Τα τελευταία δύο χρόνια το όνομά του Tζόρτζ Φλόιντ αντηχούσε σε όλο το έθνος, από τους δρόμους της Μινεάπολης στα συλλαλητήρια και τις διαδηλώσεις, μέχρι τα λόμπι των Αμερικανικών εταιριών όπου μεγάλες μάρκες κατήγγειλαν δημόσια το ρατσισμό. Το όνομά του έγινε σύμβολο στον αγώνα για τη φυλετική ισότητα και μια ενωτική κραυγή για δικαιοσύνη και τέλος στην αστυνομική βία κατά των Μαύρων. Ποιος ήταν όμως ο 46χρονος πατέρας;
Οι δημοσιογράφοι της Washington Post, Ρόμπερτ Σάμουελς και Τολούσε Ολορουνίπα αποφάσισαν ότι ήταν καιρός να κοιτάξουν βαθύτερα τη ζωή του Φλόιντ γράφοντας μια βιογραφία με τίτλο, «Το όνομά του είναι Τζόρτζ Φλόιντ: Η Ζωή ενός Ανθρώπου και ο αγώνας για Φυλετική Δικαιοσύνη».
Το βιβλίο, το οποίο κυκλοφόρησε στις 17 Μαΐου, περιγράφει λεπτομερώς την εμπειρία του Φλόιντ με το ρατσισμό, την καταπίεση και την ανισότητα από το μεγάλωμα στο εξαθλιωμένο τρίτο διαμέρισμα του Χιούστον έως τη ζωή στη Μινεάπολη ως μαύρος. Ο Oλορουνίπα είπε πως ήθελε ο κόσμος να δει τον Φλόιντ ως κάτι περισσότερο από έναν άνθρωπο που σκοτώθηκε από έναν λευκό αστυνομικό.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Αποχώρησε προς τις τουρκικές ακτές το Yunus
«Θέλαμε να δούμε τον Φλόιντ ως καθαρά ανθρώπινο ον, και όχι μόνο ως το άτομο που όλοι ήρθαν να δουν μέσω του βίντεο του θανάτου του», είπε στο CNN. «Είχε μια γεμάτη ζωή πριν πεθάνει και αυτή η ζωή περιελάμβανε το καθημερινό του πέρασμα μέσα από τα φράγματα που χώριζαν τις κατοικίες των μαύρων έως την υποχρηματοδοτούμενη εκπαίδευση σε ένα προκατειλημμένο σύστημα ποινικής δικαιοσύνης σε ένα άδικο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης και πολλά άλλα ιδρύματα και θεσμούς με τα οποία βρέθηκε αντιμέτωπος».
Οι δύο δημοσιογράφοι πήραν συνεντεύξεις από εκατοντάδες ανθρώπους που γνώριζαν τον Φλόϊντ, εξέτασαν τις καταχωρίσεις του ημερολογίου του, τις επιστολές που έγραφε σε φίλους και τις αστυνομικές αναφορές στις οποίες κατονομαζόταν.
Και ενώ ο Oλορουνίπα λέει ότι η χώρα έχει σημειώσει κάποια πρόοδο στο ζήτημα του ρατσισμού μετά από τον θάνατο του Φλοϊντ στις 25 Μαΐου 2020, υποστηρίζει όμως ότι η πρόσφατη διαμάχη σχετικά με τη διδασκαλία για τις φυλές και την αφροαμερικανική ιστορία στα σχολεία, δείχνει ότι πρέπει να γίνει περισσότερη δουλειά.
Το CNN πήρε συνέντευξη από τον Oλορουνίπα για το τι έμαθε στην έρευνά του για τον Φλοϊντ και τις οικογενειακές του ρίζες, πώς ο ρατσισμός επηρέασε τη ζωή του και τι μπορούν να κερδίσουν οι αναγνώστες διαβάζοντας το βιβλίο.
