Με συνεπιβάτη τον 14χρονο γιο του Γιώργο ο καθηγητής φυσικής αγωγής Κωνσταντίνος Μητσάκης ανήμερα της γιορτής του Πατέρα την Κυριακή 21 Ιουνίου ξεκίνησαν με τη μοτοσυκλέτα τους το γύρο των Βαλκανίων. Μέσα σε 19 ημέρες έτρεξαν πάνω σε δύο ρόδες 5.500 χιλιόμετρα και εν μέσω των αποκλεισμών και των περιορισμών της πανδημίας επισκέφθηκαν πέντε χώρες, ενώ σε δύο δεν τους επιτράπηκε η είσοδος λόγω των μέτρων αποκλεισμού.
Μπήκαν στην Βουλγαρία, πέρασαν Ρουμανία, βρίσκονταν στο Βελιγράδι όταν η ελληνική κυβέρνηση την περασμένη Κυριακή ανακοίνωσε το κλείσιμο των συνόρων με τη Σερβία, πέρασαν άρον άρον στο Κόσοβο και στην Αλβανία και επέστρεψαν στην πατρίδα μέσω της Κακαβιάς θυσιάζοντας το πέρασμα τους από τη Βόρεια Μακεδονία. Εδώ και λίγες ώρες μπαμπάς και γιος βρίσκονται στο σπίτι τους στο Περιστέρι γεμάτοι από ωραίες εμπειρίες και χιλιάδες εικόνες από τις φωτογραφικές μηχανές και τα βίντεο τους.
1,6 εκατ. χιλιόμετρα σε όλες τις ηπείρους
Ο Κώστας Μητσάκης είναι ο μοναδικός Έλληνας που έχει καλύψει περισσότερο από 1,6 εκατ. χιλιόμετρα σε όλες τις ηπείρους του πλανήτη και έχει εκδώσει 12 βιβλία με τις μοναδικές εμπειρίες των ταξιδιών του από τα μέσα της δεκαετίας του ΄80 μέχρι σήμερα. Εν μέσω της πανδημίας του κορονοϊού όμως, το οδοιπορικό τους στα... καλντερίμια των Βαλκανίων έχει ξεχωριστή σημασία και οι αναφορές τους αποτελούν και έγκυρη ειδησεογραφική αξία για το πως αντιμετωπίζουν οι γείτονες τον κίνδυνο του covid-19.
Έκπληξη και ερωτηματικά
Το γενικότερο συμπέρασμα είναι μία έκπληξη αλλά και ένα μεγάλο ερωτηματικό. Όπως αναφέρει στο ethnos.gr σε κανέναν συνοριακό σταθμό δεν τους έγινε έλεγχος για κορονοϊό ούτε τέθηκε ζήτημα καραντίνας κατά την είσοδο τους, είτε και κατά την επιστροφή τους στην Ελλάδα. «Ακούμε για μέτρα σε όλα τα Βαλκάνια αλλά πουθενά δεν έγινε ειδικός υγειονομικός έλεγχος σε μένα και στον Γιώργο. Εννοώ δε μας πήραν θερμοκρασίες, δε συμπληρώσαμε αιτήσεις δε μας ζήτησαν σχέδιο κίνησης, ούτε και μας ζητήθηκε να μπούμε σε καραντίνα», μας λέει ο Κωνσταντίνος Μητσάκης.
Πού ήταν κλειστά τα σύνορα
Μοναδική εξαίρεση ήταν η Βοσνία Ερζεγοβίνη και η Κροατία που είχαν κλειστά τα σύνορά τους: «Δεν απέκλεισαν μόνο εμάς. Γενικά είναι κλειστά τα σύνορα των συγκεκριμένων χωρών για οδική διέλευση και έτσι δεν είχαμε την ευκαιρία να τις επισκεφτούμε. Εφόσον θέλαμε να μπούμε έπρεπε να μείνουμε σε καραντίνα 14 ημερών».
Απόκοσμο σκηνικό και φιλοξενία
Ωστόσο όπως λέει ο Κωνσταντίνος Μητσάκης σε όλες τις χώρες υπήρχε μία απόκοσμη υποτονικότητα, ενώ όπου στάθμευσαν για ανεφοδιασμό, διαμονή, διατροφή ή για να επισκεφθούν αξιοθέατα όλοι οι Βαλκάνιοι εξέφραζαν την έκπληξη τους και τον θαυμασμό τους για το εγχείρημα τους και άπαντες ήταν πολύ φιλικοί: «Η αλήθεια είναι πως όπου και να πήγαμε τύχαμε θερμής και φιλικής υποδοχής σε σημείο που πραγματικά μας συγκινούσε. Ειδικά όταν μάθαιναν πως είμαστε μπαμπάς και γιος. Στη Βουλγαρία, στη Ρουμανία, στη Σερβία, στο Κόσοβο και στην Αλβανία όλοι μας υποδέχτηκαν με ενθουσιασμό. Ειδικά στην Αλβανία όλοι μιλάνε ή καταλαβαίνουν ελληνικά και στο Αργυρόκαστρο που μείναμε τύχαμε άριστης φιλοξενίας».
