Η αύξηση του αριθμού των τζιχαντιστικών επιθέσεων το 2020 σε διάφορες περιοχές της Αφρικής και της Ευρώπης σηματοδοτεί μια ανησυχητική πρόοδο στην τρομοκρατία, όπως σημειώνεται στην τελευταία συνάντηση που διοργάνωσε το Ινστιτούτο Ιατροδικαστικών Επιστημών και Ασφάλειας του Πανεπιστημίου της Μαδρίτης (IEEE)
Η τζιχαντιστική δραστηριότητα σημείωσε αύξηση κατά το παρελθόν έτος. Η Ευρώπη είναι μία από τις περιοχές που υπέστη αυτή την αύξηση, αν και η κύρια εστίασή της ήταν στο Πακιστάν και στο Αφγανιστάν, με τη δεύτερη περίπτωση πολύ μεγαλύτερη.
Το ερώτημα που προκύπτει μετά την αύξηση της τζιχαντιστικής δραστηριότητας σε μια πανδημική χρονιά είναι αν είχε αιτιώδη σχέση.
Ο Luis de la Corte Ibáñez, διευθυντής της περιοχής στρατηγικών πόρων και πληροφοριών του Ινστιτούτου Ιατροδικαστικών Επιστημών και Ασφάλειας του Αυτόνομου Πανεπιστημίου της Μαδρίτης, δήλωσε ότι «δεν είναι καθόλου σαφές σε ποιο βαθμό ο κορονοϊός έχει ενισχύσει ή αναστέλλει γενικά τη δραστηριότητα των τζιχαντιστών».
Η συνάντηση που διοργάνωσε το Ισπανικό Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών (IEEE) με τίτλο «Τζιχάντ σε καιρούς πανδημίας», υπό την εποπτεία του Francisco José Dacoba Cerviño, διευθυντή του IEEE ήταν ιδιαίτερα σημαντική.
Ωστόσο, είναι σημαντικό να έχουμε κάποια προοπτική δεδομένου ότι, όπως εξήγησε η De la Corte Ibáñez, η τάση από το 2017 μειώνεται λόγω των εδαφικών ήττων του Daesh και του γεγονότος ότι δεν υπάρχουν μεγάλες επιχειρησιακές υποδομές στην Ευρώπη.
Από την άλλη πλευρά, η Marta Summers, συντονίστρια του Παρατηρητηρίου του Μαγκρέμπ για το Διεθνές Παρατηρητήριο Τρομοκρατικών Μελετών (OIET), έχει τονίσει την εστίαση των τζιχαντιστών στην περιοχή της λίμνης Τσαντ, ένα από τα παραδείγματα που εξηγούν την τρομοκρατική ανάπτυξη σε ολόκληρη την αφρικανική ήπειρο : "Η τάση στην Αφρική είναι μια σαφής πρόοδος της τρομοκρατίας." Μια τάση που, παρόλο που η Luis de la Corte την αποκαλεί "περιθωριακή", εμφανίστηκε το 2020 στην Ευρώπη, όπου ο αριθμός των τζιχαντιστικών επιθέσεων όχι μόνο αυξήθηκε, αλλά διπλασιάστηκε.
Οι επιπτώσεις της πανδημίας μπορούν να έχουν δύο εντελώς αντίθετες προοπτικές. Σύμφωνα με την πρώτη οι τρομοκρατικές οργανώσεις έχουν χρησιμοποιήσει αυτήν την περίοδο της πανδημίας για να ενισχύσουν και να βελτιώσουν τις οργανωτικές τους υποδομές, οι οποίες, όπως επεσήμανε η Marta Summers, θα αποτελούσαν μια νέα, πολύ ισχυρότερη απειλή για την ειρήνη και την ασφάλεια της διεθνούς κοινωνίας. Η άλλη πιθανότητα που επισημαίνει η Summers είναι ότι η κατάσταση της κρίσης έχει δημιουργήσει σημαντικές διαφωνίες τόσο μεταξύ των μελών των τρομοκρατικών οργανώσεων όσο και μεταξύ των διαφόρων οργανώσεων που τις ενισχύουν, προκαλώντας την αποδυνάμωση αυτών.
Μία από τις απειλές που πρέπει να τονίσουμε ήταν αυτή των Ταλιμπάν. Η αδυναμία επίτευξης συμφωνιών μαζί τους, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι όταν μια τέτοια συμφωνία επιτευχθεί, δεν εκπληρώνεται, καθιστά την ύπαρξή τους μία από τις μεγαλύτερες απειλές για τη Δύση σήμερα. Χωρίς να ξεχνάμε, φυσικά, τους στενούς δεσμούς που τους συνδέουν με την Αλ Κάιντα.
Αφού έχουν μελετήσει έξι περιοχές στις οποίες υπάρχει τακτική τζιχαντιστική δραστηριότητα, οι Luis de la Corte Ibáñez και Marta Summers, καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι, σε τέσσερις από αυτές, ο αριθμός των επιθέσεων έχει αυξηθεί.
Αν και, από την άλλη πλευρά, ήταν λιγότερες οι επιπτώσεις από ό, τι τα προηγούμενα χρόνια. Χάρη σε αυτήν τη μελέτη, η De la Corte Ibáñez διαβεβαιώνει ότι η πραγματική απειλή για μια επίθεση μεγάλης κλίμακας δεν είναι τόσο κοντά όσο θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί αρχικά όταν παρατηρεί τα στατιστικά δεδομένα: “Είναι απίθανο να περιμένουμε επιθέσεις μεγάλης κλίμακας σε λίγο καιρό".
