Είναι γνωστό ότι κατά τη διάρκεια στρατιωτικών ασκήσεων, δοκιμάζονται τυχόν νέα οπλικά συστήματα τα οποία είτε έχουν πρόσφατα ενταχθεί είτε θα ενταχθούν στο άμεσο μέλλον στο δυναμικό των Ενόπλων Δυνάμεων μιας χώρας, καθώς επίσης και νέες τακτικές.
Στο πλαίσιο αυτό κρίνεται σκόπιμο να προβούμε σε μια ενδελεχή αποτίμηση της τακτικής που υιοθετήθηκε από Τούρκους πεζοναύτες, κατά τη διάρκεια της μεγάλης ετήσιας τουρκικής ναυτικής άσκησης "Deniz Kurdu" (Θαλασσόλυκος), η οποία διεξήχθη από 25 Μαϊου έως 6 Ιουνίου σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο
Υπενθυμίζουμε ότι στις 24 Μαϊου πραγματοποιήθηκε παρουσίαση της άσκησης στο Αρχηγείο Στόλου, στον Ναύσταθμο Gölcük πλησίον Κων/πόλεως, από τον Διοικητή Διοίκησης Ναρκοπολέμου Υποναύαρχο Ayhan Gedik, τον Διοικητή Διοίκησης Ναυτικής Εκπαίδευσης Αρχιπλοίαρχο Yalçın Payal, τον Διευθυντή Διεύθυνσης Ναυτικών Επιχειρήσεων Αρχιπλοίαρχο Hasan Öztürk και τον Διευθυντή Κέντρου Ναυτικού Πολέμου Αρχιπλοίαρχο Timur Yılmaz.
Από πλευράς μέσων του Τουρκικού Ναυτικού ανακοινώθηκε η συμμετοχή 12 φρεγατών, 9 κορβετών, 18 πυραυλακάτων, 10 υποβρυχίων, 11 ναρκοθηρευτικών, 16 παράκτιων περιπολικών, 33 πλοίων υποστηρίξεως, 24 αρματαγωγών και αποβατικών σκαφών, 11 Α/Φ ναυτικής συνεργασίας, 16 ελικοπτέρων και 14 ΜΕΑ.
Αξιοσημείωτο είναι ότι στις 27 Μαϊου τo πρωτότυπο του οπλισμένου μη επανδρωμένου σκάφους επιφανείας (AUSV) ULAQ, κατασκευής των ναυπηγείων Ares και της Meteksan, εκτέλεσε βολή κατευθυνόμενης ρουκέτας Cirit επί παράκτιου στόχου.
Στην εν λόγω άσκηση συμμετείχε όπως κάθε χρόνο η Ταξιαρχία Πεζοναυτών.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσίασε η διεξαγωγή αμφιβίου ενεργείας κλιμακίου λόχου, με 3 ελαστικές λέμβους σε α κλιμάκιο και 2 αποβατικές ακάτους σε β κλιμάκιο που εξόρμησαν από το αρματαγωγό BAYRAKTAR, η οποία είχε την ιδιαιτερότητα ότι πραγματοποιήθηκε σε απόκρημνη ακτή, η οποία φιλοξενούσε μικρού σε εύρους και βάθους παραλία, όπου πίσω της ορθωνόταν απόκρημνα βράχια τα οποία είχαν ένα μονοπάτι με το οποίο συνδεόταν το εσωτερικό του νησιού με την υπόψη ακτή
Εδώ διαπιστώνουμε ότι 3 στοιχεία κυριαρχούν στην τουρκική ενέργεια.
Το πρώτο είναι η πολύ μικρή πιθανότητα αντιμετώπισης αντίστασης στο σημείο εκδήλωσης της αποβατικής ενέργειας, αφού αυτό αντίκειται σε όλα τα χαρακτηριστικά που θα έπρεπε να διαθέτει.
