Τον Νοέμβριο του 1970, μια φάλαινα ανατινάχτηκε στο Φλόρενς του Όρεγκον των ΗΠΑ. Τιμώντας την 50ή επέτειο αυτής της εξαιρετικά ανόητης πράξης, ας δούμε πώς εξελίχθηκαν τα γεγονότα.
Στις αρχές Νοεμβρίου του 1970, μια νεκρή φάλαινα, βάρους επτά τόνων, ξεβράστηκε στην παραλία κοντά στο Φλόρενς, του Όρεγκον των ΗΠΑ. Κανένας δεν ήξερε τι να την κάνει: Αν την έσπρωχναν πίσω στη θάλασσα, τα κύματα θα την ξέβραζαν ξανά στην ακτή. Οι επιλογές να την κάψουν ή να τη θάψουν δεν ήταν επίσης οι πλέον κατάλληλες.
Λίγες μέρες αργότερα, στις 12 Νοεμβρίου, ο εργάτης Τζορτζ Θόρντον πρότεινε να την ανατινάξουν.
Το σχέδιο του Θόρντον ήταν να τοποθετήσουν κάποια ποσότητα δυναμίτη κάτω από τη φάλαινα προς την πλευρά της παραλίας. Η έκρηξη θα διέλυε τη νεκρή φάλαινα σε χιλιάδες μικρά κομμάτια τα οποία θα κατέληγαν στη θάλασσα και θα τα έτρωγαν τα καβούρια και οι γλάροι. Επιπλέον τα αρπακτικά πουλιά τριγύριζαν πάνω από τη νεκρή φάλαινα όλη την ημέρα.
Η αλήθεια ήταν ότι ο Θόρντον δεν γνώριζε πόση ακριβώς ποσότητα εκρηκτικών χρειαζόταν για να πραγματοποιηθεί το σχέδιό του. Ως εκ τούτου, τοποθέτησε κάτω από τη φάλαινα 20 κουτιά που αντιστοιχούσαν σε μισό τόνο δυναμίτη.
Η φάλαινα που ξεβράστηκε στο Φλόρενς του Όρεγκον των ΗΠΑ
Απόλυτη... αποτυχία
Αρκετοί θεατές συγκεντρώθηκαν, κυρίως κάτοικοι της περιοχής, σε απόσταση περίπου 400 μέτρων από τη νεκρή φάλαινα. Και ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση για την έκρηξη...
Τα πράγματα όμως δεν πήγαν όπως είχαν προγραμματιστεί. Για την ακρίβεια, τα πράγματα δεν πήγαν καθόλου καλά. Μετά την έκρηξη, μεγάλα κομμάτια της φάλαινας διασκορπίστηκαν στην περιοχή, και έπεσαν όχι μόνο στη θάλασσα, αλλά και πάνω στο κοινό!
Ο νεαρός δημοσιογράφος του τηλεοπτικού καναλιού KATU-2, Πωλ Λίνμαν, έκανε ρεπορτάζ γι' αυτό που συνέβαινε στην παραλία εκείνη την ημέρα. Πριν από την έκρηξη, ο Θόρντον σχολίασε το συμβάν: «Είμαι σίγουρος ότι θα λειτουργήσει. Το μόνο για το οποίο δεν είμαστε σίγουροι είναι το πόσο δυναμίτη χρειάζεται για να σπάσει αυτό το... πράγμα».
Μετά την έκρηξη, όταν τα κομμάτια της νεκρής φάλαινας άρχισαν να πέφτουν, οι άνθρωποι έτρεξαν μακριά. Ο ανταποκριτής με τον καμεραμάν επίσης απομακρύνθηκαν.
Η προειδοποίηση που δεν εισακούστηκε
Εκείνες τις μέρες, ο επιχειρηματίας Ουόλτ Αμενχόφεν βρισκόταν στο Φλόρενς. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, είχε ασχοληθεί με τα εκρηκτικά και συνειδητοποιούσε ότι το σχέδιο του Τζορτζ Θόρντον δεν ήταν δυνατόν να πραγματοποιηθεί: Χρειαζόταν ή λιγότερα εκρηκτικά για να σπρώξει τη φάλαινα μέσα στη θάλασσα ή πολύ περισσότερα για να τη σπάσει σε μικρά κομμάτια. Ο επιχειρηματίας προσπάθησε να προειδοποιήσει τον εργάτη, αλλά εκείνος δεν τον άκουσε.
Ο Αμενχόφεν έφτασε στο Φλόρενς με το νέο του αυτοκίνητο Oldsmobile 88 Regency, που το είχε αγοράσει λίγες ημέρες νωρίτερα με έκπτωση χρησιμοποιώντας το σύνθημα: «Get a Whale of a Deal on a New Oldsmobile». Στις 12 Νοεμβρίου, το παρκαρισμένο αυτοκίνητό του καταστράφηκε επειδή ένα κομμάτι της φάλαινας έπεσε πάνω του.
