Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στο πλαίσιο της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας (PCSD), κατόπιν αιτήματος των αρχών της Νιγηρίας, ξεκίνησε μια αποστολή Στρατιωτικής Σύμπραξης με τον Νίγηρα που ονομάζεται EUMPM Niger, για να ενισχύσει την ικανότητα των Ενόπλων Δυνάμεων της Νιγηρίας στον αγώνα κατά της τζιχαντιστικής τρομοκρατίας.
Η EUMPM Niger θα υποστηρίξει ιδιαίτερα τη δημιουργία του Κέντρου Εκπαίδευσης Τεχνικών Ενόπλων Δυνάμεων και θα παρέχει εξειδικευμένες συμβουλές και εκπαίδευση κατόπιν αιτήματος σε ειδικούς των Ενόπλων Δυνάμεων του Νίγηρα και θα υποστηρίξει τη δημιουργία ενός νέου τάγματος βοήθειας και επικοινωνίας διοίκησης. Η εντολή της αποστολής, η οποία καταρτίστηκε σε στενή συνεννόηση με τις αρχές του Νίγηρα, θα διαρκέσει αρχικά τρία χρόνια και το ποσό δημοσιονομικής αναφοράς για τις κοινές δαπάνες για αυτήν την περίοδο θα είναι 27,3 εκατομμύρια ευρώ.
Η EUMPM Niger θα συντονιστεί στενά με την EUCAP Sahel Niger για την ενίσχυση της διαλειτουργικότητας μεταξύ των δυνάμεων ασφαλείας και άμυνας του Νίγηρα. Η αποστολή θα συντονίσει επίσης τις δραστηριότητές της με τις δραστηριότητες των κρατών μελών στον Νίγηρα και, κατά περίπτωση, με εταίρους ομοϊδεάτες που υποστηρίζουν το σχέδιο ανάπτυξης ικανοτήτων των Ενόπλων Δυνάμεων του Νίγηρα.
Αυτή είναι μια πολύ φιλόδοξη αποστολή της ΕΕ που θα δούμε αν θα πετύχει τους στόχους της και αν δεν γίνουν τα ίδια λάθη όπως σε άλλες στρατιωτικές αποστολές που αναπτύσσονται στο Σαχέλ, όπως η EUTM Mali, από την οποία χώρες όπως η Γαλλία και η Γερμανία έχουν ήδη φύγει.
Γιατί είναι σημαντικός ο Νίγηρας;
Όπως γράφει η Maria del Pilar Rangel Rojas Pilar Rangel για το Atalayar, στρατηγικά, ο Νίγηρας συνορεύει με την Αλγερία, το Μάλι, την Μπουρκίνα Φάσο, τη Λιβύη, το Τσαντ, τη Νιγηρία και το Μπενίν. Στις χώρες που αποτελούν το Σαχέλ, είναι η πιο σταθερή χώρα πάνω από το Μάλι, την Μπουρκίνα Φάσο ή το Τσαντ. Ως εκ τούτου, θα μπορούσε να γίνει η πιο σταθερή χώρα στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας στο Σαχέλ, αρκεί να υιοθετήσει κοινωνικοοικονομικά μέτρα που ικανοποιούν τον πληθυσμό. Πρέπει να θυμόμαστε ότι ο Νίγηρας είναι πλούσιος σε πόρους όπως ουράνιο, χρυσός, αλάτι, φωσφορικό άργυρο ή κασσίτερος που εξορύσσονται σε βιομηχανικές ποσότητες που θα πρέπει να επιστρέψουν στον άμαχο πληθυσμό.
Ομοίως, και παρά τη γεωγραφική του θέση, ο Νίγηρας έχει καταφέρει να σταματήσει την προέλαση της τζιχαντιστικής απειλής από τρομοκρατικές ομάδες όπως η Μπόκο Χαράμ ή τα παραρτήματα του Ισλαμικού Κράτους και της Αλ Κάιντα στο Σαχέλ.
