Αξιολογήσεις για τις σχέσεις της Αρμενίας με την Τουρκία και το Αζερμπαϊτζάν έκανε ο πρωθυπουργός της Αρμενίας Νικόλ Πασινιάν στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε για το θέμα.
Ο Αρμένιος Πρωθυπουργός είναι υπέρμαχος της βελτίωσης των σχέσεων με Τούρκους και Αζέρους
Επισημαίνοντας ότι το θέμα της υπογραφής ειρηνευτικής συμφωνίας με το Αζερμπαϊτζάν είναι στην ημερήσια διάταξη, ο Πασινιάν είπε: "Μια τέτοια συμφωνία πρέπει να υπογραφεί, αλλά πρώτα απ' όλα, αυτό το έγγραφο πρέπει να δημιουργηθεί ως αποτέλεσμα διαπραγματεύσεων. Η Αρμενία είναι έτοιμη για αυτές τις διαπραγματεύσεις ."
Υπογραμμίζοντας ότι η Αρμενία θέλει επίσης να εξομαλύνει τις σχέσεις με την Τουρκία, ο Πασινιάν είπε: "Θέλουμε να δημιουργήσουμε διπλωματικές σχέσεις και να ανοίξουμε τα σύνορα με την Τουρκία χωρίς προϋποθέσεις. Δεν είχαμε επιτυχία στο παρελθόν και πρέπει να χρησιμοποιήσουμε αυτή την εμπειρία". αυτός είπε.
Υπενθυμίζοντας ότι οι συνομιλίες μεταξύ Τουρκίας και Αρμενίας ξεκίνησαν σε επίπεδο ειδικών αντιπροσώπων, ο Πασινιάν είπε: "Οι ειδικοί μας εκπρόσωποι συναντήθηκαν. Εάν αυτή η διαδικασία συνεχιστεί έτσι, είναι πολύ πιθανό η Αρμενία να συμμετάσχει στο Διπλωματικό Φόρουμ στην Αττάλεια. Eίναι παράλογο να χάσουμε την ευκαιρία να συνεχίσουμε τις συνομιλίες». αυτός είπε.
Ο υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου ανέφερε σε δήλωση στις 19 Ιανουαρίου ότι αξιωματούχοι από την Αρμενία προσκλήθηκαν επίσης στο δεύτερο Φόρουμ Διπλωματίας της Αττάλειας (ADF) που θα πραγματοποιηθεί στις 11-13 Μαρτίου.
Στην Αρμενία η κοινή γνώμη έχει χωριστεί σε τρείς ομάδες
Σε προγενέστερο άρθρο μας είχαμε αναφερθεί εκτενώς στο γεγονός ότι ο Διευθυντής του Κέντρου Πολιτικών και Στρατηγικών Μελετών στην Αρμενία, Δρ. Benyamin Poghosyan αξιολόγησε τις σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και Αρμενίας μετά τον Δεύτερο Πόλεμο του Καραμπάχ, δηλώνοντας ότι μετά την ήττα της Αρμενίας επικράτησε μια πιο αρνητική προσέγγιση στην αρμενική κοινωνία σχετικά με την εξομάλυνση των σχέσεων με την Τουρκία, ενώ ανέλυσε τον κατακερματισμό της κοινής γνώμης της χώρας του λέγοντας τα ακόλουθα:
Η κοινή γνώμη ωστόσο της Αρμενίας έχει τριχοτομηθεί, αναφορικά με τη βελτίωση των σχέσεων με την Τουρκία.
Υπάρχει μια ομάδα που δεν επιθυμεί με τίποτε την εξομάλυνση των σχέσεων με την Τουρκία την οποία βλέπει ως τον προαιώνιο εχθρό λόγω του πρόσφατου πολέμου πέρα από ιστορικά ζητήματα.
Αν και η δεύτερη ομάδα βλέπει την Τουρκία ως εχθρό λόγω της υποστήριξής της στο Αζερμπαϊτζάν, εντούτοις υποστηρίζει τον άμεσο διάλογο που θα πρέπει να δημιουργηθεί, και όχι μέσω ενδιάμεσων.
Η τρίτη ομάδα τέλος είναι σύμφωνη με τον πρωθυπουργό Νικόλ Πασινιάν. Θέλουν ειρήνη και ομαλοποίηση, αφήνοντας πίσω τη στάση της Τουρκίας στον πόλεμο του Καραμπάχ, υπέρ της χρήσης νέων διαύλων διαλόγου προκειμένου να επικρατήσει η γλώσσα της λογικής!
«Μπορούμε να πούμε ότι η κυβέρνηση της Αρμενίας θέλει εξομάλυνση με την Τουρκία, και τουλάχιστον έχουν κίνητρα να ξεκινήσουν τη διαδικασία», είπε ο Πογκοσιάν.
