Μέσω ενός πολυεθνικού Μνημονίου Συνεργασίας με επικεφαλής την DIEHL Defence, η Ελλάδα θα επενδύσει 34,3 εκατομμύρια ευρώ στην ανάπτυξη, παραγωγή και πιστοποίηση του πυραύλου αέρος-αέρος επόμενης γενιάς, ενισχύοντας σημαντικά τις ικανότητές της σε σενάρια αερομαχιών σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο.
Το υπουργείο Εθνικής Άμυνας (ΥΠΕΘΑ) αποφάσισε τη συμμετοχή της Ελλάδας στο Διακρατικό Ολοκληρωμένο Πρόγραμμα Ερευνητικής και Αναπτυξιακής Συνεργασίας (ΔΟΠΕΑΣ) για την ανάπτυξη, προετοιμασία παραγωγής και πιστοποίηση της γραμμής επισκευών, της διαμόρφωσης Block II του πυραύλου IRIS-T, σύμφωνα με έγγραφο στη «Διαύγεια».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Το κόμμα Καρυστιανού φέρνει χάος! Το 31% της MRB, οι σφοδρές αντιδράσεις και οι πολιτικοί σύμμαχοι
Το συνολικό κόστος συμμετοχής στο πρόγραμμα ανέρχεται στο ποσό των € 34.337.500, εκ των οποίων η εθνική συνεισφορά στο πρόγραμμα είναι ύψους € 33.500.000 και η οποία αναλύεται ανά έτος ως ακολούθως: € 50.000 για το έτος 2025, € 9.505.000 για το έτος 2026, € 9.985.000 για το έτος 2027, € 5.265.000 για το έτος 2028, € 5.265.000 για το έτος 2029, € 1.255.000 για το έτος 2030 και από € 725.000 για τα έτη 2031, 2032 και 2033.
Το πρόγραμμα επικεντρώνεται σε:
🔹 Εκτεταμένο βεληνεκές πυραύλων.
🔹 Προηγμένη τεχνολογία ανίχνευσης υπέρυθρων.
🔹 Βελτιωμένη αντίσταση σε ηλεκτρονικά αντίμετρα.
🔹 Μεταφορά τεχνικής εμπειρογνωμοσύνης για υποδομές συντήρησης και επισκευής.
Ο πύραυλος IRIS-T Block 2 θα διαθέτει δυνατότητα εμπλοκής 360 μοιρών (All-Aspect Capability) και εγκλωβισμό στόχου μετά την εκτόξευση (Lock-On After Launch - LOAL), επιτρέποντάς του να χτυπά εχθρικά αεροσκάφη και εκτός της οπτικής επαφής, προσφέροντας σημαντικό πλεονέκτημα σε σύγχρονες μάχες αέρα-αέρα.
Ο IRIS-T Block 2, χάρη στον προηγμένο αισθητήρα (IR-Seeker) και τη δυνατότητα επεξεργασίας δεδομένων, μπορεί να «βλέπει» και να στοχεύει εχθρούς σε όλες τις κατευθύνσεις, ακόμα και πίσω από το δικό του αεροσκάφος, κάτι που επιτυγχάνεται μέσω της χρήσης κάσκας (Helmet-Mounted Sight - HMS) και προηγμένων αλγορίθμων.
Αυτό σημαίνει ότι ο πύραυλος μπορεί να εκτοξευθεί και ο χειριστής ή το αεροσκάφος να του δώσει την τελική εντολή στόχευσης αφού έχει ήδη απομακρυνθεί από το σημείο εκτόξευσης, βελτιώνοντας την επιβιωσιμότητα και την αποτελεσματικότητα.
Αυτά τα χαρακτηριστικά τον καθιστούν έναν από τους πιο ικανούς βραχείας εμβέλειας πυραύλους στον κόσμο.
Η πλήρης ανάπτυξη και παραγωγή αναμένεται να κορυφωθεί μεταξύ 2026 και 2029, παρέχοντας στην Ελλάδα τόσο βελτιωμένη επιχειρησιακή ικανότητα όσο και μακροπρόθεσμη τεχνολογική τεχνογνωσία.
