Μια ενδιαφέρουσα ανάλυση για τις επερχόμενες εκλογές στην Τουρκία παραθέτει το SETA, το μεγαλύτερο think tank της γειτονικής χώρας. Η ανάλυση που υπογράφει ο διεθνολόγος-πολιτικός αναλυτής Μπουρχανεντίν Ντουράν έχει ως εξής: «Οι τουρκικές εκλογές, τις οποίες ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν περιέγραψε πρόσφατα ως μια ιστορική διασταύρωση στον δρόμο, απέχουν μόλις 37 ημέρες. Με τέσσερις προεδρικούς υποψηφίους να διεκδικούν την ψήφο των τούρκων ψηφοφόρων οι δύο μεγάλες συμμαχίες συνεχίζουν τις προσπάθειές τους να επεκταθούν.
Η υπέρ της αντιπολίτευσης Εθνική Συμμαχία ένωσε πρόσφατα τις δυνάμεις της με το Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών (HDP). Το Καλό Κόμμα (IP) προσχώρησε ξανά σε αυτή τη συμμαχία μετά από μια βραχύβια κρίση, αλλά υπάρχουν συνεχόμενα προβλήματα σε επίπεδο βάσης, καθώς στελέχη του κόμματος προσπαθούν να εμποδίσουν το Κόμμα Πατρίδας του Muharrem Ince να παρασύρει τους ψηφοφόρους τους.
Εν τω μεταξύ, τα δεξιά μέλη της συμμαχίας της αντιπολίτευσης υπό την ηγεσία του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP), γνωστή και ως «τραπέζι για έξι», προσπαθούν να μεγιστοποιήσουν τον αριθμό των κοινοβουλευτικών εδρών που μπορούν να διεκδικήσουν μέσω του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αυτές οι εξελίξεις τοποθετούν το CHP και το HDP, ή την Αριστερά, στη θέση του οδηγού μεταξύ των υποστηρικτών του προέδρου του CHP, Kemal Kılıçdaroğlu.
Η έντονη αντιπολίτευση του Τουρκικού Εργατικού Κόμματος (TIP) και οι απειλές για δίκη πρώην μελών του Κόμματος, υποστηρίζουν αυτό το συμπέρασμα. Ταυτόχρονα, όλο και περισσότεροι παρατηρητές τονίζουν ότι το Κόμμα Ευτυχίας (SP), το Κόμμα του Μέλλοντος (GP) και το Κόμμα Δημοκρατίας και Προόδου (DEVA) χρησιμεύουν απλώς στη νομιμοποίηση των προσπαθειών για να τεθεί επικεφαλής το CHP και ο πρόεδρός του. Υπό αυτή την έννοια, πολλοί πιστεύουν ότι αυτά τα συντηρητικά κόμματα κατέληξαν στη λάθος πλευρά της ιστορίας.
Ενότητα στην ιδεολογία
Αντίθετα, η κυβερνώσα Λαϊκή Συμμαχία εδραίωσε τη συντηρητική-εθνικιστική της βάση με το Νέο Κόμμα Πρόνοιας (YRP) και το Κόμμα Ελεύθερου Σκοπού (HÜDA-PAR) να συμμετέχουν.
Εφόσον δεν υπάρχει συμφωνία κατανομής της εξουσίας, η κυβερνώσα συμμαχία δεν είναι ένας συνασπισμός αλλά μια σύμπραξη πολιτικών κομμάτων με παρόμοιες ιδεολογίες. Η απόφαση του Νέου Κόμματος Πρόνοιας να ενταχθεί στη Λαϊκή Συμμαχία είχε επίσης νόημα για το δικό του μέλλον, καθώς ο κύριος αντίπαλός του, το SP, σχημάτισε συμμαχία με το CHP. Αντίθετα, το Νέο Κόμμα Πρόνοιας επέλεξε μια συμμαχία που θα του επέτρεπε να απευθύνεται στους συντηρητικούς ψηφοφόρους.
Ο Πρόεδρος του Νέου Κόμματος Ευημερίας Φατίχ Ερμπακάν εξήγησε την απόφασή του λέγοντας ότι «δεν ήθελε να βοηθήσει να παραδοθεί η χώρα μας στη νοοτροπία του CHP» για να τονίσει τη βασική διαφορά μεταξύ του κινήματός του και του SP.
Επιπλέον, οι απόψεις του Ερμπακάν για ζητήματα LGBT, τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, τα οπλισμένα drones και τη θρησκευτική εκπαίδευση των παιδιών είναι παρόμοιες με τις θέσεις της Λαϊκής Συμμαχίας.
Οι συντηρητικοί και θρησκευόμενοι πολίτες της Τουρκίας πέτυχαν πολλά υπό την 20ετή διακυβέρνηση του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚP). Τέτοια επιχειρήματα έχουν σκοπό να τους πείσουν να γυρίσουν την πλάτη στο Κόμμα ΑΚ και αντ' αυτού να ψηφίσουν για το CHP, ένα κόμμα που παραδοσιακά ήταν υπεύθυνο για κοσμικές και καταπιεστικές πολιτικές – γι' αυτό είναι αναποτελεσματικά. Συγκεκριμένα, οι πρόσφατες δηλώσεις του προέδρου του SP Temel Karamollaoğlu για την Αγία Σοφία, ότι «η Αγία Σοφία θα έχει ξανανοίξει πραγματικά μόλις έρθουμε στην εξουσία», ήταν απολύτως γελοίες».
