Η Λένα Δροσάκη και ο Αλέξανδρος Μπουρδούμης παραχώρησαν μια ιδιαίτερα εξομολογητική συνέντευξη στην Κάλλια Καστάνη και στο περιοδικό «ΟK!». Η ταλαντούχα ηθοποιός αναφέρθηκε για πρώτη φορά στην πολύκροτη καταγγελία που έκανε πριν μερικούς μήνες εις βάρος του Πέτρου Φιλιππίδη για παρενόχληση μαζί με την Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους και την Πηνελόπη Αναστασοπούλου.
Διάβασε ένα απόσπασμα της συνέντευξης:
Λένα, εσύ, η Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους και η Πηνελόπη Αναστασοπούλου ήσασταν οι πρώτες τρεις γενναίες γυναίκες που κατήγγειλαν τον Πέτρο Φιλιππίδη στο ΣΕΗ για «πράξεις αντισυναδελφικής και αντιεπαγγελματικής συμπεριφοράς που προσέβαλαν τη γενετήσια αξιοπρέπειά τους. Ήταν μια δύσκολη απόφαση;
Πάρα πολύ δύσκολη. Το σκέφτεσαι, το ζυγίζεις, κάνεις ένα βήμα εμπρός, ένα πίσω, σε βαραίνουν οι αμφιβολίες, τα «αν». Όταν όμως τελικά την πάρεις, λυτρώνεσαι. Και ίσως λυτρώνεις και άλλους. Δε θα ξεχάσω πως λίγες μέρες μετά την καταγγελία είχαμε πάει στο σούπερ μάρκετ – εγώ, ο Αλέξανδρος, και το μωρό στον μάρσιπο.
Εκεί μας πλησίασε μια κυρία, εργαζόμενη στο κατάστημα, για να μας συγχαρεί. «Το παιδί μου», μας είπε, «θέλει να ασχοληθεί με το θέατρο, αλλά εγώ φοβάμαι». «Συγγνώμη», της απάντησα, «αλλά τώρα πια δεν πρέπει να φοβάστε. Πρέπει να εκλείψει ο φόβος πια – για αυτό γίνονται όλα αυτά. Για να μη φοβάστε ούτε εσείς, ούτε το παιδί σας. Για να μπορούν τα παιδιά όλων μας να μιλήσουν ανοιχτά, να λένε «όχι», να βάζουν όρια και να μην επιτρέπουν σε κανέναν να τα παραβιάζει.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Φιλιππίδης: «Σιγή ιχθύος» από τις καταγγέλουσες
Aυτό που δεν είχα καταλάβει πριν διαβάσω το κείμενο της καταγγελίας είναι πως στη δική σου περίπτωση η παρενόχληση δεν ήταν «στιγμιαίο αδίκημα» – είχε βάθος χρόνου. Με αφετηρία το 2007, όπου επισκέφτηκες ως φοιτήτρια τα γυρίσματα μιας τηλεοπτικής σειράς, στην οποία πρωταγωνιστούσε ο Πέτρος Φιλιππίδης. Τότε σε προσέγγισε για πρώτη φορά;
Λένα: Ναι. Και μετά, όταν έλαβε αρνητική απάντηση, άρχισαν τα τηλεφωνήματα. Χυδαία, πιεστικά, με σεξουαλικό περιεχόμενο. Με απειλούσε πως αν δεν ενέδιδα, θα φρόντιζε να μην περάσω τις εξετάσεις του υπουργείου.
Πράγματι, κατά τύχη(;) την ημέρα που έδινες εξετάσεις και ήσουν πάνω στη σκηνή, έτοιμη να εξεταστείς, τον είδες να μπαίνει στην αίθουσα και να μιλάει με τα μέλη της επιτροπής. Τι σκέφτηκες τότε;
Δεν σκέφτηκα. Πάγωσα. Το μυαλό μου σαν να βγήκε από το σώμα μου, ήμουν μουδιασμένη, ανίκανη να αντιδράσω. Ύστερα απ’ αυτό κατάλαβα γιατί τα θύματα των επιθέσεων δεν φωνάζουν και δεν διαμαρτύρονται. Είναι τέτοιο το σοκ που νιώθεις, ώστε δεν έχεις φωνή ή κοινή λογική. Το σώμα σου δεν σε υπακούει.
