Κείμενο ανάρτησης στο fb του Επίτιμου Α/ΓΕΣ Κωνσταντίνου Ζιαζιά για το νομοσχέδιο Δένδια, αποκαλύπτει τις διαφωνίες για ένα νόμο που έχει προκαλέσει ανησυχία:
«Η σύνεση, η λογική, η σοβαρότητα και η ψυχραιμία πρέπει να υπερισχύσουν σε όλους……….
Άπαντες οφείλουν να γνωρίζουν ότι οι Μόνιμοι Υπαξιωματικοί αποτελούσαν, αποτελούν και θα αποτελούν τη ραχοκοκαλιά των ΕΔ και οποιοσδήποτε θεσμικός σχεδιασμός για τη σταδιοδρομία τους θα πρέπει να τύχει ανάλογης αντιμετώπισης, χωρίς να τους αποκλείει από την τάξη των Αξιωματικών, Θέτοντας βέβαια αξιολογήσεις με ορατά, ρεαλιστικά και εφαρμόσιμα κριτήρια προς αυτή την κατεύθυνση.
Όσοι έχουν υπηρετήσει το στράτευμα σε όλα τα επίπεδα διοικήσεως γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι Υπαξιωματικοί αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της καθημερινής διοίκησης, της καθημερινής ζωής των Μονάδων. Αυτοί εκπαιδεύουν, επιβλέπουν, αξιολογούν, επιβάλλουν πειθαρχία, συντηρούν και χειρίζονται τα σύγχρονα οπλικά συστήματα και κρατούν τις Μονάδες μας λειτουργικές. Είναι τεχνικά καταρτισμένοι, διοικητικά έμπειροι και επιχειρησιακά ώριμοι, διοικώντας με επιτυχία τα κατώτερα κλιμάκια και όχι μόνο, με σημαντική προσφορά στην συντήρηση όλων των μέσων του στρατεύματος, Οχήματα, Άρματα, Αεροσκάφη, Φρεγάτες, στην Διοικητική Μέριμνα αλλά και σε νευραλγικές θέσεις επιτελείων και διοίκησης, μεταφέροντας πολύτιμες γνώσεις και τεχνογνωσία, μέσα σε ένα πολύ δύσκολο εργασιακό περιβάλλον λόγω της χαμηλής επάνδρωσης των Μονάδων. Η υποβάθμισή τους εκτιμώ, δεν πλήττει μια κατηγορία στελεχών, πλήττει ολόκληρη τη λειτουργία των Ενόπλων Δυνάμεων.
Ο κατατεθείς ήδη στη Βουλή προς ψήφιση νόμος, είναι φανερό ότι δημιουργεί έντονα «ταξικό» και «τοξικό» περιβάλλον για το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων, καθώς πλήττει καίρια τη συναδελφικότητα και τη συντροφικότητα που σε συνδυασμό με την πειθαρχία αποτελούν τον συνδετικό ιστό του «στρατού εν ειρήνη και εν πολέμω». Επηρεάζει τις διαπροσωπικές σχέσεις, ισορροπίες και την ομαλότητα στους Σχηματισμούς και στις Μονάδες.
Την «τοξικότητα» αυτή την υφίστανται κυρίως οι Διοικήσεις των Μονάδων, οι οποίες, μέσα σε αυτό το κλίμα, προσπαθούν να κρατήσουν σε υψηλά επίπεδα τις επιχειρησιακές δυνατότητες αυτών.
Εδώ θα όφειλε να γνωρίζει η πολιτική ηγεσία ότι η ισχύς των Ενόπλων Δυνάμεων δεν μετριέται μόνο σε εξοπλιστικά προγράμματα ή σε αριθμούς προσωπικού και σε βαθμούς. Μετριέται και στην ατσάλινη συνοχή της ιεραρχίας, στη δικαιοσύνη της ανέλιξης και στο ηθικό όσων υπηρετούν. Εκεί ακριβώς επιχειρείται σήμερα μια θεσμική υπονόμευση. Οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν είναι «διοικητική υπηρεσία» είναι η ασπίδα του Έθνους. Και όποιος επιχειρεί να τη ραγίσει, δεν διαπράττει απλώς πολιτικό σφάλμα. Διαπράττει ιστορικό έγκλημα.
Τα Στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων εισήλθαν στις Στρατιωτικές Σχολές σύμφωνα με μια Εγκύκλιο, που έλεγε για συγκεκριμένη σταδιοδρομία και εξέλιξη και έρχεται σήμερα το υπουργείο, χωρίς ιδιαίτερη αιτιολόγηση, να αλλάξει τα δεδομένα, αλλάζοντας βέβαια και την ζωή των Στελεχών μας. Η άμεση εφαρμογή του νέου βαθμολογίου στα ήδη υπηρετούντα στελέχη όλων των προελεύσεων, παραβιάζει την συνταγματική αρχή της ασφάλειας δικαίου και της προστατευόμενης εμπιστοσύνης, καθόσον ανατρέπει αιφνιδιαστικά το καθεστώς βαθμολογικής εξέλιξης, που προβλέπονταν από τις προκηρύξεις εισαγωγής τους στις Στρατιωτικές Σχολές.
Σήμερα επιχειρείται να παρουσιαστεί ως «πρόβλημα» αυτό που στην πραγματικότητα είναι «θέμα» δεκαετιών λανθασμένων πολιτικών.
Η λεγόμενη «ανεστραμμένη πυραμίδα» και η γήρανση του προσωπικού (αύξηση του μέσου όρου ηλικίας στο στράτευμα) δεν δημιουργήθηκαν λόγω της υφιστάμενης βαθμολογικής εξέλιξης των Υπαξιωματικών.
