Έντονο είναι το παρασκήνιο σε ό,τι αφορά τα ελληνοτουρκικά, καθώς τριμερής συνάντηση Ελλάδας-Τουρκίας-Γερμανίας πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες την Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2022, όπως μεταδίδουν τουρκικά ΜΜΕ.
Όπως αναφέρουν τα δημοσιεύματα, στη συνάντηση μετείχαν, ο Ιμπραχίμ Καλίν, εκπρόσωπος της προέδρου της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο Γενς Πλότερ, Σύμβουλος Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας της Γερμανικής Ομοσπονδιακής Καγκελαρίας, και η Άννα-Μαρία Μπούρα, Διευθύντρια του Διπλωματικού Γραφείου του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη.
Σύμφωνα πάντα με τα τουρκικά ΜΜΕ, κατά τη συνάντηση συζητήθηκε το θέμα της… αναθέρμανσης των σχέσεων Ελλάδας-Τουρκίας και η επανέναρξη της επικοινωνίας μεταξύ των δύο χωρών.
Η Τουρκία απειλεί την Ελλάδα με κατάληψη των ελληνικών νησιών στο Αιγαίο, μάλιστα πρόσφατα ο Ερντογάν, υπενθύμισε στις ελληνικές αρχές την τύχη του ελληνικού πληθυσμού της Σμύρνης, που σφαγιάστηκε από τους Τούρκους. Η τουρκική πλευρά είναι επιρρεπής στην ποιητική μορφή των απειλών. Όσον αφορά το «θα έρθουμε ένα βράδυ», η Τουρκία δείχνει ότι παίζει το παιχνίδι.
Η απειλή του Τούρκου προέδρου Ερντογάν να εξαπολύσει πλήγματα κατά της Ελλάδας, μεταξύ άλλων με βαλλιστικούς πυραύλους κατά της Αθήνας, εάν συνεχίσει να στρατιωτικοποιεί τα νησιά του Αιγαίου, είναι μια από τις σημαντικές ειδήσεις στην πρόσφατη παγκόσμια πολιτική.
Σύμφωνα με ξένο μέσο ενημέρωσης, η πολιτική της σημερινής ελληνικής κυβέρνησης, που συνίσταται στην επιταχυνόμενη στρατιωτικοποίηση της χώρας, συμπεριλαμβανομένων των αμφισβητούμενων περιοχών της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου, τη θέτει ενδεχομένως σε κίνδυνο από την Τουρκία, η οποία γνωρίζει καλά ότι η Ελλάδα προετοιμάζεται για πόλεμο.
«Αυτή η ιδέα παραμένει επίκαιρη, οι ενέργειες της ελληνικής κυβέρνησης προκαλούν πραγματικά έναν νέο πόλεμο», αναφέρει.
Ωστόσο, δύο σημαντικά πράγματα έχουν αλλάξει και συσχετίζει τις ενέργειες του Ερντογάν με αυτές της Ρωσίας του Πούτιν.
Πρώτον, η εξωτερική πολιτική. «Ήταν υπό το πρόσχημα ενός προληπτικού χτυπήματος και μιας επιχείρησης αποστρατικοποίησης, που ο “δικτάτορας” του Κρεμλίνου ξεκίνησε τον πόλεμο του εναντίον της Ουκρανίας. Μετά από αυτό, οποιαδήποτε επανάληψη τέτοιων ενεργειών θα προκαλέσει αναπόφευκτα έναν συσχετισμό μαζί του και θα φέρει τη χώρα που το κάνει στο ίδιο επίπεδο με τη Ρωσία του Πούτιν, με όλες τις συνέπειες», αναφέρει.
Επιπλέον, υπάρχει ο κίνδυνος να επαναληφθεί το παράδειγμα του Πούτιν όχι μόνο στην αρχή του πολέμου και των κυρώσεων ως αντίποινα, αλλά και στην απώλεια αυτού του πολέμου. Κάτι που φαίνεται να εμποδίζει την Κίνα να κάνει το ίδιο με την Ταϊβάν.
Δεύτερον, εσωτερικές πολιτικές και εσωτερικές οικονομικές συνθήκες. «Και, ότι και να πει κανείς, έχουν επίσης επιδεινωθεί για τις τουρκικές αρχές, που συνίσταται τόσο στη συνεχιζόμενη αύξηση του πληθωρισμού και στη συνακόλουθη φτωχοποίηση του τουρκικού πληθυσμού, όσο και στη συνεχιζόμενη πτώση της υποστήριξής του προς τις τουρκικές αρχές», αναφέρει.
Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος η υπάρχουσα τουρκική κυβέρνηση, να πάει σε πόλεμο ως μια απέλπιδα προσπάθεια να αναστρέψει αυτή την τάση και να συσπειρώσει τον κόσμο γύρω της. Ωστόσο, είναι πολύ πιθανό, τόσο σε περίπτωση πιθανών δυσκολιών στο μέτωπο, όσο και σε περίπτωση ακόμη περισσότερων πιθανών κυρώσεων, οι συνέπειες μιας τέτοιας «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης», να είναι καταστροφικές για την Τουρκία.