Τι σας παρακίνησε να θέλετε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Είδαμε τον Φλόϊντ να πεθαίνει όπως τόσα άλλα εκατομμύρια άνθρωποι και ξέραμε ότι αυτή η ιστορία είχε περισσότερα να πει. Έτσι, οι συνάδελφοί μας στην Washington Post αποφάσισαν να κάνουν μια σειρά που εξετάζει τη ζωή του και το πώς επηρεάστηκε από τον συστημικό ρατσισμό, και αυτή η σειρά ήταν πραγματικά δυνατή. Εμπνευστήκαμε να πούμε περισσότερα για αυτήν την ιστορία μετατρέποντας αυτό που κάναμε σε βιβλίο και εξερευνώντας ποιος ήταν ο Φλόϊντ σε ένα βαθύτερο επίπεδο. Θέλαμε να αποκαταστήσουμε λίγη από την ανθρωπιά του για τους ανθρώπους που μπόρεσαν να τον δουν μόνο σε αυτά τα εννέα λεπτά και να ενημερώσουμε τον κόσμο ότι ήταν ένας γεμάτος άνθρωπος με τους αγώνες του, τις καλές και τις κακές στιγμές του.
Ποιος ήταν ο Τζορτζ Φλόιντ ως άτομο;
Ήταν ένας πολύπλοκος άνθρωπος, ένας που πάντα προσπαθούσε για μια καλύτερη ζωή και είχε μια σειρά από προκλήσεις ξεκινώντας από τη φτώχεια. Γεννήθηκε σε μια φτωχή γειτονιά, μεγάλωσε μέσα στη φτώχεια στο τρίτο διαμέρισμα του Χιούστον και πάντα προσπαθούσε να βρει μια διέξοδο, έναν τρόπο για την οικογένειά του, τη μητέρα του και τα αδέρφια του. Αλλά λόγω του τρόπου που είχε στηθεί η κοινωνία, ήταν δύσκολο για εκείνον να ξεφύγει, ήταν δύσκολο να χαράξει μια πορεία προς τη σταθερότητα.
Η κοινωνία που πάλευε να αντιμετωπίσει είχε τη μορφή των υποχρηματοδοτούμενων σχολείων στα οποία φοιτούσε, αλλά και του συστήματος ποινικής δικαιοσύνης που τον περίμενε μόλις τελείωσε το σχολείο. Επίσης δεν είχε καλή υγειονομική περίθαλψη. Κόντρα σε όλες αυτές τις προκλήσεις, πάντα προσπαθούσε για μια καλύτερη ζωή. Ήταν ένα καλόκαρδο άτομο που περιδιάβαινε στους δρόμους λέγοντας στους ανθρώπους «σ’ αγαπώ» ακόμα κι αν δεν τους ήξερε.
Υπήρξε κάτι που σας εξέπληξε κατά τη διάρκεια της έρευνάς σας για τη ζωή του Φλόϊντ;
Ένα από τα πράγματα που με εξέπληξαν ήταν ότι η οικογενειακή ιστορία του Τζόρτζ Φλόϊντ περιλαμβάνει μια περίοδο μεγάλου πλούτου. Ερευνήσαμε την καταγωγή του και φτάσαμε πίσω επτά γενιές στην οικογένειά για να βρούμε ότι προπάππους του δούλεψε σκληρά για 30 χρόνια με μια μεγάλη οικογένεια και μπόρεσαν να αγοράσουν 500 στρέμματα γης στην ανατολική Βόρεια Καρολίνα. Αυτό τον έκανε έναν από τους πλουσιότερους μαύρους στην κοινότητά του. Δυστυχώς όλη αυτή η περιουσία χάθηκε κατά τη διάρκεια μιας περιόδου φυλετικού τρόμου όπου η απώλεια γης μεταξύ των μαύρων αγροτών δεν είχε όρια και η οικογένειά του έπεσε θύμα χάνοντας όλη τη γη τους. Εξαιτίας αυτού, τα παιδιά και τα εγγόνια του εργάζονταν ως κτηνοτρόφοι. Ο Τζορτζ Φλόιντ ήρθε στον κόσμο ως φτωχός, μαύρος από τον Νότο και όχι επειδή η οικογένειά του δεν είχε δουλέψει σκληρά, αλλά επειδή ήταν θύματα ρατσισμού.