Κανένας έλεγχος, μόνο σφραγίδες έβαζαν
Για τα περάσματα στα σύνορα είπε: «Πουθενά δεν έγινε ενδελεχής έλεγχος. Περιμέναμε λίγο στη σειρά μας κι αυτό ήταν όλο. Η μόνη διαφορά ήταν πως η Σερβία, το Κόσοβο και η Αλβανία έβαζαν σφραγίδες στα διαβατήρια μας, ενώ προς τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία έγινε ένας έλεγχος ρουτίνας. Αλλά και κατά την επιστροφή μας στην Ελλάδα που περιμέναμε κάτι περισσότερο δεν έγινε κανένας ιδιαίτερος έλεγχος και έτσι πήραμε το δρόμο της επιστροφής χωρίς χάσιμο χρόνου».
«Κάτι συμβαίνει αλλά δεν το προσδιορίζεις»
Οπως είπε ο θαρραλέος αναβάτης είναι διάχυτος ο φόβος της πανδημίας καθώς υπάρχει μία απόκοσμη ησυχία, ελάχιστα αυτοκίνητα στους δρόμους, καθόλου τουρίστες και υποτονική κίνηση στην αγορά: «Πράγματι ένιωθες πως κάτι συμβαίνει αλλά χωρίς να μπορείς να προσδιορίσεις τι είναι αυτό. Ολα τα τουριστικά αξιοθέατα είναι άδεια, όπως και τα μεγάλα ξενοδοχεία των πόλεων. Ολοι μιλούν για οικονομική καταστροφή». Ξεχωριστή ήταν η εμπειρία του Κώστα και του γιου του Γιώργου όταν βρέθηκαν στο Βελιγράδι.
Ανησυχία στο Βελιγράδι
Τα πάντα ήταν έρημα και το μεσημέρι της Κυριακής 5 Ιουλίου πληροφορήθηκαν πως κλείνουν τα σύνορα της Ελλάδας με τη Σερβία: «Στο Βελιγράδι κάποιοι μας είπαν πως θυμούνται εικόνες από την εποχή των βομβαρδισμών από τους Αμερικανούς. Κυκλοφορούσαν ελάχιστοι. Γνωρίζαμε πως υπάρχουν πολλά κρούσματα. Μόλις μάθαμε πως η Ελλάδα έκλεισε τα σύνορα της αλλάξαμε τα πλάνα μας. Φορτώσαμε πάλι τη μοτοσυκλέτα μας και φύγαμε άρον άρον με το φόβο μήπως κλείσουν τα σύνορα ή έχουμε αντίποινα από τους Σέρβους και υπάρξουν περιορισμοί. Ευτυχώς προλάβαμε και περάσαμε στο Κόσοβο. Ηταν 5 τα ξημερώματα και επειδή υπήρχε απαγόρευση κυκλοφορίας στο Κόσοβο μας πήγαν με τη συνοδεία περιπολικού μέχρι το σημείο που καταλύσαμε. Ηταν ωστόσο πολύ ευγενικοί και μας αποκαλούσαν "τρελούς" για το εγχείρημα μας. Με ρωτούσαν πως τολμήσαμε ένα τέτοιο εγχείρημα και μάλιστα μαζί με το παιδί».
Όλοι ήταν πολύ φιλικοί
Μπαμπάς και γιος διηγούνται στη σύζυγο και μητέρα Όλγα Παπαδόγιαννη την εμπειρία τους ενώ για το ταξίδι της επιστροφής είπαν: «Σιγά, σιγά, με καλή διάθεση και πολύ ενέργεια συνεχίσαμε την πορεία μας, περάσαμε Αλβανία από την πόλη Κούκες και επισκεφθήκαμε Τίρανα, Μπεράτι, Απολλωνία και Αργυρόκαστρο. Παντού όλοι ήταν φιλικοί, πήραμε από παντού ωραίες φωτογραφίες και βίντεο με drone που ακολουθούσε τη μηχανή μας και χειρίζονταν ο Γιώργος. Είναι πλούσιο υλικό και πληροφορίες που θα μου χρησιμεύσουν για τη δημιουργία μίας ακόμα έκδοσης και ενημέρωσης των φίλων μου μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης».