Δημιουργήθηκαν από την αδυναμία αντιμετώπισης του δημογραφικού, από 15 χρόνια σχεδόν μηδενικών προσλήψεων ΕΠΟΠ για αναπλήρωση των οπλιτών θητείας, από τη δραστική μείωση των εισακτέων στις ΑΣΣΥ – περίπου 2.000 ανά κλάδο – (λόγω μνημονιακών δεσμεύσεων τα 10 τελευταία χρόνια είχαμε τουλάχιστον 6000 λιγότερους σπουδαστές) και από την αλλαγή του συνταξιοδοτικού πλαισίου που εγκλώβισε χιλιάδες στελέχη στην ενεργό υπηρεσία μέχρι 40 έτη ή το 60ό έτος ηλικίας και επέφερε φυσιολογικές βαθμολογικές ωριμάνσεις. Και σήμερα, οι ίδιοι πολιτικοί που σχεδίασαν και δημιούργησαν αυτές τις επιλογές για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους, δείχνουν με περιφρονητικό τρόπο τους Υπαξιωματικούς ως «αίτιους». Δεν αναφέρουν ούτε καν το θεσμικό τους όνομα………….
Κάπου εδώ o υπουργός επικαλείται και το «αμερικανικό πρότυπο», το οποίο βέβαια δεν είναι ρητορικό καταφύγιο. Είναι συγκεκριμένος θεσμός, με συγκεκριμένες υποχρεώσεις για όποιον το επικαλείται. Όταν παίρνεις μόνο το συμπέρασμα και πετάς τον θεσμό, δεν μιλάμε για μεταρρύθμιση. Μιλάμε για πολιτικό ψέμα με ξενόγλωσσο περιτύλιγμα.
Το αμερικανικό σύστημα στηρίζεται στο εξής απλό: οι υπαξιωματικοί αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της καθημερινής διοίκησης. Το σύστημα τους αμείβει με τρόπο που αντανακλά τις ευθύνες τους και τον βαθμό τους. Η σταδιοδρομία τους έχει προοπτική. Η αμοιβή τους έχει κλιμάκωση. Και το κράτος αντιμετωπίζει την παραμονή τους ως θεμέλιο της επιχειρησιακής συνέχειας. Η τυφλή αντιγραφή ξένων μοντέλων, χωρίς προσαρμογή στην ελληνική πραγματικότητα, είναι λάθος που θα πληρωθεί ακριβά.
Πιστεύω και εύχομαι να κάνω λάθος, ότι το υπουργείο ενεργεί και πράττει πολύ ερασιτεχνικά για ένα τόσο σοβαρό θέμα, που άπτεται της Εθνικής Ασφάλειας. Οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν χτίζονται με χαρτιά. Χτίζονται με ανθρώπους, εμπειρία και αξιοπρέπεια και αυτά δεν μπορούν να ξεπεραστούν……… Δυστυχώς, η θεσμοθέτηση της αποδόμησης των Ενόπλων Δυνάμεων στο πλαίσιο της ψευδεπίγραφης «μεταρρύθμισης», έμπνευσης «εξωσχολικών και γυρολόγων, εμπαθών ανθρώπων και ανθρώπων που γνώρισαν το στράτευμα μέσα από τα κομματικά γραφεία », θα επιφέρει καίρια πλήγματα στις Ένοπλες Δυνάμεις, που θα προκαλέσουν ανήκεστο βλάβη στην Εθνική Άμυνα. Για να πετύχει μια μεταρρύθμιση, πρέπει να γίνεται αποδεκτή από αυτούς που θα την εφαρμόσουν, πράγμα που δεν συμβαίνει σήμερα με το σχετικό νομοσχέδιο …………..
Οι πραγματικές λύσεις είναι γνωστές στην Στρατιωτική Ηγεσία, η οποία πρέπει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να αναλάβει άμεσες και πρακτικές πρωτοβουλίες για να επέλθει ηρεμία στις Ένοπλες Δυνάμεις ………….
Η Εθνική Άμυνα και η ενίσχυση της αποτρεπτικής ισχύος της χώρας απαιτούν στρατηγική, ομοψυχία, ενότητα και σοβαρότητα. Προϋποθέτουν διαφάνεια, λογοδοσία, συναίνεση και πάνω και πέρα απ’ όλα έμπρακτο σεβασμό του ανθρώπινου δυναμικού.
Είναι δεδομένο ότι, στην ψυχή όλων των Στελεχών μας, αξιωματικών, υπαξιωματικών και οπλιτών κυριαρχούν η υπερηφάνεια, η αυτοπεποίθηση, το επιθετικό πνεύμα, η ωριμότητα και η αυτογνωσία, το αίσθημα της αποστολής και της αυταπάρνησης για την προστασία της πατρίδος μας. Ναι στις μεταρρυθμίσεις στις Ένοπλες Δυνάμεις με σύνεση και λογική, όχι με εμπάθεια και μίσος που εκπέμπει καθημερινά η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου ……………..
Δεν θα ήθελα να επεκταθώ περαιτέρω διότι «μπορεί να κηρυχθούμε έκπτωτοι της ελληνικής ιθαγένειας»…………. Η σύνεση, η λογική, η σοβαρότητα και η ψυχραιμία πρέπει να επικρατήσουν. Οι Ένοπλες Δυνάμεις απαιτούν μόνο σεβασμό και στήριξη από την πολιτεία ………. Πάνω από όλα η Πατρίδα».