Το δεύτερο είναι το βέβαιο της επιβιωσιμότητας του προσωπικού των Τούρκων πεζοναυτών ως απόρροια του πρώτου στοιχείου, αλλά και της αδυναμίας προσβολής τους από όπλα ευθυτενούς τροχιάς του εχθρού, ( αυτόματα τυφέκια, πολυβόλα) και ελαφρά Α/Τ, λόγω του ανάγλυφου του εδάφους.
Το τρίτο είναι αυτό της επίτευξης αιφνιδιασμού του αμυνομένου, ο οποίος θα ήταν εξαιρετικά απίθανο να διαθέτει φυσική παρουσία στην απόκρημνη αυτή ακτή.
Στη συνέχεια 2 ελικόπτερα S-70 Black Hawk προσγειώθηκαν διαδοχικώς στην μικρή παραλία, χωρίς τυπικώς να υφίστανται προϋποθέσεις Ζώνης Προσγειώσεως.
Και στην κίνηση αυτή κυριαρχούν τα 3 προαναφερθέντα στοιχεία
Με τα ελικόπτερα είναι το πιθανότερο να αφίχθηκε η Διμοιρία Διοικήσεως του Λόχου πεζοναυτών και αφού η ακτή είχε ήδη ασφαλιστεί από τα α και β κλιμάκια που αναφέραμε νωρίτερα
Η ανωτέρω ενέργεια καταδεικνύει ότι οι Τούρκοι στην επιχειρησιακή τους σχεδίαση, είναι πολύ πιθανόν να εξετάζουν την εκτέλεση μικρών δευτερευουσών τέτοιων παρόμοιων αποβατικών ενεργειών , επιτρέποντας την απόβαση χωρίς απώλειες επιπέδου Λόχων πεζοναυτών σε πολλαπλούς μικρούς αιγιαλούς, και την κίνησή τους στη συνέχεια προς το εσωτερικό της νήσου.
Στη συνέχεια θα είχαμε είτε την μεταξύ τους συνένωση, είτε την συνένωσή τους με άλλες τουρκικές δυνάμεις οι οποίες θα είχαν μεταφερθεί με αεροκίνητες επιχειρήσεις στο νησί (αεροπρογεφυρώματα)
Βεβαίως στις συγκεκριμένες περιπτώσεις, δεν είναι δυνατή η αποβίβαση μηχανοκινήτων ή τεθωρακισμένων, που θα προσφέρουν ισχύ πυρός και ταχυκινησία στα αποβιβασθέντα τμήματα, για κατάληψη σε μικρό χρονικό διάστημα αντικειμενικών σκοπών (ΑΝΣΚ), εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα καλύτερες προϋποθέσεις αποκρούσεως αντεπιθέσεως του αμυνομένου
Ωστόσο οι Τούρκοι εκτιμούν ότι θα καταφέρουν με τις παραπάνω ενέργειες να πετύχουν τον κατακερματισμό και την εμπλοκή των εφεδρειών μας, έτσι ώστε όταν ενεργήσουν σε μεγαλύτερο και ομαλότερο αιγιαλό που θα επιτρέψουν την αποβατική ενέργεια μεγάλου επιπέδου από ΣAT(+) έως ΣΑΣ, χωρίς να συναντήσουν ουσιαστική αντίσταση από εμάς , αφού θα έχουμε ήδη εμπλακεί σε άλλες κατευθύνσεις.
Τα δεδομένα αυτά, απαιτούν από πλευράς αμυνόμενου την λήψη εντατικότερων μέτρων επιτηρήσεως και ασφαλείας όλης της ακτογραμμής ανεξαρτήτως διαμορφώσεως, προκειμένου να αποφύγει τον αιφνιδιασμό.
Τέτοιες τακτικές καταστάσεις, υποχρεώνουν τον αμυνόμενο σε διάσπαση των Τμημάτων Αμέσου Αντιδράσεως και των δυνάμεων αντεπιθέσεως. Επομένως αμφότερα, απαιτείται να είναι αριθμητικώς ισχυρότερα και με αυξημένη οργανική ισχύ πυρός, γεγονός που σημαίνει ότι μονάδες χαμηλού ποσοστού επανδρώσεως που αναμένουν επιστράτευση και προσέλευση των Αποστολών Συμπληρώσεως, δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε ταχέως εξελισσόμενες κρίσεις.