«Ευτυχώς, κανένας δεν τραυματίστηκε τόσο σοβαρά όσο το αυτοκίνητο» μετέδωσε ο δημοσιογράφος Πωλ Λίνμαν. «Ωστόσο, όλοι όσοι ήταν δίπλα στο σημείο της έκρηξης ήταν καλυμμένοι με μικρά κομμάτια από τη νεκρή φάλαινα».
«Όλα πήγαν ακριβώς όπως έπρεπε»
Το σχέδιο του Θόρντον απέτυχε παταγωδώς. Οι γλάροι που έπρεπε να φάνε τα κομμάτια της φάλαινας είχαν εξαφανιστεί. «Τους τρόμαξε είτε η έκρηξη είτε η δυσοσμία. Δεν είναι όμως τόσο σημαντικό. Τα κομμάτια είχαν τέτοιο μέγεθος που κανένας γλάρος δεν ήταν ικανός να τα πιάσει» τόνισε ο δημοσιογράφος. Ως αποτέλεσμα, οι εργάτες του δρόμου απλώς έθαψαν ό,τι είχε απομείνει από τη φάλαινα.
Ωστόσο, ο δημιουργός του σχεδίου δεν θεώρησε ότι το σχέδιό του απέτυχε. Σε ένα σχόλιο στην εφημερίδα «Eugene Register-Guard», ο Θόρντον δήλωσε: «Όλα πήγαν ακριβώς όπως έπρεπε. Εκτός από το γεγονός ότι μετά την έκρηξη δημιουργήθηκε μια λακκούβα στην άμμο στο σημείο που ήταν η φάλαινα».
Δύο δεκαετίες αργότερα, στα μέσα της δεκαετίας του 1990, ο Πωλ Λίνμαν προσκάλεσε τον Θόρντον για συνέντευξη, αλλά εκείνος αρνήθηκε - φαίνεται πως πίστευε ότι η αρνητική παρουσίαση του επιτυχημένου συμβάντος ήταν ευθύνη των δημοσιογράφων. Όταν ο ρεπόρτερ ζήτησε από τον Θόρντον να πει στο κοινό τι πήγε στραβά εκείνη την ημέρα, εκείνος ρώτησε: «Τι εννοείτε με την έκφραση “πήγε στραβά”;»
Δεν αρέσει ούτε στον Ουόλτ Αμενχόφεν να θυμάται εκείνες τις μέρες. Ωστόσο, είναι γνωστό ότι οι Αρχές του Όρεγκον πλήρωσαν για την αντικατάσταση του αυτοκινήτου του.
Η παταγώδης αποτυχία που έγινε... θρύλος
Ωστόσο το ρεπορτάζ του Πωλ Λίνμαν είχε μεγάλη επιτυχία.
Για πολύ καιρό, αυτή η ιστορία έμεινε ως αστικός θρύλος - η ίδια η ιδέα του ανατινάγματος μιας νεκρής φάλαινας χρησιμοποιώντας μισό τόνο δυναμίτη φαινόταν παράλογη. Χάρη όμως στο διαδίκτυο το βίντεο ξανάγινε δημοφιλές.
Στη δεκαετία του '90, κάποιοι προσπάθησαν να βρουν το πρωτότυπο βίντεο. Όταν τηλεφώνησαν στο KATU του Όρεγκον, οι εκπρόσωποι του τηλεοπτικού καναλιού τους επιβεβαίωσαν ότι η ιστορία ήταν απολύτως πραγματική, αλλά δεν είχαν στη διάθεσή τους κανένα αντίγραφο.
Όμως τελικά βρέθηκαν κάποια αντίγραφα από χρήστες. Μάλιστα ένα εξ αυτών κατέληξε στα χέρια ενός επιστήμονα με το όνομα Άντριου Ντέιβιντ Τάιλερ, ο οποίος άρχισε να στέλνει αντίγραφα με ταχυδρομείο σε όποιον το ζητούσε.
«Η φάλαινα που ανατινάχθηκε από το Όρεγκον έγινε viral ακόμη και πριν από την ανάδειξη των viral βίντεο στο διαδίκτυο. Τότε, ήταν πιο γρήγορο να αποστείλω ένα βίντεο διάρκειας έξι λεπτών μέσω της Ταχυδρομικής Υπηρεσίας των ΗΠΑ από το να το κατεβάσει κάνεις διαδικτυακά. Όταν η τεχνολογία ανταποκρίθηκε τελικά στις απαιτήσεις των θαυμαστών της φάλαινας που ανατινάχθηκε, το βίντεο άρχιζε να πέφτει από τους πρώτους ιστότοπους ανταλλαγής αρχείων, όπως τα κομμάτια του λίπους» έγραψε ο Τάιλερ.
Το 2013, ο Τζορτζ Θόρντον πέθανε σε ηλικία 85 ετών. Άφησε πίσω του μια σημαντική γνώση: Πλέον όλοι γνωρίζουν ότι σε καμιά περίπτωση δεν χρειάζεται να ανατινάξει κάποιος μια νεκρή φάλαινα.
