Παράνομες εκτελέσεις, βασανισμοί, αυθαίρετες κρατήσεις και βίαιες εξαφανίσεις είναι μια πραγματικότητα στην Τουρκία που καταγράφουν διεθνείς έρευνες, καθιστώντας τη χώρα του Ερντογάν, το λιγότερο «ξένο σώμα» στην Ευρώπη.
Μπορεί στη δεκαετία του 2000 να δημιουργήθηκαν προσδοκίες εκδημοκρατισμού της Τουρκίας, μετά την άνοδο στην εξουσία του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, αλλά πολύ γρήγορα, ο νέος ισχυρός άνδρας της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν άρχισε να διαψεύδει.
Νέα ενδελεχής έκθεση της οργάνωσης Human Rights Defenders που εδρεύει στη Γερμανία, καταγράφει την εντυπωσιακή ασυδοσία των τουρκικών σωμάτων ασφαλείας εις βάρος πολιτών, χάρη στις νομικές αλχημείες της κυβέρνησης Ερντογάν εδώ και πολλά χρόνια.
Ειδικότερα, μεταξύ άλλων, οι συντάκτες της έκθεσης εξέτασαν τα επίσημα στατιστικά στοιχεία του τουρκικού Υπουργείου Δικαιοσύνης για υποθέσεις βασανιστηρίων για τα έτη 2013 και 2018.
Τα δεδομένα αποκαλύπτουν την απροθυμία των Τούρκων εισαγγελέων να ασκήσουν κατηγορίες για καταγγελίες βασανιστηρίων, δεδομένου ότι μόνο το 20% των καταγγελιών κατέληξαν σε ποινική κατηγορία. Τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν πως μόνο οι 70 στις 1048 κατηγορίες κατέληξαν σε αποφάσεις φυλάκισης. Οι υπόλοιπες κατηγορίες είτε κατέληξαν σε αθώωση είτε σε ποινή με αναστολή είτε σε απόρριψη της υπόθεσης λόγω παραγραφής.
Εντυπωσιακό ότι αυτά τα δεδομένα συμφωνούν με τα συμπεράσματα που προέκυψαν από τον Ειδικό Εισηγητή του ΟΗΕ, την Κομισιόν, το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και άλλους αξιόπιστους οργανισμούς.
