Όλοι ξέρουμε ότι τα κακά δεν έρχονται ποτέ μόνα τους. Σήμερα είναι οι Ουκρανοί που περνούν αυτή τη δοκιμασία.
Είναι άχρηστο, πέρα από την πατριωτική υπερηφάνεια, να προσφέρουν συλλογικά στον κόσμο μια εικόνα ασυνήθιστου ηρωισμού. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν θα πρέπει να δεχτεί το θάρρος των γειτόνων του που δέχονται επίθεση ως απόδειξη ότι η Ουκρανία είναι μια κυρίαρχη, ανεξάρτητη χώρα με όλα τα σημάδια της εθνικής της ταυτότητας .
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ουκρανία: Νέος ομαδικός τάφος με περίπου 17 πτώματα στο Χάρκοβο
Οι Ουκρανοί βρίσκονται σε πόλεμο για οκτώ μήνες,και δυστυχώς έχουν θάψει ήδη πολλές χιλιάδες συγγενείς.
Άλλοι υποφέρουν από τραυματισμούς και ασθένειες που προκαλούνται από βόμβες, πυραύλους και drones που, όπως περιέγραψε ένας μάρτυρας, τρομάζουν περισσότερο από ένα σμήνος σφήκες. Άλλοι λείπουν ή φυλακίζονται στους αυτοσχέδιους Τσέχους από τους νέους μαθητές της KGB που μεγαλώνουν με την περηφάνια ότι έχουν υψηλόβαθμο δάσκαλο στο Κρεμλίνο.
Έχουν στερέψει από ελπίδα και αυτό που τους έχει μείνει να κάνουν είναι να συνεχίσουν να πολεμούν κάθε μέρα ενάντια σε περισσότερους εχθρούς. Εκτός από τις νέες ρωσικές επιθέσεις, που τροφοδοτούνται από τη γελοιοποίηση της ανικανότητάς τους στην προσπάθεια να τους υποτάξουν στη φιλοδοξία τους, για τα σαράντα έξι εκατομμύρια Ουκρανούς,
Η ζωή γίνεται σκληρότερη κάθε λεπτό. Ο χειμώνας, πάντα σκληρός στις πόλεις και τις στέπες του, έχει ήδη ξεκινήσει με το τρομακτικό κρύο που φέρνει το χιόνι. Ο πάγος και οι χιονοθύελλες, που επιδεινώνονται από το απόλυτο σκοτάδι σε πολλές πόλεις και την έλλειψη άλλων υπηρεσιών που προκαλούνται από την καταστροφή των σταθμών παραγωγής ενέργειας .
Η ζημιά που προκαλείται από τους βομβαρδισμούς γίνεται ανεπανόρθωτη υπό τις παρούσες συνθήκες και τα βασικά προϊόντα, ξεκινώντας από τα τρόφιμα που τείνουν να γίνονται σπάνια . Οι χώρες του ΝΑΤΟ στέλνουν όπλα για να μπορέσουν οι στρατιώτες να συνεχίσουν να αντιστέκονται, αλλά είναι απαραίτητο μεταξύ των αρμάτων μάχης και των ισχυρών πυραύλων να περιλαμβάνουν επίσης τρόφιμα και φάρμακα για παιδιά και ηλικιωμένους, ζεστά ρούχα και είδη οικιακής χρήσης, ώστε όσοι έχουν χάσει τα σπίτια τους κάτω από οβίδες μπορούν να τοποθετήσουν μια προσωρινή στέγη κάτω από την οποία μπορούν να αντιμετωπίσουν τον καιρό.
Ένα άλλο νέο πρόβλημα ήρθε να προστεθεί σε τόσες αντιξοότητες που έχουν συσσωρευτεί και φοβούνται. Κάποιοι εργαζόμενοι καταφεύγουν σε απεργίες για να εκφράσουν τις ανάγκες τους που έχουν μετατραπεί σε καθημερινά αιτήματα. Αλλά οι βιομηχανίες και οι υπηρεσίες στην επισφαλή κατάσταση στην οποία βρίσκονται δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις τους, ούτε η κυβέρνηση έχει τους πόρους να σταματήσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια που προκαλείται από οικογενειακές και προσωπικές ανάγκες. Η δυσκολία μετακίνησης σε κατεστραμμένους δρόμους και γέφυρες επηρεάζει τις προμήθειες .
Η προοπτική είναι δύσκολη. Υπάρχει ιστορική εμπειρία πολέμων που επιλύθηκαν σε αυτές τις χώρες από τη σκληρότητα του χειμώνα . Σε αυτή την περίπτωση δεν φαίνεται ότι θα επισπεύσει το τέλος του: μάλλον το επιβαρύνει και όχι μόνο στα χαρακώματα. Υπάρχουν πολλά σπίτια όπου μένουν ανάπηροι ηλικιωμένοι, γυναίκες που δεν βρίσκουν τι να βάλουν στα τραπέζια το μεσημέρι.
Τα παιδιά που δεν μπορούν να μορφώνονται σε σχολεία και ιδρύματα, έχουν μόνο την επιλογή στον ελεύθερο χρόνο τους να ακούν τους θρήνους των ηλικιωμένων.
