Όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες εξαπέλυσαν την «Επιχείρηση Rough Rider» εναντίον των Χούθι στα μέσα Μαρτίου, η ομάδα στόχευε το Ισραήλ αλλά όχι τα αμερικανικά πλοία . Περίπου 1 δισεκατομμύριο δολάρια αργότερα, το ίδιο ισχύει και σήμερα. Ενώ ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ κήρυξε τη νίκη εναντίον των Χούθι ανακοινώνοντας την αιφνιδιαστική εκεχειρία, η συμφωνία απλώς αποκατέστησε το status quo που υπήρχε μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και των Χούθι πριν από την εκστρατεία.
Παρ 'όλα αυτά, η κυβέρνηση Τραμπ είχε δίκιο να αποσυρθεί από αυτό που γρήγορα εξελισσόταν σε μια αόριστη εκστρατεία με αυξανόμενο κόστος και κινδύνους κλιμάκωσης. Ωστόσο, με τις επιθέσεις των Χούθι στο Ισραήλ να συνεχίζονται και την κριτική να αυξάνεται, ακόμη και μεταξύ ορισμένων συμμάχων του Τραμπ, η Ουάσινγκτον θα μπορούσε κάλλιστα να επανέλθει στην κατάσταση. Η κυβέρνηση θα πρέπει να απορρίψει την πίεση να «ολοκληρώσει τη δουλειά» και να μείνει σταθερή στην απόφασή της να αποχωρήσει από την εκστρατεία.
Μια μάταιη και δαπανηρή εκστρατεία
Η εκστρατεία εναντίον των Χούθι ήταν λανθασμένη εξαρχής — ούτε απαραίτητη για την προστασία των οικονομικών συμφερόντων και των συμφερόντων ασφαλείας των ΗΠΑ ούτε πιθανή επιτυχία. Ουσιαστικά, η περιορισμένη οικονομική αναστάτωση που προκλήθηκε από τις επιθέσεις των Χούθι στη ναυτιλία δεν δικαιολογούσε δαπανηρή στρατιωτική επέμβαση, ούτε η εκστρατεία βομβαρδισμού που διεξήγαγαν οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν ικανή να εξαλείψει την ικανότητα των Χούθι να επιτίθενται στη ναυτιλία.
Οι ναυτιλιακές εταιρείες προσαρμόστηκαν γρήγορα στις επιθέσεις κατά των πλοίων, αναδρομολογώντας τα πλοία γύρω από την Αφρική χωρίς σημαντικές αυξήσεις τιμών για τους καταναλωτές, ιδίως στις Ηνωμένες Πολιτείες. Επιπλέον, ακόμη και με την εκεχειρία ΗΠΑ-Χούθι, οι περισσότεροι ναυτιλιακές εταιρείες δεν σχεδιάζουν να επιστρέψουν στην Ερυθρά Θάλασσα μέχρι να τελειώσει ο πόλεμος της Γάζας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Πόσο επηρέασε η εκεχειρία του Τραμπ με τους Χούθι το Ιράν;
Μετά την έναρξη της «Επιχείρησης Rough Rider», τα όρια της αεροπορικής ισχύος εναντίον των Χούθι έγιναν γρήγορα εμφανή. Ένα μήνα αργότερα, παρά την πραγματοποίηση σχεδόν συνεχών επιθέσεων, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είχαν καταφέρει να εδραιώσουν την αεροπορική τους υπεροχή. Καθώς οι επιθέσεις των Χούθι συνεχίζονταν, το κύριο μέτρο επιτυχίας που διατυμπάνιζε η Κεντρική Διοίκηση των ΗΠΑ (CENTCOM) ήταν ο όγκος των πυρομαχικών που δαπανήθηκαν - όχι το στρατηγικό αποτέλεσμα. Η εκστρατεία απέτυχε να εξαλείψει την ανώτερη ηγεσία των Χούθι ή να υποβαθμίσει σημαντικά την ικανότητά τους να χτυπούν στην Ερυθρά Θάλασσα ή στο Ισραήλ. Οι εκτιμήσεις των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών προειδοποίησαν ότι οι Χούθι θα μπορούσαν να ανασυσταθούν γρήγορα. Όπως παραδέχτηκε ένας αξιωματούχος μετά την κατάπαυση του πυρός, η ομάδα εξακολουθεί να διατηρεί «σημαντικές δυνατότητες».
