Η πρόσφατη επίσκεψη του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στον Λευκό Οίκο σηματοδότησε ένα κρίσιμο σημείο καμπής στην δεκαετή πορεία της Τουρκίας προς μια απολυταρχία τύπου Μέσης Ανατολής.
Πώς εξαργυρώθηκε από τον Ερντογάν η συνάντηση με τον Τράμπ στο Οβάλ Γραφείο;
Το παρασκήνιο, που αποκάλυψε ο ηγέτης της κύριας αντιπολίτευσης Οζγκιούρ Οζέλ, δείχνει πώς εξασφαλίστηκε η συνάντηση στο Οβάλ Γραφείο, αναφέρει τουρκικό ΜΜΕ επισημαίνοντας:
Ο Ερντογάν την κανόνισε μέσω μιας μυστικής συνάντησης με τον γιο του Τραμπ, Ντόναλντ Τραμπ Τζούνιορ, προσφέροντας ως μοχλό πίεσης μια τεράστια συμφωνία με την Boeing.
Η Turkish Airlines ανακοίνωσε την Παρασκευή, μία ημέρα μετά την επίσκεψη του Ερντογάν, μια συμφωνία για την αγορά έως και 225 αεροσκαφών Boeing.
Ήταν λιγότερο διπλωματία από μια τυπική περίπτωση συναλλακτικής πολιτικής, που σχεδόν έμοιαζε με εμπορική δωροδοκία.
Οι δηλώσεις Μπαράκ
Ένα άλλο σημάδι προήλθε από τον Πρέσβη των ΗΠΑ στην Τουρκία και Ειδικό Εκπρόσωπο για τη Συρία, Τομ Μπαράκ, στη Σύνοδο Κορυφής Concordia.
Με ασυνήθιστα ωμά λόγια, είπε ότι η Τουρκία είναι «μια δημοκρατία, αλλά είναι κάπως αυταρχική», τονίζοντας ότι η μεγαλύτερη ανάγκη του Ερντογάν ήταν η νομιμότητα και ότι ο Τραμπ την παρέχει έξυπνα.
Το μήνυμα ήταν σαφές.
Το καθεστώς του Ερντογάν τώρα επιδιώκει την επικύρωση όχι από τον λαό του, αλλά από ισχυρούς προστάτες στο εξωτερικό.
Εκκωφαντική σιωπή για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Τουρκία
Εξίσου αποκαλυπτική ήταν η σιωπή γύρω από την καταστολή των αντιπάλων και των επικριτών του από τον Ερντογάν στο εσωτερικό.
Ούτε οι Αμερικανοί ούτε οι Τούρκοι δημοσιογράφοι έθεσαν ερωτήματα σχετικά με τους φυλακισμένους αντιπάλους, τα φιμωμένα μέσα ενημέρωσης ή την κατάρρευση της δικαστικής ανεξαρτησίας.
Αυτή η απουσία ελέγχου έκανε την υποδοχή του Ερντογάν στην Ουάσινγκτον να μοιάζει με αυτή ενός μονάρχη του Κόλπου παρά με εκείνη ενός συμμάχου του ΝΑΤΟ.
Μια άλλη εντυπωσιακή ομοιότητα με τους ηγέτες της Μέσης Ανατολής ήταν το χάσμα μεταξύ ρητορικής και δράσης.
"Γατάκι" ο Ερντογάν για Γάζα και Ρωσία ενώπιον του Τραμπ
Ο Ερντογάν αφιέρωσε 26 από τα 36 λεπτά του στο βήμα του ΟΗΕ στην τραγωδία στη Γάζα, ωστόσο παρέμεινε σιωπηλός για το θέμα στο Οβάλ Γραφείο.
Κανένας δημοσιογράφος δεν τον πίεσε επίσης.
Η πύρινη ομιλία για το εγχώριο κοινό εξατμίστηκε σε έναν ήσυχο πραγματισμό μπροστά στην εξουσία της Ουάσινγκτον.
Όταν ο Τραμπ απαίτησε από την Τουρκία να σταματήσει να αγοράζει ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο, ο Ερντογάν δεν πρόβαλε καμία αντίσταση.
Ακόμα χειρότερα, ο Τραμπ τον έδειξε ειρωνικά, λέγοντας ότι ο Ερντογάν «γνωρίζει για τις στημένες εκλογές καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον».
