Η αξιοθρήνητη κατάσταση των αμερικανικών χερσαίων, θαλάσσιων και αεροπορικών δυνάμεων είναι ένα θέμα που απασχολεί.
Επειδή τα F-22 και F-35 θεωρούνται άχρηστα, οι ΗΠΑ φέρονται να επιθυμούν να αγοράσουν ένα ακόμη αεροσκάφος 50 ετών. Αυτή είναι μια εξαιρετική ιστορία από τον Patrick Savalle, για την οποία θα πρέπει να αναζητήσετε το σχετικό tweet. Ωστόσο, υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα, ότι η Boeing δύσκολα μπορεί να κατασκευάσει οτιδήποτε στις μέρες μας χωρίς να προκύψουν γρήγορα σοβαρά ελαττώματα.
Στο μεταξύ, τα λίγα σκάφη που πλέουν στα ανοικτά των ακτών της Βενεζουέλας αντιπροσωπεύουν το ένα τρίτο ολόκληρου του αμερικανικού στόλου, με τα περισσότερα από αυτά να είναι εντελώς μη πλεύσιμα.
Ο αμερικανικός στρατός δεν βρίσκεται σε καλύτερη θέση.
Το ναυτικό δείχνει γιατί οι ΗΠΑ χάνουν τη σχετική τους ισχύ
Η ήττα της Δύσης οφείλεται εν μέρει στην απώλεια της ικανότητας για έξυπνη ανάλυση και διαχείριση των υποθέσεων, και γιαυτό συμβαίνει η σχετική απώλεια ισχύος της. Το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ καταδεικνύει αυτό το πρόβλημα:
Το Ναυτικό ακυρώνει το πρόγραμμα φρεγάτας κλάσης Constellation εν μέσω αυξανόμενων καθυστερήσεων στην ναυπήγηση πλοίων – gCaptain
Το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ ανακοίνωσε την Τρίτη ότι αποσύρει τέσσερα πλοία από το προβληματικό πρόγραμμα φρεγατών κλάσης Constellation πριν καν ξεκινήσει η κατασκευή τους. Πρόκειται για μια σημαντική στρατηγική αλλαγή, καθώς το Ναυτικό αντιμετωπίζει αυξανόμενες καθυστερήσεις και αναζητά ταχύτερες εναλλακτικές λύσεις για την επέκταση του στόλου.
Ο Υπουργός Ναυτικού, Τζον Φέλαν, ανακοίνωσε την απόφαση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δηλώνοντας ότι ενώ οι δύο πρώτες φρεγάτες - Constellation (FFG-62) και Congress (FFG-63) - έχουν προγραμματιστεί να ολοκληρωθούν στο ναυπηγείο της Fincantieri Marinette Marine στο Ουισκόνσιν, το Ναυτικό κατέληξε σε ένα «ολοκληρωμένο πλαίσιο» με τον Ιταλό ανάδοχο για την ακύρωση των επόμενων τεσσάρων προγραμματισμένων πλοίων αυτής της κατηγορίας.
Η ανακοίνωση έρχεται καθώς το πρόγραμμα αντιμετωπίζει σοβαρές προκλήσεις προγραμματισμού. Το πρώτο πλοίο, του οποίου η παράδοση είχε αρχικά προγραμματιστεί τον Απρίλιο του 2026, αναμένεται τώρα τρία χρόνια αργότερα, τον Απρίλιο του 2029. Αυτή η καθυστέρηση 36 μηνών έχει εγείρει ανησυχίες σχετικά με την ικανότητα του Ναυτικού να εκτελέσει τα σχέδια εκσυγχρονισμού του.
Σημαντικό: Τα τελευταία 20 χρόνια, η διοίκηση ναυπηγικής του Ναυτικού δεν έχει παραδώσει ούτε μία κατηγορία πλοίων εγκαίρως, εντός της αναμενόμενης τιμής, ή με τις επιθυμητές και υποσχεμένες δυνατότητες.
Αντιτορπιλικά κλάσης Zumwalt: Αρχικά είχαν προγραμματιστεί 32 αντιτορπιλικά κλάσης Zumwalt (16.000 τόνοι το καθένα). Τελικά κατασκευάστηκαν μόνο τρία, με μόνο δύο να παραμένουν σε υπηρεσία. Υποτίθεται ότι θα ενσωμάτωναν νέες, αλλά αποδείχθηκαν πολύ περίπλοκες και δαπανηρές, τεχνολογίες.
Το πλοίο σχεδιάστηκε γύρω από τα δύο Προηγμένα Συστήματα Πυροβόλων (AGS) και τα μοναδικά πυρομαχικά βλημάτων μεγάλης εμβέλειας (LRLAP). Η προμήθεια του LRLAP ακυρώθηκε, καθιστώντας τα πυροβόλα άχρηστα.
Ως εκ τούτου, το Ναυτικό επαναχρησιμοποίησε τα πλοία για επιφανειακό πόλεμο. Το 2023, αφαίρεσε τα AGS και τα αντικατέστησε με υπερηχητικούς πυραύλους.