Δεν θα έπρεπε να αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν μπόρεσαν να «εξολοθρεύσουν εντελώς» τους Χούθι, όπως είχε υποσχεθεί ο Τραμπ. Υπάρχει μια μακρά ιστορία συντριπτικής αεροπορικής ισχύος που δεν κατάφερε να επιτύχει πολιτικούς στόχους, ιδίως εναντίον μαχητικών ομάδων.
Οι Χούθι είχαν αντέξει χρόνια βομβαρδισμού από τον συνασπισμό υπό την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας, αναπτύσσοντας αποτελεσματικά μέσα για να διασκορπίσουν, να προστατεύσουν και να αντικαταστήσουν τα όπλα τους. Ομοίως, έχουν επιβιώσει από πολυάριθμες απόπειρες αποκεφαλισμού της ηγεσίας τους. Ανεξάρτητα από το πόσο διαρκούσε η εκστρατεία ή πόσοι στόχοι χτυπήθηκαν, η ικανότητα των Χούθι να απειλούν την περιφερειακή ναυτιλία δεν επρόκειτο ποτέ να εξαλειφθεί από αέρος.
Η εκστρατεία εναντίον των Χούθι έστρεψε πόρους και προσοχή σε μια περιοχή από την οποία ο Τραμπ, όπως και οι δύο προκάτοχοί του, ήλπιζε να αποσυρθεί. Οι αξιωματούχοι της άμυνας ανησυχούσαν ολοένα και περισσότερο ότι η ταχεία δαπάνη πυρομαχικών ακριβείας και η ανάπτυξη περιουσιακών στοιχείων σε ζήτηση, συμπεριλαμβανομένων δύο αεροπλανοφόρων και συστημάτων αεράμυνας Patriot, υπονόμευε την ετοιμότητα των ΗΠΑ στον Ινδο-Ειρηνικό. Οι Ηνωμένες Πολιτείες χρησιμοποιούσαν αναχαιτιστικά αξίας 2 εκατομμυρίων δολαρίων για να καταστρέψουν μη επανδρωμένα αεροσκάφη αξίας 2.000 δολαρίων - ένα μη βιώσιμο μοτίβο που πρόσθεσε περαιτέρω πίεση στην αμυντική βιομηχανική βάση των ΗΠΑ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Χούθι: Ανακοίνωσαν επίθεση με βαλλιστικό πύραυλο στο Μπεν Γκουριόν - Τον αναχαιτίσαν οι IDF
Το πιο ανησυχητικό ήταν ο αυξανόμενος κίνδυνος συρρίκνωσης της αποστολής και κλιμάκωσης, τόσο με τους Χούθι όσο και με το Ιράν. Σύμφωνα με τους New York Times , η CENTCOM είχε προτείνει μια εκστρατεία οκτώ έως δέκα μηνών που περιλάμβανε «στοχευμένες δολοφονίες βασισμένες στο πρότυπο της πρόσφατης επιχείρησης του Ισραήλ κατά της Χεζμπολάχ».
Καθώς κατέστη σαφές ότι η αεροπορική ισχύς από μόνη της δεν επαρκούσε για την εξάλειψη της στρατιωτικής απειλής των Χούθι, αξιωματούχοι φέρονται να εξέτασαν μια πιο εκτεταμένη εκστρατεία για την υποστήριξη των δυνάμεων που είναι κατά των Χούθι στην Υεμένη. Οι πιέσεις κλιμάκωσης θα είχαν ενταθεί ακόμη περισσότερο εάν οι Χούθι είχαν σκοτώσει Αμερικανούς στρατιωτικούς, κάτι που παραλίγο να κάνουν επανειλημμένα, σύμφωνα με πρόσφατες αναφορές.
Ο κίνδυνος σύγκρουσης με το Ιράν ήταν επίσης μεγάλος. Στις αρχές Μαΐου, ο Υπουργός Άμυνας Pete Hegseth απείλησε να στοχοποιήσει το Ιράν για την υποστήριξή του προς τους Χούθι. Τέτοιες επιθέσεις απειλούσαν να εκτροχιάσουν τις πυρηνικές συνομιλίες σε μια κρίσιμη καμπή και να ωθήσουν τις Ηνωμένες Πολιτείες πιο κοντά στον πόλεμο. Αναφορές υποδηλώνουν ότι αυτός ο κίνδυνος για τις πυρηνικές διαπραγματεύσεις με το Ιράν ώθησε τον Ειδικό Απεσταλμένο Steve Witkoff να πιέσει για την κατάπαυση του πυρός.
