Τύχη βουνό είχε ένας άνδρας που έσκαβε στο χώμα, καθώς εντόπισε έναν αρχαίο θησαυρό, αποτελούμενο από μαργαριτάρια, μενταγιόν και 20.000 νομίσματα. Μάλιστα, ειρωνεία αποτελεί το γεγονός πως δεν ήταν κάποιος χρυσοθήρας. Αντιθέτως, αναζητούσε σκουλήκια.
Η απίστευτη ανακάλυψη έγινε στη Σουηδία, λίγο πιο έξω από τη Στοκχόλμη, όπου ένας άνδρας διατηρεί εξοχικό και έσκαβε για σκουλήκια, ώστε να έχει δόλωμα για το ψάρεμα.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του Live Science, ο θησαυρός ήταν βάρους 6 κιλών και είχε τοποθετηθεί μέσα σε χάλκινο καζάνι που έχει πλέον διαβρωθεί. Αμέσως, ειδοποίησε τις αρχές και ο θησαυρός περιήλθε στην κατοχή της τοπικής αρχαιολογικής υπηρεσίας.
Η αρχαιολόγος Σοφία Άντερσον χαρακτήρισε το εύρημα «ένα από τα μεγαλύτερα ασημένια θησαυρίσματα της πρώιμης μεσαιωνικής περιόδου που έχουν εντοπιστεί στη Σουηδία». Η προκαταρκτική ανάλυση δείχνει ότι τα περισσότερα νομίσματα χρονολογούνται στον 12ο αιώνα και φέρουν την επιγραφή KANUTUS, δηλαδή κόπηκαν επί βασιλείας του Κνούτου Έρικσον (1173 – 1195).
Ανάμεσα στα νομίσματα εντοπίστηκαν και σπάνια «επισκοπικά νομίσματα», κομμένα από ισχυρούς επισκόπους, στα οποία απεικονίζεται ιερωμένος με ποιμαντορική ράβδο.
Η διευθύντρια του Μεσαιωνικού Μουσείου της Στοκχόλμης, Λιν Άνερμπεκ, δήλωσε ότι πρόκειται για μοναδικό εύρημα: «Δεν έχουμε άλλα μεσαιωνικά θησαυρίσματα από τη Στοκχόλμη και αυτό φαίνεται να είναι τεράστιο. Είναι συναρπαστικό».
Η Στοκχόλμη, σημείωσε, δεν υπήρχε ακόμη στα τέλη του 12ου αιώνα, καθώς ιδρύθηκε το 1252. Εκείνη την εποχή η Σουηδία βίωνε αναταραχές, λόγω των προσπαθειών της να επεκταθεί στη Φινλανδία, γεγονός που, σύμφωνα με τους ερευνητές, ίσως εξηγεί γιατί κάποιος έκρυψε τον θησαυρό για να προστατεύσει την περιουσία του.
Η έρευνα συνεχίζεται και το εύρημα θα αναφερθεί στην Εθνική Υπηρεσία Πολιτιστικής Κληρονομιάς, η οποία θα αποφασίσει αν ο άνδρας θα αποζημιωθεί.
«Ο άνθρωπος που τον βρήκε ενήργησε απολύτως σωστά ενημερώνοντας μας», δήλωσε η Άντερσον. «Ο νόμος προβλέπει ότι όποιος εντοπίσει αρχαίο θησαυρό από ασήμι ή άλλο πολύτιμο υλικό οφείλει να τον προσφέρει στο κράτος, το οποίο μπορεί να τον εξαγοράσει καταβάλλοντας αποζημίωση».
