Στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση ξεκίνησε η κρίσιμη συζήτηση για τον προϋπολογισμό του 2026, με το πολιτικό θερμόμετρο να ανεβαίνει ενόψει ενός Σαββατοκύριακου που ενδέχεται να καθορίσει την πορεία της χώρας. Το διακύβευμα είναι σαφές: είτε θα επιτευχθεί συμβιβαστική λύση, είτε η Γαλλία θα βρεθεί αντιμέτωπη με μια νέα πολιτική κρίση.
Ο πρωθυπουργός Σεμπαστιάν Λεκορνί, αν και υπαναχώρησε από την αμφιλεγόμενη συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση, επιμένει στην ανάγκη για περικοπές δαπανών ύψους 40 δισ. ευρώ. Ωστόσο, η αντιπολίτευση ζητά μέτρα δημοσιονομικής και φορολογικής δικαιοσύνης, απειλώντας με νέα πρόταση μομφής εάν δεν υπάρξουν αλλαγές μέχρι τη Δευτέρα. Ο επικεφαλής των Σοσιαλιστών, Ολιβιέ Φορ, προειδοποίησε ότι το κόμμα του θα στηρίξει την πρόταση μομφής, παρά το γεγονός ότι στο παρελθόν είχε συμβάλει στη διάσωση της κυβέρνησης.
Το αθέατο βάρος του ιδιωτικού χρέους
Πέρα από τις πολιτικές αναταράξεις, η Γαλλία βρίσκεται αντιμέτωπη με μια οικονομική απειλή πολύ μεγαλύτερη από όσο φαίνεται: το ιδιωτικό χρέος, το οποίο αγγίζει το 300% του ΑΕΠ, επίπεδο που καμία άλλη χώρα δεν έχει φτάσει. Την τελευταία δεκαετία, οι γαλλικές επιχειρήσεις έχουν συσσωρεύσει υποχρεώσεις σε πρωτοφανή επίπεδα, με το σύνολο του ιδιωτικού τομέα να φτάνει το 276% του ΑΕΠ, από 235% πριν από δέκα χρόνια.
Για λόγους σύγκρισης, το ιδιωτικό χρέος στις ΗΠΑ ανέρχεται στο 216% του ΑΕΠ, ενώ στη Γαλλία οι μη χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις φέρουν χρέος ίσο με 200% του ΑΕΠ, έναντι 152% στις ΗΠΑ, 75% στο Ηνωμένο Βασίλειο και 152% στην Ιαπωνία. Επιπλέον, τα γαλλικά νοικοκυριά έχουν το υψηλότερο ποσοστό χρέους ως προς το ΑΕΠ στην Ευρώπη, με 71,8%, ξεπερνώντας ακόμη και τις ΗΠΑ (67,5%).
Δημόσιο έλλειμμα και ο κίνδυνος της έκρηξης
Παράλληλα, η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας επιδεινώνεται. Το δημόσιο έλλειμμα αγγίζει το 6% του ΑΕΠ, ενώ το δημόσιο χρέος φτάνει το 115,6%, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Οι προβλέψεις δείχνουν ότι η τάση αυτή θα συνεχιστεί. Όταν συνυπολογιστεί το δημόσιο και ιδιωτικό χρέος, το συνολικό βάρος φτάνει το 389% του ΑΕΠ, ξεπερνώντας κατά πολύ χώρες όπως η Ισπανία και η Ιταλία, και πλησιάζοντας την Ιαπωνία, που κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ με 456%.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) έχει εκφράσει επανειλημμένα ανησυχίες για την αύξηση του ιδιωτικού χρέους στη Γαλλία, προειδοποιώντας για πιθανή τραπεζική κρίση. Η έκθεση των τραπεζών στις επιχειρήσεις ενδέχεται να προκαλέσει σοβαρές δευτερογενείς επιπτώσεις, ενώ και ο έμμεσος κίνδυνος για ασφαλιστικές εταιρείες και επενδυτικά ταμεία αυξάνεται.
Μια κρίση που αγγίζει όλη την κοινωνία
Η κρίση χρέους στη Γαλλία δεν περιορίζεται στο δημόσιο τομέα. Πρόκειται για ένα γενικευμένο πρόβλημα που διαπερνά ολόκληρη την κοινωνία και ενδέχεται να έχει ευρύτερες επιπτώσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Όπως σημειώνουν αναλυτές, «οι επενδυτές δεν έχουν αμφιβολία για το πού θα εκραγεί η επόμενη μεγάλη οικονομική βόμβα στην Ευρώπη».
Η πολιτική αστάθεια και ο αυξανόμενος δημοσιονομικός εκτροχιασμός δημιουργούν έναν αυτοκαταστροφικό κύκλο, ενώ η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν φαίνεται ικανή να αποτρέψει μια ενδεχόμενη κρίση. Η Νατάσα Βαλά, Κοσμήτορας στο Sciences Po, επισημαίνει ότι το παγκόσμιο χρέος έχει φτάσει σε πρωτοφανή επίπεδα, με πάνω από 100 τρισεκατομμύρια δολάρια σε ομόλογα παγκοσμίως, και ότι μεγάλο μέρος αυτού του χρέους δεν έχει αξιοποιηθεί για παραγωγικές επενδύσεις, αλλά για επαναγορές μετοχών και αναχρηματοδοτήσεις.
Η τέλεια καταιγίδα της πιστωτικής κρίσης
Η Τράπεζα της Γαλλίας προειδοποιεί ότι το συνολικό χρέος δημιουργεί μια “τέλεια καταιγίδα” για την οικονομία, με τις επιχειρήσεις να ασφυκτιούν υπό το βάρος των υποχρεώσεων. Η κατάσταση αυτή περιορίζει την ικανότητα του κράτους να αυξήσει τα έσοδά του και να περιορίσει το έλλειμμα. Η Τράπεζα επισημαίνει ότι η απόδοση των ιδίων κεφαλαίων εξαρτάται πλέον περισσότερο από τη μόχλευση παρά από την πραγματική κερδοφορία, ενώ η εξυπηρέτηση του χρέους θα γίνει δυσκολότερη εάν τα επιτόκια αυξηθούν.
Το κόστος δανεισμού για τις γαλλικές επιχειρήσεις συνεχίζει να αυξάνεται, ακολουθώντας την πορεία των κρατικών ομολόγων. Η Γαλλία αναδεικνύεται ως η επόμενη μεγάλη πρόκληση για την Ευρώπη, με τον κίνδυνο μιας νέας κρίσης του ευρώ να διαγράφεται στον ορίζοντα.
Πηγή: naftemporiki.gr
