Οι Τούρκοι μετανάστες υποβάλλονται σε αντιδυτική προπαγάνδα στα δυτικά κράτη όπως η Ολλανδία, σύμφωνα με τον Τούρκο Καθηγητή Πολιτισμικών Σπουδών Erik-Jan Zürcher. Σύμφωνα με τον Zürcher, οι Τούρκοι που ζουν στην Ολλανδία κατακλύζονται με αντιδυτική προπαγάνδα που προσπαθεί να τους πείσει να έχουν αρνητικά συναισθήματα εναντίον δυτικών κυβερνήσεων και θεσμών, αναφέρει η ολλανδική εφημερίδα Het Parool.
Στην Ολλανδία φιλοξενούνται πολλά διαφορετικά τζαμιά, τα οποία συνδέονται και χρηματοδοτούνται από διάφορες τουρκικές κυβερνητικές οργανώσεις, μία από τις οποίες ονομάζεται Diyanet. Αυτη είναι μια ισλαμική οργάνωση που χρηματοδοτεί την κατασκευή τζαμιών και προωθεί ιμάμηδες και θρησκευτικούς ηγέτες για τζαμιά που λειτουργούν σε ολόκληρη την Ολλανδία και σε άλλες χώρες της Δυτικής Ευρώπης.
Ο κύριος στόχος αυτών των οργανώσεων της τουρκικής κυβέρνησης είναι η ενότητα και η θρησκεία - όχι όμως η ενότητα με το ολλανδικό κράτος ή τον Χριστιανισμό. Η Diyanet και άλλες οργανώσεις της τουρκικής κυβέρνησης που είναι παρόμοιες με αυτή επιχειρούν να πείσουν τους Τούρκους πολίτες ανά τον κόσμο ότι οι δυτικές χώρες δεν τους θέλουν και ότι θα πρέπει να αποφεύγουν την ενσωμάτωσή τους στον δυτικό πολιτισμό και την κοινωνία και να «παραμείνουν πιστοί» στις δικές τους ισλαμικές πολιτιστικές αξίες και το σύστημα πεποιθήσεων.
Νωρίτερα αυτό το μήνα, αξιωματούχοι της Ολλανδίας δήλωσαν ότι οι Τούρκοι μετανάστες θα υποχρεωθούν από το νόμο να λάβουν ένα inburgerinscursus - ένα πρόγραμμα που θα βοηθήσει τους νεοαφιχθέντες μετανάστες να προσαρμοστούν και να ενταχθούν στην Ολλανδία. Η υιοθέτηση του νόμου από το ολλανδικό κοινοβούλιο προκάλεσε ευρεία διαμάχη μεταξύ εκείνων με τουρκικό υπόβαθρο που ζουν στη χώρα.
Στην Ολλανδία, όπως και σε άλλες χώρες της Δυτικής Ευρώπης, υπάρχει αυξανόμενη ένταση μεταξύ των Ευρωπαίων και των Τούρκων ή γενικά Ισλαμιστών, επειδή συχνά οι μετανάστες δεν επιθυμούν να ενταχθούν στην ολλανδική ή την ευρωπαϊκή κοινωνία, αλλά θα προτιμούσαν να διατηρήσουν φονταμενταλιστικό υπόβαθρο, την ισλαμική θρησκεία αλλά παράλληλα και το “μαξιλαράκι” του γενναιόδωρου συστήματος κοινωνικής πρόνοιας της Ολλανδίας.