Θα παραμείνει ο Τραμπ στην πορεία του;
Η πίεση για επανέναρξη των επιθέσεων εναντίον των Χούθι θα παραταθεί και πιθανότατα θα ενταθεί καθώς οι επιθέσεις των Χούθι στο Ισραήλ συνεχίζονται και τα πλοία παραμένουν μακριά από την Ερυθρά Θάλασσα. Η συμφωνία κατάπαυσης του πυρός έχει αντιμετωπίσει προβλέψιμη κριτική στην Ουάσιγκτον, κυρίως επειδή δεν περιλαμβάνει το Ισραήλ, και επιτεύχθηκε παρά το γεγονός ότι οι στρατιωτικές δυνατότητες των Χούθι παραμένουν άθικτες.
Ο γερουσιαστής Ρικ Σκοτ (Ρεπουμπλικάνος από τη Φλόριντα) παραπονέθηκε: «Πρέπει να θεωρήσουμε το Ιράν υπεύθυνο. Αυτό δεν θα σταματήσει μέχρι να θεωρηθεί το Ιράν υπεύθυνο, είτε από τις Ηνωμένες Πολιτείες, είτε από το Ισραήλ, είτε από κάποιον άλλον». Ο γερουσιαστής Λίντσεϊ Γκράχαμ (Ρεπουμπλικάνος από τη Νότια Καρολίνα) προέτρεψε τον Τραμπ να «θεωρήσει τους κακούς παράγοντες υπεύθυνους» εν μέσω συνεχιζόμενων επιθέσεων των Χούθι στο Ισραήλ. Το πιο ανησυχητικό είναι ότι ο ίδιος ο Τραμπ έχει θέσει το ενδεχόμενο πανέναρξης της εκστρατείας βομβαρδισμών, απειλώντας στις 15 Μαΐου να «ξαναρχίσει στην επίθεση» εάν οι Χούθι επιτεθούν ξανά σε αμερικανικά πλοία.
Αν οι Ηνωμένες Πολιτείες επιθυμούν έναν οριστικό τερματισμό των επιθέσεων των Χούθι, θα πρέπει να δώσουν προτεραιότητα στην επίτευξη εκεχειρίας στη Γάζα και όχι στην επανέναρξη μιας αναποτελεσματικής και δαπανηρής εκστρατείας βομβαρδισμού. Οι Χούθι έχουν υποστηρίξει ότι οι επιθέσεις τους έχουν ως στόχο να πιέσουν το Ισραήλ να συμφωνήσει σε εκεχειρία στη Γάζα και, ειδικότερα, σταμάτησαν τις επιθέσεις κατά τη διάρκεια της εκεχειρίας που επιτεύχθηκε τον Ιανουάριο. Ο χρόνος είναι κρίσιμος, καθώς οι Χούθι ενδέχεται να επαναλάβουν τις επιθέσεις σε πλοία της Ερυθράς Θάλασσας σε απάντηση στις εκτεταμένες επιχειρήσεις του Ισραήλ στη Γάζα . Ο τερματισμός του πολέμου της Γάζας -ο οποίος ούτως ή άλλως είναι προς το συμφέρον των ΗΠΑ- μπορεί να είναι η καλύτερη ευκαιρία για να τερματιστεί η επιθετικότητα των Χούθι.
Η εκεχειρία δεν απαλλάσσει την κυβέρνηση Τραμπ από την έναρξη της άστοχης προσπάθειας. Ωστόσο, ο Τραμπ αξίζει τα εύσημα που αναγνώρισε ότι η προσέγγιση δεν λειτουργούσε και άλλαξε πορεία. Με αυτόν τον τρόπο, έδειξε μια αξιοσημείωτη προθυμία να σπάσει τις επιβλαβείς ορθοδοξίες της εξωτερικής πολιτικής. Πολύ συχνά, η σκέψη του μη αναστρέψιμου κόστους , οι ανησυχίες για την «αξιοπιστία» και οι φόβοι για πολιτικές αντιδράσεις εμπόδισαν τους ηγέτες να μειώσουν τις απώλειές τους. Αλλά ο Τραμπ έξυπνα αποχώρησε. Τώρα, πρέπει να αντιμετωπίσει τις εκκλήσεις να επανεμπλακεί σε μια μάταιη προσπάθεια.