Τι μάθατε για τις εμπειρίες του Φλόϊντ με τον ρατσισμό πριν σκοτωθεί από έναν αστυνομικό της Μινεάπολης;
Από τα ίδια, τα δικά του λόγια, ένιωθε ότι έπεσε θύμα μιας ρατσιστικής αστυνομίας. Αστυνομικοί τον σταμάτησαν περισσότερες από 20 φορές στη διάρκεια της ζωής του. Και τουλάχιστον έξι από τους αστυνομικούς που τον σταμάτησαν κατηγορήθηκαν αργότερα για διαφθορά ή άλλα δικά τους εγκλήματα. Ένας από αυτούς κατηγορήθηκε συγκεκριμένα για στόχευση φτωχών, μειονοτικών ανθρώπων για ψευδείς κατηγορίες για ναρκωτικά, επειδή ήξερε ότι δεν θα μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά έναν δικηγόρο, ήξερε ότι θα έπρεπε απλώς να αντιμετωπίσουν τις κατηγορίες και ο Τζορτζ Φλόιντ συχνά απλώς δεχόταν τις κατηγορίες και δήλωνε ένοχος. Βρήκαμε επίσης ότι ενώ η χρήση ναρκωτικών είναι παρόμοιας έκτασης στις κοινότητες των μαύρων και των λευκών κοινοτήτων, η επιβολή της αστυνομίας είναι πολύ υψηλότερη σε κοινότητες μαύρων όπως αυτή όπου μεγάλωσε ο Φλόϊντ. Έτσι κατέληξε να βρίσκεται με μεγάλο ποινικό μητρώο ενώ άλλα άτομα που έκαναν παρόμοια πράγματα δεν συνελήφθησαν.
Τι ελπίζετε να κερδίσουν οι αναγνώστες διαβάζοντας το βιβλίο σας;
Ελπίζω να τους κινητοποιήσει καθώς διαβάζουν για τη ζωή του και για το πώς επί αρκετές δεκαετίες αργοπέθαινε, ασφυκτιώντας κάτω από τις συστημικές πιέσεις που αντιμετώπιζε ως παιδί ως έφηβος και ως ενήλικος. Ελπίζω οι άνθρωποι να αισθανθούν το ίδιο επίπεδο κινήτρων για να κάνουν κάτι είτε αυτό θα είναι να γράψουν στον βουλευτή τους είτε να δώσουν μεγαλύτερη προσοχή σε ορισμένα από αυτά τα συστημικά ζητήματα. Υπάρχουν εκατομμύρια άλλοι Τζορτζ Φλόιντ εκεί έξω που μπορεί να μην υφίστανται βία από την αστυνομία με τον ίδιο τρόπο στην κάμερα, αλλά εξακολουθούν να υποφέρουν από μια σειρά από διαφορετικές προκλήσεις. Ελπίζω οι άνθρωποι να συνειδητοποιήσουν ότι όλοι έχουμε την ευθύνη να διορθώσουμε τα χαλασμένα συστήματα.
Αναλογιζόμενοι τα τελευταία δύο χρόνια, πώς πιστεύετε ότι η ζωή του Τζορτζ Φλόιντ έχει διαμορφώσει τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τον ρατσισμό;
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που δεν ένιωθαν ότι ο συστημικός ρατσισμός ήταν ένα ζήτημα και τώρα είναι πιο πρόθυμοι να συμμετάσχουν σε μερικές από αυτές τις συζητήσεις είτε πρόκειται για τον εταιρικό κόσμο είτε για πολιτιστικούς θεσμούς. Αλλά την ίδια στιγμή, βλέπουμε μια αντίδραση από ανθρώπους αναστατωμένους που πιστεύουν ότι αυτή η συζήτηση αλλάζει. Θέλουν να απαγορεύσουν τα βιβλία και λένε ότι όλοι πρέπει να ανησυχούμε για την θεωρία της φυλής. Επομένως, είναι μια συνεχής μάχη για να διασφαλίσουμε ότι οι άνθρωποι κατανοούν την ιστορία της χώρας και κάνουν μια προσπάθεια να μας βάλουν σε μια καλύτερη πορεία. Ομως είναι ένας συνεχής αγώνας και νομίζω ότι αυτό είναι κάτι που θα μείνει ως μέρος της κληρονομιάς του Τζορτζ Φλόιντ. Έχουμε τη δυνατότητα να διαμορφώσουμε τον τρόπο με τον οποίο αυτή η κληρονομιά θα μείνει ζωντανή στη μνήμη με βάση αυτό που κάνουμε σήμερα. Όλοι έχουμε έναν ρόλο να παίξουμε στο να αποφασίσουμε πώς θα είναι αυτή η χώρα τα επόμενα χρόνια.
