Δεδομένου ότι σήμερα βρίσκεται υπό εξέταση, διαπραγμάτευση ή συζήτηση μεγάλος αριθμός εξοπλιστικών προγραμμάτων, όπως η προμήθεια Κορβετών, ο εκσυγχρονισμός των Φρεγατών ΜΕΚΟ, η προμήθεια των μαχητικών F-35, η προμήθεια μεταφορικών ελικοπτέρων κλπ, θεωρείται ότι ανάλογη θα πρέπει να είναι η δέσμευση των αναδόχων για τις βιομηχανικές επιστροφές (ΒΕ), σε ελληνικές εταιρείες ώστε να διασφαλισθεί η ανάπτυξή τους αλλά κυρίως η ασφάλεια εφοδιασμού, όπως άλλωστε προβλέπεται από την ελληνική νομοθεσία περί προμηθειών, από την ΕΑΒΣ, αλλά και από τις αντίστοιχες ευρωπαϊκές οδηγίες.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
“Σφάζονται” Γάλλοι και Ιταλοί για τις Κορβέτες του ελληνικού ΠΝ-Θα πρέπει η όποια συμφωνία να έχει ρήτρα στρατηγικής και αμυντικής συνεργασίας
O ΣΕΚΠΥ (Σύνδεσμος Ελλήνων Κατασκευαστών Αμυντικού Υλικού) σε σχετική ανακοίνωση επισημαίνει τα εξής: «Μετά από μία και πλέον δεκαετία, κατά την διάρκεια της οικονομικής κρίσης, όπου η προσπάθεια των ελληνικών εταιρειών περιορίστηκε στην επιβίωση τους, ήρθε ο καιρός για την επανεκκίνηση και την ανάπτυξη της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας, με σκοπό τόσο την αύξηση του απασχολούμενου εργατικού δυναμικού, όσο και τη ρεαλιστική συμμετοχή της ελληνικής βιομηχανίας στην υποστήριξη των Συστημάτων Άμυνας και Ασφάλειας της χώρας.
Είναι κοινά αποδεκτό ότι, ο εκσυγχρονισμός των Ενόπλων Δυνάμεων είναι εκ ων ουκ άνευ και ο προγραμματισμός ανανέωσης των Οπλικών Συστημάτων περισσότερο από κάθε άλλη φορά επιτακτικός.
Και βέβαια η έννοια των βιομηχανικών επιστροφών θα πρέπει να στοχεύει στην παροχή τεχνογνωσίας στις ελληνικές εταιρείες ώστε να αποκτήσουν τα εφόδια για υγιή ανταγωνισμό στο διεθνές περιβάλλον και στην παγκόσμια αγορά, με παραγωγή και συντήρηση υλικών τεχνολογίας αιχμής.
Αν αναλογιστούμε ότι, η επιχειρησιακή ζωή ενός Οπλικού Συστήματος ορίζεται σε 25 έως 30 χρόνια, γρήγορα γίνεται αντιληπτό ότι, η ανάπτυξη δυνατότητας υποστήριξης κύριων συστημάτων, εκτός της ανάπτυξης της ελληνικής βιομηχανίας, προσφέρει μακροπρόθεσμα οικονομία κλίμακας και εχέγγυα για την υποστήριξη των Συστημάτων χωρίς την εξάρτηση από τους κατασκευαστές. Σύμφωνα δε με τη διεθνή εμπειρία :
Το κόστος συντήρησης ενός μαχητικού Αεροσκάφους μέχρι την απόσυρσή του, είναι 3 με 4 φορές μεγαλύτερο του κόστους προμήθειάς του.
Η παραπάνω ανάλυση αποδεικνύει περίτρανα την ανάγκη και υποχρέωση της ελληνικής πολιτείας να απαιτήσει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο από τους αναδόχους των εξοπλιστικών προγραμμάτων, είτε αφορούν προμήθεια είτε εκσυγχρονισμό-αναβάθμιση, Βιομηχανικές Επιστροφές που δεν μπορεί να είναι μικρότερες του 30% του κόστους των αντίστοιχων συμβολαίων και οι οποίες θα διαπραγματεύονται:
1.Τη δέσμευση των αναδόχων για την εξασφάλιση υποκατασκευαστικού έργου σε ελληνικές εταιρείες, που να αφορά τόσο το υπό προμήθεια ή/και υπό εκσυγχρονισμό-αναβάθμιση, Οπλικό Σύστημα, όσο και άλλων αμυντικών συστημάτων του αναδόχου (σε περίπτωση που λόγω ειδικών συνθηκών/τεχνολογικών περιορισμών κλπ, δεν υπάρχει η δυνατότητα εμπλοκής ικανού αριθμού εγχώριων ελληνικών εταιρειών).
Το υποκατασκευαστικό αυτό έργο θα αφορά στην παγκόσμια αγορά και όχι μόνο στην Ελλάδα και θα εκτείνεται χρονικά σε βάθος τουλάχιστον πενταετίας, προκειμένου να είναι βιώσιμες οι δραστηριότητες των Ελλήνων υποκατασκευαστών.
2.Τη δέσμευση των αναδόχων για την εξασφάλιση επενδύσεων και μεταφοράς τεχνογνωσίας αιχμής σε ελληνικές εταιρείες, διασφαλίζοντας την υπογραφή συμβάσεων για την πλήρη υποστήριξη των συστημάτων ή/και εξαρτημάτων αυτών, για όλη την διάρκεια της επιχειρησιακής τους ζωής.
Με την βεβαιότητα ότι, το όφελος της άμυνας της χώρας και η ανάπτυξη της ελληνικής βιομηχανίας αποτελεί κύριο μέλημα του ελληνικού κράτους έχουμε την πεποίθηση ότι οι προτάσεις του Συνδέσμου Ελλήνων Κατασκευαστών Αμυντικού Υλικού (ΣΕΚΠΥ) ικανοποιούν τις διαχρονικές απαιτήσεις για αυτάρκη υποστήριξη των Οπλικών Συστημάτων με ευρεία εγχώρια συμμετοχή και εκσυγχρονισμό της Ελληνικής βιομηχανίας».