Ο Νίγηρας είναι η μεγαλύτερη χώρα στη Δυτική Αφρική, διαθέτει ισχυρό δίκτυο άμυνας και ασφάλειας και επενδύει πολλά χρήματα στην ασφάλεια. Εάν αναλύσουμε ποια θα πρέπει να είναι η σωστή προσέγγιση για την καταπολέμηση της τζιχαντιστικής τρομοκρατίας στο Σαχέλ, αυτό θα πρέπει πάντα να γίνεται από τοπικό επίπεδο πρώτα και μετά από περιφερειακό επίπεδο με διεθνή βοήθεια με συντονισμένο τρόπο, αλλά πάντα με τοπική πρωτοβουλία και χωρίς να κάνει τα λάθη του παρελθόντος.
Πρέπει να θυμόμαστε ότι το μίσος για τη Δύση και ιδιαίτερα για τη Γαλλία και την Ευρώπη εξαπλώνεται μέρα με τη μέρα σε όλο το Σαχέλ, έτσι ώστε η ιδέα που κυκλοφορεί είναι ότι η ευρωπαϊκή πολιτική στην Αφρική δεν είναι ούτε να σταματήσει την προέλαση της τζιχαντιστικής τρομοκρατίας ούτε τα ανθρώπινα δικαιώματα ή δημοκρατία, αλλά για να προστατεύσουν τα συμφέροντά τους και εκτός καθεστώτος, ακόμη και οι πιο αιμοδιψείς.
Εάν υπάρχει κάποιο μάθημα, είναι η ανάγκη να ληφθούν υπόψη όλοι οι παράγοντες που εμπλέκονται στην περιοχή, η προστασία και η αντίληψη του άμαχου πληθυσμού και η τοπική πραγματικότητα, ένα μάθημα που μέχρι τώρα δεν φαίνεται να έχει εμπεδωθεί από τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής.
Από τα διδάγματα που αντλήθηκαν αυτά τα χρόνια για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας στο Σαχέλ, πρέπει να θυμόμαστε ότι πρέπει να υπάρχει μια συντονισμένη στρατηγική για το Σαχέλ και ότι δεν περιλαμβάνει μόνο στρατιωτική στρατηγική.
Πρέπει να αναλυθούν άλλοι παράγοντες, όπως οικονομικοί παράγοντες, η έλλειψη ελέγχου από τα κράτη σε όλη την επικράτειά τους, η μεγαλύτερη αστυνομική παρουσία σε τοπικό επίπεδο και διάφορα άλλα στοιχεία που δεν έχουν ληφθεί υπόψη. Είναι η απουσία κράτους που κάνει αυτές τις τρομοκρατικές ομάδες να αποκτήσουν έδαφος. Για το λόγο αυτό, αυτά τα πλέον αποτυχημένα κράτη πρέπει να ανασυγκροτηθούν σε όλους τους τομείς και όχι μόνο στο στρατιωτικό.
Μια νέα στρατηγική για το Σαχέλ πρέπει να αναπτυχθεί όχι μόνο από τη στρατιωτική σφαίρα ή από τη Δύση, αλλά και να σκεφτεί ποια είναι τα προβλήματα του Σαχέλ και πώς πρέπει να καταπολεμηθούν σε όλους τους τομείς. Εστιάζοντας στην περισσότερη και καλύτερη εργασία από το τοπικό επίπεδο σε όλες τις πτυχές του και στην καταπολέμηση της τζιχαντιστικής τρομοκρατίας, βασιζόμενη περισσότερο στους εναέριους πόρους και τα μέσα ενημέρωσης.
Ομοίως, η στρατιωτική λύση από μόνη της δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της τζιχαντιστικής τρομοκρατίας στο Σαχέλ και αυτό της ριζοσπαστικοποίησης. Η στρατηγική πρέπει να είναι σε περιφερειακό και πολυτομεακό επίπεδο με βάση την ιδέα ότι πρέπει να προσφερθούν αφρικανικές λύσεις στα αφρικανικά προβλήματα και όπου η Δύση πρέπει να πάει για να βοηθήσει και όχι να επιβάλει ή να εκμεταλλευτεί όπως στο παρελθόν. Αυτό θα διαφοροποιήσει μια νέα στρατηγική μπροστά στον άμαχο πληθυσμό, στις τρομοκρατικές ομάδες και σε ομάδες όπως η Βάγκνερ.
