Όλα τα βλέμματα του πλανήτη ήταν εχθές στραμμένα στον Ντόναλντ Τραμπ και τον Βλαντίμιρ Πούτιν, καθώς χαιρετούσαν εγκάρδια ο ένας τον άλλον στο κόκκινο χαλί της στρατιωτικής βάσης Elmendorf-Richardson στην Αλάσκα αλλά και μερικές ώρες αργότερα, όταν εμφανίστηκαν ξανά μπροστά στις κάμερες μετά την κατ' ιδίαν συζήτησή τους.
Σύμφωνα με τον ψυχολόγο δρ Πίτερ Κόλετ, που μίλησε στο Sky News, οι κινήσεις, οι εκφράσεις και η στάση του σώματος των δύο ηγετών είχαν «πολλά να πουν» για τις σκέψεις και τις προθέσεις τους, ακόμα κι αν η συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν στο τέλος της Συνόδου αποδείχτηκε... απογοητευτική.
Όπως επισημαίνει ο ειδικός στη γλώσσα του σώματος, στην αρχή της κρίσιμης συνάντησης υπήρχαν «αυθεντικά και ειλικρινή χαμόγελα» από τους δύο ηγέτες, όταν όμως εκείνοι βγήκαν από τη συνάντηση κεκλεισμένων των θυρών, «η απουσία συμφωνίας ήταν ζωγραφισμένη στο πρόσωπο του Τραμπ».
Ο Τραμπ βγήκε «νικητής» στη χειραψία
Ακόμη και στην πρώτη τους χειραψία εχθές στην Αλάσκα υπάρχουν στοιχεία προς ανάλυση, εξηγεί ο Δρ. Κολέτ. Ο Πούτιν έτεινε πρώτος το χέρι, δείχνοντας «ενθουσιασμό, χαρά και δέσμευση» για τη στιγμή. Ωστόσο, μέσα στη χειραψία υπήρχαν πέντε διαφορετικά «hand pats» — μικρά χτυπήματα στο χέρι που έχουν ιδιαίτερη σημασία, σύμφωνα με τον ειδικό. Το πρώτο προήλθε από τον Πούτιν, αλλά ήταν «πιο διστακτικό και λιγότερο έντονο» από εκείνα του Τραμπ.
Τα «χτυπηματάκια» του Τραμπ, αντίθετα, λειτουργούσαν ως «υπενθύμιση κύρους» και ως ένας «τρόπος να δείξει ότι εκείνος έχει τον έλεγχο». Κάποια στιγμή, ο Τραμπ άφησε τον Πούτιν να τοποθετήσει το χέρι του από πάνω, κάτι που φαινομενικά δήλωνε υπεροχή, όμως στην πραγματικότητα επρόκειτο για χαρακτηριστικό τέχνασμα του Αμερικανού προέδρου, ώστε να δείξει ισχύ και «να τραβήξει τον άλλον προς το μέρος του».
«Ένας από τους λόγους που ο Τραμπ συνηθίζει να το κάνει αυτό είναι επειδή του δίνει την ευκαιρία να τεντώσει τον δικέφαλο και να φέρει κοντά του τον συνομιλητή», σημειώνει ο ειδικός. Το σημαντικότερο, όμως, ήταν ότι ο Τραμπ είχε το τελευταίο «hand pat» — «χαρακτηριστικό των ατόμων με υψηλή κυριαρχία, ειδικά των πολιτικών, που θέλουν πάντα να έχουν την τελευταία «λέξη» στη σωματική επαφή».
Ο Πούτιν έδειξε «ισχυρότερη παρουσία» με το άνοιγμα των ποδιών του
Όταν κάθισαν και οι δύο ηγέτες μπροστά στις κάμερες, ο Πούτιν φάνηκε να επιβάλλεται. Αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι είχε ευρύτερο «manspread» σε σχέση με τον Αμερικανό ομόλογό του, υποστηρίζει οι ψυχολόγος.
Ο όρος «manspreading» εμφανίστηκε το 2013 στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να περιγράψει άνδρες που, στα μέσα μαζικής μεταφοράς, κάθονται με ανοιχτά τα πόδια και καταλαμβάνουν περισσότερο χώρο.
«Οι άνδρες με υψηλή κυριαρχία τείνουν να ανοίγουν πολύ τα πόδια τους», εξηγεί ο Κόλετ. «Συγκρίνοντας τη γωνία ανάμεσα στα πόδια, βλέπουμε ότι ο Πούτιν είχε σαφώς μεγαλύτερη έκταση, δείχνοντας έτσι ισχυρότερη παρουσία».
Στη συνέντευξη Τύπου, η υπεροχή του Πούτιν φάνηκε και στη στάση του σώματός του: «Αν και κοντός, καθόταν όρθιος, στητός, γεμάτος αυτοπεποίθηση. Ο Τραμπ, αντίθετα, ήταν σκυφτός και μαζεμένος». Αυτό, σύμφωνα με τον ψυχολόγο, ίσως αντανακλά το «βάρος σκέψεων και ανησυχιών» που είχε ο Αμερικανός πρόεδρος.
Το χέρι στην πλάτη ως ένδειξη ισχύος
Καθώς κινούνταν στον χώρο της αεροπορικής βάσης, ο Τραμπ τοποθέτησε το χέρι του πίσω από την πλάτη του Πούτιν. Παραδοσιακά αυτό θεωρείται ένδειξη ευγένειας, στην πραγματικότητα όμως ήταν ακόμη μία «χειρονομία κυριαρχίας».
«Φαίνεται σαν μια ευγενική χειρονομία, όμως στην ουσία είναι ένδειξη εξουσίας: αυτός που καθοδηγεί τον άλλον είναι ο ανώτερος», επισημαίνει ο Κόλετ. «Ακριβώς αυτό συνέβη: ο Τραμπ έβαλε το χέρι του πίσω από τον Πούτιν και τον οδήγησε στο επόμενο στάδιο της συνάντησης».
Τα ειλικρινή χαμόγελα
Παρά τις κινήσεις που πρόδιδαν προσπάθειες... επιβολής, οι δύο ηγέτες αντάλλαξαν «γνήσια χαμόγελα», ιδιαίτερα κατά την πρώτη φάση της συνάντησής του.
«Εντυπωσιακή ήταν η ένταση των χαμόγελων», λέει ο ειδικός. «Ήταν μια σοβαρή, βαρυσήμαντη στιγμή, κι όμως βρήκαν χρόνο να δείξουν χαρά — όχι μόνο για τη συνάντηση, αλλά για όλη την εμπειρία».
Τα χαμόγελα ήταν αυθεντικά γιατί «προέκυπταν φυσικά» και «εμπλέκονταν και οι δύο πλευρές του προσώπου». Όπως εξήγησε, «ενεργοποιούν τους μικρούς μυς γύρω από τα μάτια, που αποτελούν ένδειξη αληθινής ευχαρίστησης».
