Στα μαύρα κουτιά του Αντόνοφ, τα οποία ακόμη αναζητούνται, στρέφεται πλέον το ενδιαφέρον των Αρχών καθώς, μέσω αυτών, θα δοθούν απαντήσεις για τις συνθήκες της αεροπορικής τραγωδίας που σημειώθηκε στην Καβάλα.
Όπως έγινε γνωστό, το βράδυ της Κυριακής ολοκληρώθηκε η επιχείρηση ανάσυρσης των οκτώ σορών από το αεροσκάφος που συνετρίβη το Σάββατο, ενώ συνεχίστηκαν και οι προσπάθειες για την απομάκρυνση των βλημάτων από την περιοχή.
Στη διάρκεια της νύχτας το Τάγμα Εκκαθάρισης Ναρκοπεδίων Ξηράς συνέχισε με τον εντοπισμό και τη σήμανση πυρομαχικών που έχουν διασκορπιστεί από τα συντρίμμια του αεροσκάφους.
Για τις συνέπειες που μπορεί να έχει στο περιβάλλον και τους κατοίκους της περιοχής η καύση του επικίνδυνου φορτίου που μετέφερε το μοιραίο Αντόνοφ μίλησε στο Newsbomb.gr, ο καθηγητής Περιβαλλοντικής Μηχανικής, Δημοσθένης Σαρηγιάννης: «Από όσα έχουμε μάθει το μοιραίο Αντόνοφ μετέφερε βλήματα τα οποία ενδέχεται να περιείχαν λευκό φώσφορο το οποία είναι μια ουσία που ερεθίζει τους βλεννογόνους του στόματος, της μύτης και των ματιών. Αυτό ταιριάζει με την περιγραφή των κατοίκων που αρχικά ανέφεραν ότι ένοιωσα τσούξιμο στα μάτια και το στόμα.
Το πεντόξιδιο του φωσφόρου είναι μια λευκή κρυσταλλική ένωση μπορεί να προκαλεί τα παραπάνω όμως δεν είναι μια ουσία βιοσυσσωρεύσιμη και δεν μένει στο περιβάλλον, κάτι που σημαίνει ότι σε βάθος χρόνου δεν θα υπάρχει κίνδυνος για τους κατοίκους ή το οικοσύστημα».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
"Προσγειωμένη" η δήθεν τουρκική αεροπορικής ισχύς-Τι δείχνει η εξέλιξη των εξοπλιστικών της προγραμμάτων
Και πρόσθεσε: «Ωστόσο θα πρέπει να σημειωθεί ότι η καύση πλαστικών και μεταλλικών μερών που σημειώθηκε με την πτώση του αεροσκάφους μπορεί να κινητοποιήσει βαρέα μέταλλα ή και διοξίνες και φουράνια. Αυτές οι ενώσεις σε ποσοστό 50%-60% καταπίπτουν στο έδαφος και είναι δυνατόν να επιμολύνουν τόσο τα εδάφη όσο και τα επιφανειακά ύδατα. Μάλιστα επειδή το δυστύχημα συνέβη σε καλλιέργειες θα πρέπει να εξεταστεί αν αυτές οι ενώσεις περάσουν στην τροφική αλυσίδα και μέσω αυτής στον άνθρωπο. Για τον λόγο αυτό θα πρέπει να ληφθούν δείγματα σε μια ακτίνα περίπου ενός χιλιομέτρου από την τοποθεσία πτώσης.
Τέλος σε διάστημα περίπου ένα με δύο μήνες καλό θα ήταν να ληφθούν και δείγματα από τις καλλιέργειες στην περιοχή ώστε να αποκλείσουμε την πιθανότητα να έχει μολυνθεί η διατροφική αλυσίδα με ενώσεις που περιέχουν διοξίνες και βαρέα μέταλλα».
