Η αμερικανική εθνική στρατηγική εγείρει πολλά ερωτηματικά για την θέση της Ελλάδος στην Ανατολική Μεσόγειο, η οποία αποτελεί το Ελ Ντοράντο της Ενέργειας πιθανόν ολόκληρου του πλανήτη, και λόγω των αγωγών που θα διέλθουν από αυτήν.
Το παρεχόμενο κείμενο εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ, σκιαγραφεί μια γεωπολιτική μετατόπιση όπου οι ΗΠΑ θέλουν τα ευρωπαϊκά έθνη (Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Τουρκία) να αναλάβουν μεγαλύτερη ευθύνη για την ασφάλεια στη Μεσόγειο, εστιάζοντας σε σταθερό ενεργειακό εφοδιασμό (όπως το φυσικό αέριο της Ανατολικής Μεσογείου), ενώ παράλληλα αντιμετωπίζουν τεταμένες διατλαντικές σχέσεις ( Αθήνα-Άγκυρα ) ενώ ζητούν ευρωπαϊκή στρατηγική αυτονομία.
Πρόκειται για μια τεραστίων διαστάσεων γεωπολιτική μετατόπιση από την ασφάλεια υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, δίνοντας προτεραιότητα στην ενέργεια, το εμπόριο και την ανάσχεση των ανταγωνισμών στην περιοχή.
Δεν μας εξηγούν οι Αμερικανοί, (και αυτό είναι το λίαν επικίνδυνο για την Αθήνα), το πως ακριβώς θα συνεργαστούν Ελλάδα και Τουρκία στην εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο, όταν η Άγκυρα απειλεί με πόλεμο τους πάντες, έχει εδραιώσει στην πολιτική της την ανύπαρκτη “ Γαλάζια Πατρίδα”, και το παράνομο Τουρκολιβυκό μνημόνιο;
Πως θα συνεργαστούν οι Νεο-οθωμανοί Τούρκοι με την Ελλάδα, ενώ απειλούν να υφαρπάξουν ελληνικά κυριαρχικά διακαιώματα στην δυνητική ΑΟΖ της χώρας μας;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Γιατί η Ευρώπη προετοιμάζεται πυρετωδώς για τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο; Είναι σύμπτωση ότι όλες οι χώρες κάνουν αυτές τις κινήσεις από κοινού;
Δεν υπάρχει πεδίο συζήτησης με την Τουρκία, λόγω οθωμανικής φιλοσοφίας της πολιτικής της δικής της ελίτ, για εμπεδωθεί πραγματική ειρήνη σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, και δεν πρόκειται να υπάρξει ποτέ.
Η λογική “ τα δικά σου -δικά μου” που διακατέχει σύσσωμη την τουρκική πολιτική και στρατιωτική ελίτ, και η οποία έχει γαλουχηθεί εδώ και 100 χρόνια, δεν αλλάζει δυστυχώς με συζητήσεις και ευχολόγια, παρά μόνο με στρατιωτικές κρίσεις και πιθανόν με πολεμική αναμέτρηση.
Για τους λόγους αυτούς, αναμένεται αυξημένη πίεση από ΗΠΑ και ΕΕ προς την Ελλάδα, για να υποχωρήσουμε στις όποιες απαιτήσεις της Άγκυρας, σε μια συμφωνία που ήδη κυοφορείται ως “ Πρέσπες του Αιγαίου”, και η οποία θα ήταν το τελειωτικό χτύπημα για την χώρα μας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ο Πολωνός «Νοστράδαμος» προειδοποιεί πως κάτι κακό πλησιάζει! "Ακόμα και πριν από το τέλος του έτους, ο κόσμος θα εισέλθει σε σκοτεινές εποχές"
Η Ελλάδα και ο λαός μας δεν δέχεται πλέον τετελεσμένα και πιέσεις από κανέναν, ειδικά για την σημερινή Τουρκία που αποτελεί την μεγαλύτερη απειλή ασφαλείας για την Ευρώπη και την Μεσόγειο.
Το ενδιαφέρον των ΗΠΑ παραμένει υψηλό για τα έργα φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο για την εξασφάλιση της ευρωπαϊκής ενέργειας, απαιτώντας περιφερειακή αποκλιμάκωση, η οποία σημαίνει νέες πιέσεις στην χώρα μας.
Η στρατηγική των ΗΠΑ μετακινείται από την "Pax Americana" σε εταίρους (Τουρκία σύμφωνα και με τις δηλώσεις του Τραμπ) που θα επωμιστούν την προσπάθεια για περισσότερη ασφάλεια στην Μεσόγειο, που είναι ζωτικής σημασίας για τα συμφέροντα των ΗΠΑ (ενέργεια, εμπόριο, αντίπαλοι).
Πίσω από τις λέξεις κρύβονται τα αληθινά σχέδια του Τραμπ για αποχώρηση στρατιωτική αποχώρηση από των ΗΠΑ από την περιοχή μας, και την ανάθεση της σε άλλο εταίρο, που θα κάνει τον “ Δερβέναγα” για τα αμερικανικά συμφέροντα, δηλαδή την Τουρκία.
Αυτός θα είναι και ο κύριος λόγος πιθανότατης ρήξης μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας στην τεράστιας σημασίας περιοχή του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου.
Η ΕΕ από την άλλη πλευρά, επιθυμεί λιγότερη εξάρτηση από τις ΗΠΑ και μεγαλύτερη αυτάρκεια στην ασφάλεια και την ενέργεια, ειδικά μετά την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία που περιέπλεξε τον ενεργειακό εφοδιασμό.
Ο Ρόλος της Τουρκίας: Η βελτίωση των σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, καθώς και με την ΕΕ, είναι ζωτικής σημασίας για τη συνοχή και την ενεργειακή ασφάλεια του ΝΑΤΟ, αλλά περίπλοκη λόγω διαφορών κυριαρχίας.
Οι ΗΠΑ ζητούν επίσης από τους Ευρωπαίους εταίρους τους να αναλάβουν στρατιωτική και πολιτική δράση σε μια ζωτική περιοχή, ενώ παράλληλα διαχειρίζονται πολύπλοκες σχέσεις και επιδιώκουν ενεργειακή διαφοροποίηση μακριά από τη Ρωσία, ενώ η Ευρώπη πιέζει για μεγαλύτερη ανεξαρτησία.
Όλα αυτά οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε πιθανές νέες πολεμικές εστίες στην περιοχή μας, στην οποία όλα αυτά τα τεράστια ενεργειακά έργα, θα βρουν απέναντι τους την Τουρκία του Ερντογάν, ο οποίος επιζητά την μερίδα του Λέοντος και τίποτα λιγότερο.
Για αυτό οι εκτιμήσεις είναι ότι το επόμενο διάστημα θα είναι το πιο κρίσιμο για την Ελλάδα από την περίοδο του 1912-13 και τους Βαλκανικούς πολέμους που διπλασίασαν την έκταση της χώρας καθιστώντας την υπολογίσιμη δύναμη και στην Μεσόγειο.