Οι συνθήκες αυτές, αναδεικνύουν επίσης τον ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν για τον αμυνόμενο ευέλικτες δυνάμεις , όπως επί παραδείγματι τα οπλισμένα ελικόπτερα OH-58D Kiowa Warrior, επικουρούμενα από επιθετικά ελικόπτερα Apache.
Κατά τα τουρκικά μέσα, στην άσκηση συμμετείχαν 14 Μη Επανδρωμένα Αεροσκάφη και το Bayraktar πραγματοποίησε βολές πυρομαχικών MAM-L εναντίον στόχων, χωρίς όμως να δημοσιοποιηθεί σχετικό οπτικό υλικό.
Επίσης στην άσκηση "εμφανίστηκε" το μη Επανδρωμένο Σκάφος Επιφανείας του προγράμματος ULAQ που ανέπτυξαν τα Ναυπηγεία Ares σε συνεργασία με την Meteksan Defense Industry Inc.
Το ULAQ μετείχε σε σενάριο, ενώ εκτέλεσε και την πρώτη του βολή.
Το ULAQ φέρει πύργο στον οποίο μπορούν να αναρτηθούν κάλαθοι ρουκετών κατευθύνσεως λέιζερ Cirit ή βλήματα επιφανείας – επιφανείας ενώ στην άσκηση η βολή αφορούσε ρουκέτα που έπληξε στόχο σε απόσταση 4.000 μέτρων.
Η βολή εκτελέσθηκε με τον έλεγχο του ULAQ να ασκείται από παράκτιο σταθμός ελέγχου, ενώ το σκάφος έπλεε με υψηλή ταχύτητα και η κατάδειξη του στόχου έγινε αυτόνομα από το ηλεκτροπτικό σύνολο αισθητήρων του.
Το ULAQ προσφέρεται για αποστολές ασφαλείας, αναγνωρίσεως, συνοδείας, κρούσεως επιφανείας ενώ πρόκειται να εξελιχθεί και σε έκδοση Ανθυποβρυχιακού Πολέμου.
Με τις ανωτέρω βολές θεωρείται ότι ολοκληρώθηκε η ανάπτυξη του συστήματος, που από τους Τούρκους παρουσιάζεται ως το πρώτο επιχειρησιακά πιστοποιημένο USV.
Κλείνοντας θα λέγαμε ότι απαιτείται ευκαμψία αναφορικά με την σχεδίαση και εκτέλεση των αμυντικών μας σχεδίων στα νησιά μας.
Ιδιαίτερη βαρύτητα θα πρέπει να δοθεί στην αποτελεσματική έγκαιρη προειδοποίηση με την εντατικοποίηση της παρακολούθησης των εχθρικών ενεργειών στο εσωτερικό της Τουρκίας και στα παράλια.
Τα νησιά θα πρέπει να διαθέτουν ισχυρή αντιαεροπορική άμυνα για την αντιμετώπιση των εχθρικών drone και των πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς εδάφους-εδάφους αέρος-εδάφους και θαλάσσης-εδάφους , μέσα διεξαγωγής ηλεκτρονικού πολέμου, μεγάλη ισχύ πυρός με αυτοκινούμενα πυροβόλα και εκτοξευτές μεγάλου βεληνεκούς, επιθετικά ελικόπτερα και τέλος πολλαπλά και αλληλοκαλυπτόμενα μέσα επιτηρήσεως.
Τέλος τεράστιο βάρος θα σηκώσει η πολεμική μας Αεροπορία και το Πολεμικό Ναυτικό, αφού χωρίς την εξασφάλιση έστω και τοπικής αεροναυτικής υπεροχής από τους Τούρκους, η όποιες αποβατικές ή αεροκίνητες ενέργειες τους θα είναι καταδικασμένες σε αποτυχία.
