Μια ζοφερή πραγματικότητα αποκαλύπτουν τα στοιχεία της Eurostat για το 2024: ένας στους τέσσερις Έλληνες (26,9%) ζει υπό την απειλή της φτώχειας ή του κοινωνικού αποκλεισμού. Συνολικά, 2,74 εκατομμύρια ψυχές στην Ελλάδα βρέθηκαν το περασμένο έτος να παλεύουν στα όρια της επιβίωσης, εγκλωβισμένες σε ένα τοπίο οικονομικής και κοινωνικής αβεβαιότητας.
Η Ελλάδα στέκει στην τέταρτη θέση μιας δυσοίωνης ευρωπαϊκής κατάταξης, πίσω από την Τουρκία (30,4%) και τις βαλκανικές χώρες-μέλη της ΕΕ, Βουλγαρία (30,3%) και Ρουμανία (27,9%). Σαν φαντάσματα που ακολουθούν, η Ισπανία και η Λιθουανία (25,8% η καθεμία) παραμονεύουν ακριβώς πίσω της, σε έναν κατάλογο που αποτυπώνει την αδυσώπητη εξάπλωση της ανέχειας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Έγινε αυτό που ήθελε ο Τραμπ! ΗΠΑ και Ουκρανία σφράγισαν την συμφωνία για τις σπάνιες γαίες και τα ορυκτά
Eurostat: Σε κίνδυνο φτώχειας 1 στους 5 Ευρωπαίους
Σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, το 2024, 93,3 εκατομμύρια άνθρωποι –το 21,0% του πληθυσμού– βρέθηκαν αντιμέτωποι με τον ίδιο εφιάλτη: φτώχεια, σοβαρή υλική και κοινωνική στέρηση ή ζωή σε νοικοκυριά με ελάχιστη εργασιακή δραστηριότητα. Πρόκειται για ανθρώπους που ζουν σε σπίτια όπου η ελπίδα φθίνει, καθώς τουλάχιστον μία από αυτές τις τρεις πληγές τους κατατρύχει. Παρά τη μικρή μείωση κατά 0,3% σε σχέση με το 2023 (21,3%, 94,6 εκατομμύρια), η απειλή παραμένει, σαν σκιά που δεν υποχωρεί.
Ενώ ορισμένες χώρες μοιάζουν να κρατούν το φως της ευημερίας, άλλες βουλιάζουν βαθύτερα. Η Τσεχία (11,3%), η Σλοβενία (14,4%), η Ολλανδία (15,4%), η Πολωνία (16,0%) και η Ιρλανδία (16,7%) καταγράφουν τα χαμηλότερα ποσοστά, σαν νησίδες σταθερότητας σε έναν ωκεανό ανασφάλειας. Αντίθετα, η Γερμανία, με 17,6 εκατομμύρια πολίτες στο χείλος της φτώχειας, η Γαλλία και η Ιταλία, με 13,5 εκατομμύρια η καθεμία, φέρουν το βαρύ φορτίο των απόλυτων αριθμών, αποκαλύπτοντας ότι ακόμα και οι ισχυρές οικονομίες δεν είναι άτρωτες.
Ένας αόρατος εχθρός
Η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός δεν είναι απλώς στατιστικά. Είναι νοικοκυριά που σβήνουν στο σκοτάδι, οικογένειες που μετράνε κάθε ευρώ, άνθρωποι που αποκόπτονται από την κοινωνία σαν να μην υπήρξαν ποτέ. Η Ελλάδα, με το 26,9% του πληθυσμού της σε κίνδυνο, στέκεται σε ένα σταυροδρόμι: θα καταφέρει να ξεφύγει από αυτήν την παγίδα ή θα βυθιστεί ακόμα περισσότερο στη δίνη της ανισότητας;
