Η υποτακτική στάση της Τ.Μελόνι προς τον Ερντογάν δεν θα είναι η μόνη στην νέα Ευρώπη, με σχετικά απούσες τις ΗΠΑ του Τραμπ.
Υπάρχουν ηγέτες που θέλουν μια στενή σχέση με το υπό διαμόρφωση Χαλιφάτο του Ερντογάν, όπως ο Πολωνός πρωθυπουργός Ν.Τούρσκ, ο νέος Καγκελάριος Μ.Μέρτζ, ενώ και ο Βρετανός Κ. Στάρμερ τα δίνει όλα στην Άγκυρα, ειδικά σε ότι αφορά τα αεροσκάφη eurofighter.
Μέχρι τώρα ο Ε.Μακρόν τηρεί μια σχετική ισορροπία με την Τουρκία, αν και τα μηνύματα που έρχονται είναι ανησυχητικά λόγω εσωτερικής πολιτικής αστάθειας.
Σε όλα αυτά η χώρα μας τηρεί σχέσεις όσο-τόσο θα λέγαμε με την τουρκική πλευρά, τηρώντας τα προσχήματα για να μην υπάρχει προς το παρόν ένταση στο Αιγαίο, αν και αυτό δεν θα το αποφύγουμε σε καμία περίπτωση.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ο φρικιαστικός θάνατος της Ουκρανής δημοσιογράφου που συνελήφθη από Ρώσους! Της είχαν βγάλει τα μάτια, τον εγκέφαλο και τον λάρυγγα
Στο θέμα Τουρκία και τους κινδύνους που απορρέουν από αυτήν αναφέρθηκε Ισραηλινή ειδικός Ν.Λεβί αναφέροντας: Πώς η Ευρώπη Μπορεί να Γράψει ένα Νέο Κεφάλαιο με την Τουρκία.
“Η Τουρκία δεν είναι εύκολος εταίρος για την Ευρώπη. Ενώ ο Ερντογάν εδραιώνει την εξουσία στο εσωτερικό, η χώρα επιβάλλεται ολοένα και περισσότερο στην παγκόσμια σκηνή, ειδικά στη Συρία, τη Λιβύη και την ανατολική Μεσόγειο.
Αλλά με τα γεγονότα στην Ουκρανία και την αμερικανική αναξιοπιστία, ο ρόλος της Τουρκίας στην ευρωπαϊκή ασφάλεια καθίσταται πλέον αναπόφευκτος.
Για τους Ευρωπαίους, αυτό είναι ένα κλασικό δίλημμα: αν θα κλείσουν τα μάτια στις εγχώριες καταχρήσεις για χάρη της γεωπολιτικής σκοπιμότητας.
Οι επιλογές της Ευρώπης όμως είναι πλέον πολύ πιο περιορισμένες, ειδικά όταν πρόκειται για την Τουρκία.
Με τις Ηνωμένες Πολιτείες να έχουν μια λιγότερο δυναμική στάση, οι ισχυρές σχέσεις ΕΕ-Τουρκίας αποτελούν πλέον προϋπόθεση για τη σταθερότητα στην Ευρώπη.
Η Τουρκία το γνωρίζει αυτό. Όπως το έθεσε ο Τούρκος ΥΠΕΞ Χακάν Φιντάν, «η μείωση της εξάρτησης από τις Ηνωμένες Πολιτείες... θα έκανε [τους Ευρωπαίους], και όλους μας, πολύ πιο ανθεκτικούς απέναντι σε οικονομικές και γεωπολιτικές κρίσεις».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Απόφαση – σταθμός για εμβολιασμό με AstraZeneca στην Ελλάδα! 50.000 ευρώ αποζημίωση για παρενέργεια από το Ελληνικό κράτος
Ορισμένοι Ευρωπαίοι ηγέτες φαίνεται να συμφωνούν, όπως ο Πολωνός πρωθυπουργός Ντόναλντ Τουσκ και ο μελλοντικός Γερμανός καγκελάριος Φρίντριχ Μερτζ, οι οποίοι έχουν εκφράσει και οι δύο την υποστήριξή τους για τον ρόλο της Τουρκίας στην περιφερειακή σταθερότητα.
Η Τουρκία μετατρέπεται γρήγορα σε μια επιδέξια περιφερειακή δύναμη σε μια ταχέως μεταβαλλόμενη παγκόσμια τάξη, επιλέγοντας τους συμμάχους της με βάση τα εθνικά της συμφέροντα και την επιθυμία της για στρατηγική αυτονομία.
Για παράδειγμα, η Άγκυρα έχει επιδέξια διαιρέσει τις σχέσεις της με τη Ρωσία.
Η Τουρκία δεν είναι ένας «δύσκολος εταίρος», αλλά είναι ένα στρατηγικά χρήσιμο κράτος-αδίστακτο, που παίζει και με τις δύο πλευρές ενώ εξάγει αστάθεια.
Ο Ερντογάν δεν εδραιώνει απλώς την εξουσία στο εσωτερικό του τώρα αυτήν την περίοδο, αλλά συντρίβει την κοινωνία των πολιτών, φυλακίζει δημοσιογράφους, χρησιμοποιεί ως όπλα τους πρόσφυγες, και υποστηρίζει τζιχαντιστικές πολιτοφυλακές.