Ο Ερντογάν "απορρόφησε" την προσβολή Τραμπ σιωπηλά
Όταν νωρίτερα μέσα στην εβδομάδα, ο Υπουργός Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο λοιδόρησε τον Ερντογάν σε συνέντευξη στο Fox TV λόγω της κριτικής του προς τον Τραμπ για την αποτυχία του να τερματίσει τους πολέμους στη Γάζα και την Ουκρανία, λέγοντας ότι οι παγκόσμιοι ηγέτες, συμπεριλαμβανομένου του Ερντογάν, «παρακαλούσαν» να συναντηθούν με τον Πρόεδρο Τραμπ κατά τη διάρκεια των επισκέψεών τους στην Ουάσινγκτον, η απάντηση της Άγκυρας δεν ήταν αγανάκτηση αλλά μια ταπεινή διόρθωση σχετικά με τη μετάφραση.
Το γραφείο επικοινωνίας του Ερντογάν στην Ουάσινγκτον δήλωσε ότι τα σχόλια του Ερντογάν μεταφράστηκαν λανθασμένα και προορίζονταν ως έπαινος για τις προσπάθειες του Τραμπ να τερματίσει τον πόλεμο.
Για πάνω από μια δεκαετία ο Ερντογάν έχει διαλύσει το κράτος δικαίου
Για πάνω από μια δεκαετία, η Τουρκία έχει διαλύσει το κράτος δικαίου, έχει φιμώσει τη διαφωνία, έχει υποτάξει τη δικαστική εξουσία και έχει χτίσει ένα κράτος ασφαλείας που μοιάζει με τον μηχανισμό πληροφοριών και ασφάλειας τύπου μουχαμπαράτ, όπως παρατηρείται στον αραβικό κόσμο.
Στο εσωτερικό, το καθεστώς ευδοκιμεί με τον φόβο και τον έλεγχο, ενώ στο εξωτερικό τώρα επιδιώκει νομιμοποίηση μέσω "φωτογραφικών" συμφωνιών δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Αυτή η επίσκεψη στον Λευκό Οίκο έχει αποκαλύψει μια ανησυχητική πραγματικότητα: Η ίδια Ατλαντική συμμαχία που κάποτε ενθάρρυνε τη μετάβαση της Τουρκίας στην πολυκομματική δημοκρατία είναι τώρα συνένοχη στη νομιμοποίηση της ολίσθησής της στην απολυταρχία.
Το ερώτημα δεν θα μπορούσε να είναι πιο επείγον.
Θα συνεχίσει η Τουρκία την πορεία της ως δημοκρατία που νομιμοποιείται από τον λαό της ή θα εδραιώσει τη θέση της ανάμεσα στα αυταρχικά καθεστώτα της Μέσης Ανατολής;
Ώρα δύσκολων αποφάσεων για τον Τούρκο Πρόεδρο μετά το τελεσίγραφο Τραμπ
Αν κοιτάξουμε "πίσω από τις γραμμές" των ειδήσεων θα δούμε ότι από την συνάντηση των δύο Προέδρων, ο Τραμπ πήρε συμφωνίες πολλών δις από την Τουρκία, ενώ ο Ερντογάν για να πάρει τα F-35 θα πρέπει να "αδειάσει" ενεργειακά την Ρωσία, καταστρέφοντας ουσιαστικά την σχέση του με τον Πούτιν.
Οι τουρκικές ακροβασίες μεταξύ ΗΠΑ-Ρωσίας, με τον Ερντογάν να τα θέλει όλα κάπου εδώ τελειώνουν.
Την Αθήνα ασφαλώς και την συμφέρει ο Τούρκος Πρόεδρος να συνεχίσει την διφορούμενη στάση του, αναβαθμίζοντας έτσι ακόμη περισσότερο τον τριπλό άξονα Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ, για την εξυπηρέτηση των Αμερικανικών συμφερόντων.
Υπάρχει όμως και κάτι άλλο πολύ ουσιαστικό, που άπτεται των Ελληνικών συμφερόντων.
Δεν είδαμε πουθενά, ουσιαστική τουρκική αντίδραση στα "χαστούκια" των Αμερικανικών πετρελαϊκών κολοσσών για ην εκμετάλλευση των κοιτασμάτων εντός Ελληνικής ΑΟΖ νότια της Κρήτης, της οποίας μέρος διεκδικούσαν σφόδρα στη βάση του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου Λιβύη και Τουρκία, αλλά ούτε και στην επίσημη στάση-δήλωση της Αιγύπτου για την ΑΟΖ της , με την οποία ουσιαστικά ακυρώνει το τουρκιλοβυκό μνημόνιο.
Ωστόσο εκείνο που μας προκαλεί ανησυχία είναι το τι μέλει γενέσθαι αναφορικά με την Ελληνική και Κυπριακή ΑΟΖ που συνορεύουν μεταξύ τους, νοτίως του συμπλέγματος Καστελόριζου-ανατολικά Ρόδου και Δυτικά Κύπρου, αφού αυτή δεν έχει ακόμη οριοθετηθεί...