Δηλώνοντας ότι το ζήτημα του διαδρόμου Zangezur, το οποίο θα παρέχει τη φυσική σύνδεση του Αζερμπαϊτζάν με την περιοχή Nakhchivan, ξεχωρίζει ως το πιο προβληματικό ζήτημα, ο Pohosyan πρότεινε να χρησιμοποιηθεί ένας διαφορετικός όρος όπως "ζώνη διέλευσης" αντί της λέξης "διάδρομος".
Ο Poghosyan δήλωσε ότι μια φόρμουλα "διάδρομος" που θα δημιουργούσε μια άμεση σύνδεση χωρίς να υπόκειται σε εποπτεία δεν θα γινόταν αποδεκτή από κανένα μέρος στην Αρμενία.
Η εξάρτηση της Αρμενίας από τη Ρωσία
Τόνισε μάλιστα ότι η Αρμενία εξαρτάται πλέον περισσότερο από τη Ρωσία μετά τον πόλεμο, που τελείωσε με την παρέμβαση της Μόσχας, αναλύοντας τη στρατηγική της ως εξής:
"Η Ρωσία ήταν σε θέση να σταματήσει τον πόλεμο, αλλά δεν το έκανε επειδή το συμφέρον της ήταν να αυξήσει τη στρατιωτική της ισχύ στο Καραμπάχ. Η Ρωσία είπε στην Αρμενία πως εάν δεν αποδεχτείτε το σχέδιο Λαβρόφ, θα το κάνουμε αποδεκτό σε εσάς με πόλεμο», και έτσι δεν εμπόδισε την Τουρκία και το Αζερμπαϊτζάν να στραφούν στρατιωτικά κατά της Αρμενίας. Υπολόγιζε η Μόσχα ότι θα είχε ως τελικό αποτέλεσμα ο πόλεμος, την αποδοχή του σχεδίου Λαβρώφ από την Αρμενία και έτσι έγινε».
Ωστόσο η Αρμενική διασπορά η οποία πέτυχε την αναγνώριση από τις ΗΠΑ, της γενοκτονίας των Αρμενίων από τους Τούρκους, ταυτίζεται στην πλειοψηφία της με την πρώτη ομάδα, γεγονός που αναγκάζει τον νυν Πρόεδρο της Αρμενίας να συζητήσει μαζί της το θέμα της αποκατάστασης των σχέσεων με την Τουρκία, πριν προβεί σε αυτό, αφού σε αντίθετη περίπτωση αυτό θα σήμαινε την απαρχή μεγάλων εσωτερικών αναταραχών στη χώρα.
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Φαίνεται ότι ο Αρμένιος Πρωθυπουργός έχει δελεαστεί από τα οικονομικά οφέλη που του υπόσχονται Τούρκοι και Αζχέροι ότι θα αποκομίσει η Αρμενία , αν προχωρήσει σε βελτίωση των σχέσεων μαζί τους.
Ξεχνάει όμως δύο βασικά πράγματα.
Το πρώτο είναι ότι χάρη στον διάδρομο Zangezur, η Τουρκία θα ενωθεί μέσω του Αζερμπαϊτζάν με την Κασπία και τις χώρες του Οργανισμού των κρατών του Τουρκικού κόσμου. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την γιγάντωση της Τουρκίας από οικονομικής άποψης και θα διευκολύνει πάρα πολύ την πορεία της για αναγόρευσή της ως μεγάλη Περιφεριακή Δύναμη, ενώ θα έχει ως αποτέλεσμα και την περαιτέρω ενδυνάμωση των σχέσεων μεταξύ των μουσουλμανικών χωρών που απαρτίζουν τον Οργανισμό των κρατών του Τουρκικού κόσμου, σε όλα τα επίπεδα, πολιτικό, στρατιωτικό, εμπορικό, βιομηχανικό και οικονομικό.
Το δεύτερο είμαι ότι η μικρή σε έκταση και πληθυσμό χριστιανική Αρμενία θα είναι στη μέση από έναν τέτοιο παντοδύναμο πλέον πολυπληθή μουσουλμανικό Οργανισμό.
Η τύχη της σε τέτοια περίπτωση θα είναι προδιαγεγραμμένη και είτε στην καλύτερη περίπτωση θα γίνει ο μικρός και ασήμαντος δορυφόρος των κρατών αυτών και της Τουρκίας κατ'επέκταση, είτε θα γνωρίσει για μια ακόμη φορά το τι εστί Τούρκος , εάν θελήσει να διαφοροποιηθεί σε οποιαδήποτε θέμα από την βούληση των κρατών του εν λόγω συνασπισμού.
Τελικά στην περίπτωση του Αρμένιου Πρωθυπουργού σε σχέση με την Τουρκία, μάλλον ισχύει η ρήση: "Σφάξε με πασά μου να αγιάσω"
