοση και η επαγγελματική κατάρτιση. Το μόνο που μετράει είναι η επίδειξη πίστης και ο συγχρωτισμός με την εξουσία. Πρόκειται για μία κουλτούρα μετριότητας».
Στη συνέχεια ο ανταποκριτής της Tageszeitung γράφει ότι ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, «γόνος πολιτικής δυναστείας και ο ίδιος, ακολούθησε την παραδοσιακή συνταγή μετά τη νίκη του στις εκλογές και δημιούργησε μία πραγματική βιομηχανία μετακλητών. (…)
Η εφημερίδα αναφέρει συγκεκριμένα το παράδειγμα διορισμού του Γρηγόρη Ψαριανού, τον οποίο χρησιμοποιεί και στο πρωτοσέλιδό της, καταδεικνύοντας μέσα από τον συγκεκριμένο τη λογική του πελατειακού κράτους.
Ωστόσο, αναφορά γίνεται και στην κυβέρνηση Τσίπρα, «ο οποίος επίσης είχε εδραιώσει ένα σύστημα πελατειακών σχέσεων».
Τον Ιούλιο του 2019, πριν αρχίσει η θητεία του Μητσοτάκη, υπήρχαν 1.710 μετακλητοί, αναφέρει η εφημερίδα. «Στα τέλη Οκτωβρίου του 2021 η κυβέρνηση Μητσοτάκη διέθετε 3.138. Σε αυτούς προστίθενται 1.641 πρόεδροι ή μέλη διοικητικών συμβουλίων σε άπειρα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου και ημι-κρατικούς οργανισμούς».