Οι Κούρδοι σταμάτησαν να πληρώνουν σε αίμα . Τώρα είναι η ώρα η Ευρώπη να υπογράψει με το αίμα της για το σχέδιο Ερντογάν Οθωμανική 2.0.
Ο χρόνος της Ευρώπης έχει τελειώσει. Συνεχίστε να προετοιμάζετε για Μουσουλμάνους τρομοκράτες”, δηλώνει η ίδια.
Για το ίδιο θέμα αναφέρθηκε και ο γνωστός Αμερικανός ειδικός Σινάν Σίντι
Ο ίδιος γράφει στην ιστοσελίδα του ινστιτούτου fdd.org ότι “ η Τουρκική Δημοκρατία βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης.
Καθώς ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο επίδοξος σουλτάνος της, διαλύει την κοσμική δημοκρατία της χώρας, ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ φαίνεται να μην δίνει ιδιαίτερη σημασία.
Σύντομα, όμως, ο Τραμπ δεν θα έχει άλλη επιλογή από το να δώσει προσοχή.
Ενώ ο Ερντογάν εδραιώνει την εξουσία στο εσωτερικό και προετοιμάζεται να την προβάλει στο εξωτερικό, έχει προετοιμάσει το σκηνικό για μια σύγκρουση με το Ισραήλ.
Πράγματι, η Τουρκία έχει αναδειχθεί γρήγορα ίσως ως ο μεγαλύτερος κίνδυνος για το εβραϊκό κράτος στη Μέση Ανατολή, κλιμακώνοντας την απειλή μιας σύγκρουσης που δεν θα μπορέσει να αποφύγει.
Ο Ερντογάν και το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του έχουν εκφοβίσει τους φιλελεύθερους αντιπάλους τους, έχουν οικειοποιηθεί το μεγαλύτερο μέρος του τουρκικού τύπου, έχουν εκκαθαρίσει και αναδιοργανώσει τον τουρκικό στρατό, με ιδιαίτερο ζήλο μετά την συντριβή μιας απόπειρας πραξικοπήματος του 2016, και έχουν αναμορφώσει την υπηρεσία πληροφοριών της Τουρκίας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Κοιμήθηκαν με οικόπεδα και ξύπνησαν με χωράφια! Η κυβέρνηση απαξίωσε την περιουσία χιλιάδων μικροϊδιοκτητών
Τον περασμένο μήνα, συνέλαβε και κατηγόρησε ψευδώς ως τρομοκράτη τον πιο ισχυρό πολιτικό αντίπαλο που αντιμετώπισε από τότε που έγινε πρωθυπουργός το 2003, τον δήμαρχο της Κωνσταντινούπολης, Εκρέμ Ιμάμογλου.
Ο Ερντογάν μάλιστα ανακάλεσε το πανεπιστημιακό πτυχίο του Ιμάμογλου, καθιστώντας τον, θεωρητικά, μη επιλέξιμο για να θέσει υποψηφιότητα για πρόεδρος.
Η χώρα έχει ξεσπάσει σε διαμαρτυρίες. Σε απάντηση, το καθεστώς έχει εντείνει τον έλεγχο του και έχει συλλάβει εκατοντάδες διαδηλωτές.
Ο Ερντογάν φαίνεται έτοιμος να χρησιμοποιήσει την αυξανόμενη δύναμή του στην υπηρεσία των ιμπεριαλιστικών στόχων.
Έχει συγχωνεύσει τον τουρκικό εθνικισμό και τον ισλαμισμό με μια ανανεωμένη ευλάβεια για την Οθωμανική Αυτοκρατορία, αντιστρέφοντας την πορεία που κάποτε χάραξε ο Μουσταφά Κεμάλ, ο ιδρυτής της δημοκρατίας.
Ο Κεμάλ σφυρηλάτησε το σύγχρονο τουρκικό κράτος από τα απομεινάρια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, εν μέρει εστιάζοντας την τουρκική ταυτότητα στο έθνος παρά στην πίστη.
Αυτό που κινεί τον Ερντογάν είναι ένα είδος νεοοθωμανικού ονείρου, με πρωταγωνιστή τον εαυτό του στο ρόλο του σουλτάνου και του χαλίφη, ή, όπως το έθεσε κάποτε, «ενός υπηρέτη της Σαρίας».
Παρά την εσωτερική αντίθεση στην κυριαρχία του, ο Ερντογάν έχει μια πιθανή πορεία προς αυτή τη φιλοδοξία.
Η αλήθεια είναι ότι πολλοί Τούρκοι, ακόμη και κοσμικοί, τρέφουν μια κάποια αγάπη για το αυτοκρατορικό παρελθόν της χώρας τους, όταν οι Τούρκοι ήταν φοβισμένοι εισβολείς και όχι μετανάστες που αναζητούσαν βιομηχανικές θέσεις εργασίας”, καταλήγει ο ίδιος.
Από όλη αυτή την ζοφερή κατάσταση, η Ελλάδα, το Ισραήλ, η Κύπρος με την Αίγυπτο, βρίσκονται σε εντελώς αντίθετη πορεία με τα τουρκικά σχέδια της μουσουλμανικής Αδελφότητας.
Δεν υπάρχει άλλη λύση από το να δημιουργηθεί ένας ισχυρός στρατιωτικός άξονας, ο οποίος θα βάλει στοπ στα τουρκικά σχέδια τώρα, διότι μετά θα είναι πάρα πολύ αργά.