Επειδή το Ναυτικό δεν διαθέτει υπερηχητικούς πυραύλους, τα εξαιρετικά ακριβά αντιτορπιλικά θα είναι σε μεγάλο βαθμό άχρηστα μέχρι να αναπτυχθούν.
Πλοία Παράκτιας Μάχης (LCS): Τα LCS (3.000 τόνοι) υποτίθεται ότι θα ήταν γρήγορα και θα έφεραν εναλλάξιμα οπλικά συστήματα. Τα παραδοθέντα "Little Crappy Ships" αποδείχθηκαν αναξιόπιστα ταχύπλοα που δεν μπορούσαν να επιβιώσουν ούτε μία μέρα στον πόλεμο. Τα περισσότερα από τα συστήματα που υποτίθεται ότι θα μετέφεραν δεν κατασκευάστηκαν ποτέ. Επτά από τα 35 που τέθηκαν σε λειτουργία από το 2008 έχουν ήδη παροπλιστεί, μερικά με λιγότερο από πέντε χρόνια υπηρεσίας.
Η περίπτωση της φρεγάτας Constellation
Για να αντικατασταθεί το αποτυχημένο πρόγραμμα LCS, το Ναυτικό επιθυμούσε μεγαλύτερες φρεγάτες πολλαπλών χρήσεων. Για να αποτραπεί η επανάληψη του άτυχου προγράμματος LCS, δόθηκε εντολή από την ανώτερη διοίκηση να χρησιμοποιηθεί ένας υπάρχων σχεδιασμός - η ιδέα ήταν να αγοραστεί ένα αποδεδειγμένο σχέδιο πλοίου από συμμάχους και να κατασκευαστεί στις ΗΠΑ με ελάχιστες τροποποιήσεις.
Ωστόσο, η ναυτική γραφειοκρατία παρενέβη και κατέληξε το 2020 στον εξής «συμβιβασμό»:
Το Ναυτικό ανέθεσε στην Fincantieri μια μερική σύμβαση για τον σχεδιασμό και την κατασκευή της νέας φρεγάτας.
Η σύμβαση των $795 εκατομμυρίων καλύπτει το βασικό κύτος.
Ο εκτεταμένος εξοπλισμός που παρέχεται από την κυβέρνηση (GFE) πληρώνεται ξεχωριστά και περιλαμβάνει το σύστημα μάχης Baseline 10 Aegis, το Mk 41 VLS, το ραντάρ εναέριας επιτήρησης Enterprise, και άλλα συστήματα.
Το κύριο πλοίο κοστίζει $1,281 δισεκατομμύρια συνολικά.
Οι ιταλογαλλικές φρεγάτες FREMM είναι καλά ισορροπημένα σκάφη (περίπου 6.000 τόνοι) σχεδιασμένα για ανθυποβρυχιακό πόλεμο, επιφανειακό πόλεμο και αεράμυνα. Είκοσι δύο βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε υπηρεσία.
Το Ναυτικό δεν θέλησε να χρησιμοποιήσει οπλικά συστήματα που κατασκευάζονταν αλλού, ακόμα κι αν λειτουργούσαν καλά. Έτσι, απογύμνωσαν το σχέδιο του κύτους από τα πάντα και προσπάθησαν να στριμώξουν τον δικό τους εξοπλισμό.
Αυτός ο σχεδιασμός δεν λειτουργεί έτσι:
Το αμερικανικό ραντάρ είναι βαρύτερο, κάνοντας το πλοίο βαρύ προς την κορυφή και ασταθές.
Ως εκ τούτου, το κύτος πρέπει να διευρυνθεί, γεγονός που μειώνει την πιθανή ταχύτητα του πλοίου, κάτι που στη συνέχεια απαιτεί τροποποιήσεις στα μηχανήματα, και ούτω καθεξής.
Το νόημα της αγοράς ενός λειτουργικού σχεδιασμού για την αποφυγή δαπανηρών αλλαγών σχεδιασμού χάθηκε ολοκληρωτικά.
Επιπλέον, το Ναυτικό διέταξε την κατασκευή των πλοίων πριν καν οριστικοποιηθούν οι επιθυμητές αλλαγές στο σχεδιασμό. Τμήματα των πλοίων έπρεπε να ανακατασκευαστούν όταν παραλήφθηκαν τα τελικά σχέδια. Το Γραφείο Λογοδοσίας (GAO) συνέταξε μια εξαιρετικά επικριτική έκθεση σχετικά με αυτό:
«Η απόφαση του Ναυτικού να ξεκινήσει την κατασκευή πριν από την οριστικοποίηση του σχεδίου παραβίασε τις καθιερωμένες πρακτικές σχεδιασμού πλοίων και έθεσε σε κίνδυνο αυτήν την προσέγγιση. Επιπλέον, η αστάθεια του σχεδίου οδήγησε σε αυξημένο βάρος.»
Η κατηγορία αυτή πλοίων έχει πλέον εκτόπισμα 7.300 τόνων, γεγονός που την καθιστά πιο αργή, έχει μικρότερη αντοχή, είναι πιο ακριβή από ό,τι είχε προγραμματιστεί και έχει μείνει τουλάχιστον τρία χρόνια πίσω από το χρονοδιάγραμμα.
