Συνολικά, 29.444 στρατιωτικά μέλη έχουν απολυθεί από τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις (TSK), τη χωροφυλακή και την ακτοφυλακή, σε μια άνευ προηγουμένου εκκαθάριση η οποία ξεκίνησε μετά το πραξικόπημα τον Ιούλιο του 2016, ανέφερε το the Stockholm Center for Freedom, επικαλούμενο την Sabah daily.
Σημειωτέον ότι ο ανωτέρω αριθμός δεν περιλαμβάνει 16.409 στρατιωτικούς που απελάθηκαν μετά την απόπειρα πραξικοπήματος. Επιπλέον 3.310 στρατιωτικοί τέθηκαν σε διαθεσιμότητα και 1.632 τελούν εν αναμονή ερευνών.
Η Τουρκία γνώρισε μια αμφιλεγόμενη απόπειρα στρατιωτικού πραξικοπήματος τη νύχτα της 15ης Ιουλίου 2016, η οποία, σύμφωνα με πολλούς, ήταν ψεύτικο, που είχε ως στόχο να εδραιώσει την αυταρχική διοίκηση του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ξεριζώνοντας τους αντιφρονούντες και εξαλείφοντας ισχυρούς παράγοντες όπως ο στρατός.
Στο αποτυχημένο πραξικόπημα σκοτώθηκαν 251 άτομα και τραυματίστηκαν περισσότεροι από χίλια.
Το επόμενο πρωί, αφού ανακοίνωσε ότι είχε κατασταλεί το πραξικόπημα, η τουρκική κυβέρνηση ξεκίνησε αμέσως μια ευρεία εκκαθάριση στρατιωτικών, αξιωματικών, δικαστών, αστυνομικών, δασκάλων και άλλων κυβερνητικών αξιωματούχων που τελικά οδήγησαν στην απόλυση περισσότερων από 150.000 από τις θέσεις εργασίας τους.
Το βράδυ του πραξικοπήματος, ο Πρόεδρος Ερντογάν κατηγόρησε ευθέως το κίνημα του Γκιουλέν για την απόπειρα του.
Ο Ερντογάν είχε στοχεύσει τους οπαδούς του κινήματος, μια ομάδα βασισμένη στην πίστη, εμπνευσμένη από τον Τούρκο κληρικό Fethullah Gülen, ύστερα από τις έρευνες διαφθοράς στις 17-25 Δεκεμβρίου 2013, οι οποίες ενέπλεκαν τον ίδιο , τα μέλη της οικογένειάς του και τον εσωτερικό του κύκλο.
Απορρίπτοντας τις έρευνες ως πραξικόπημα και συνωμοσία εναντίον της κυβέρνησής του, ο Ερντογάν χαρακτήρισε το κίνημα ως τρομοκρατική οργάνωση και άρχισε να στοχεύει τα μέλη του. Παράλληλα φυλάκισε ή "φίμωσε" χιλιάδες, συμπεριλαμβανομένων πολλών εισαγγελέων, δικαστών και αστυνομικών που συμμετείχαν στην έρευνα, καθώς και δημοσιογράφων που το ανέφεραν.
Ο Ερντογάν ενέτεινε την καταστολή του κινήματος μετά την απόπειρα πραξικοπήματος. Ο Gülen και το κίνημα αρνούνται έντονα την εμπλοκή τους στην απόπειρα πραξικοπήματος ή οποιαδήποτε τρομοκρατική δραστηριότητα.
Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, διεξάγονται έρευνες για 10.678 άτομα, συμπεριλαμβανομένων 5.877 από το στρατό, 3.644 από το ναυτικό και 1.147 από την αεροπορία.
Μόνο ένας μικρός αριθμός των ατόμων που αποστρατεύθηκε συμμετείχε στην απόπειρα πραξικοπήματος. Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με την εφημερίδα Sabah, το μεγαλύτερο μέρος των αποστρατεύσεων πραγματοποιήθηκαν με βάση αυτό που ονομάζεται «έρευνες για τα τηλέφωνα».
Οι λεγόμενες έρευνες για τα τηλέφωνα βασίζονται σε αρχεία κλήσεων που χρονολογούνται κυρίως από χρόνια πριν το κίνημα του Gülen κηρυχθεί τρομοκρατική οργάνωση. Οι εισαγγελείς υποθέτουν ότι ένα μέλος του κινήματος Gülen χρησιμοποίησε το ίδιο τηλέφωνο για να καλέσει όλες τις επαφές του διαδοχικά. Με βάση αυτήν την υπόθεση, όταν ένα υποτιθέμενο μέλος του κινήματος βρίσκεται σε αρχεία κλήσεων, θεωρείται ότι άλλοι αριθμοί που κλήθηκαν πριν ή μετά από αυτήν την κλήση ανήκουν επίσης σε άτομα με συνδέσμους Gülen. Η τακτική λήψη κλήσεων από ένα συνδρομητικό τηλέφωνο θεωρείται επίσης ως σημαντική ένδειξη.
Οι αρχές δεν έχουν το πραγματικό περιεχόμενο των εν λόγω τηλεφωνικών κλήσεων. Σύμφωνα με τους δικηγόρους των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, υπό κανονικές συνθήκες, τέτοια αρχεία κλήσεων δεν μπορούν να θεωρηθούν νομικά αποδεικτικά στοιχεία.
Οι διώξεις και αποστρατείες στην Τουρκία έχουν πάρει τη μορφή χιονοστιβάδας. Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις (TSK) να έχουν πολύ χαμηλή συνοχή και αξιόμαχο. Σε αυτό συντελεί το γεγονός ότι λόγω των συνεχών διώξεων του καθεστώτος Ερντογάν, κανείς δεν αισθάνεται ασφαλής και η καχυποψία και η έχθρα μεταξύ των στελεχών των ΤSK να βρίσκεται στο απόγειο, αφού έχουν διαιρεθεί σε Ερντογανικούς που προάγονται, Κεμαλιστές που αποστρατεύονται, Γκιουλενιστές που διώκονται, φιλοαμερικανούς και φιλοευρωπαίους που επίσης είτε διώκονται είτε αποστρατεύονται, Ισλαμιστές που προάγονται με μοναδικό κριτήριο αυτό και όχι τα υπόλοιπα προσόντα που πρέπει να έχουν.
Αν μάλιστα ληφθεί υπόψιν ότι οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις ενός κράτους είναι μέρος του τουρκικού λαού, η κατάσταση γίνεται ακόμη χειρότερη, αφού στα παραπάνω θα πρέπει να προστεθούν τα προβλήματα της κακής οικονομίας, του πληθωρισμού, της ανεργίας, της πείνας και του Covid που χτυπάνε τον τουρκικό λαό και κατ'επέκταση τις ΤSK
Κοινώς στο ερώτημα αν μπορούν τέτοιες τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις να πολεμήσουν εναντίον της Ελλάδας, η απάντηση είναι μία, ''Όχι''!
Αυτό το ξέρει ο Ερντογάν και οι κυβερνώντες μαζί του, για αυτό στα λόγια είναι πρώτοι, στις πράξεις τίποτε
