Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να προχωρήσει άμεσα και σκληρά μέτρα κατά της Τουρκίας προκειμένου να αποτρέψει μια ενδεχόμενη σύγκρουση με την Ελλάδα, τονίζει η διεθνολόγος βουλευτής του ΔΗΣΥ Ελένη Σταύρου, η οποία τις προηγούμενες μέρες βρέθηκε για επαφές στην Ελληνική Βουλή.
Δηλώνει ότι η αναβλητικότητα από μέρους της ΕΕ εκλαμβάνεται από την Τουρκία ως αδυναμία και αποθρασύνεται. Υποδεικνύει ότι η αναβάθμιση της Τελωνειακής σχέσης και η κατάργηση της βίζας των Τούρκων υπηκόων πρέπει να διαγραφούν από την «ατζέντα» κάθε διαπραγμάτευσης των Βρυξελλών με την Άγκυρα. Αναφέρεται στα εσωτερικά προβλήματα της Τουρκίας με τα οποία βρίσκεται αντιμέτωπος ο Ερντογάν αλλά και τις προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει η Άγκυρα στην εξωτερική της πολιτικής.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Στις Βρυξέλλες το θέμα της Αγίας Σοφίας – Στο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων ο Δένδιας
- Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ είχε συνοψίσει ως εξής το εθνικό του δόγμα στις διεθνείς σχέσεις της Βρετανίας:
«Στην ειρήνη, καλή θέληση».
«Στον πόλεμο, αποφασιστικότητα».
«Στη νίκη, μεγαλοψυχία».
«Στην ήττα, Αντίσταση».
Η Τουρκία, ως έθνος, ως κράτος, ως κοινωνία, ακολουθεί απαρασάλευτα το δόγμα της δόλιας χρήσης στρατιωτικής ισχύος για τη δημιουργία ευνοϊκών γι’ αυτήν τετελεσμένων και τη σύναψη εφήμερων συμμαχιών.
Όντως δείχνει αδιάλλακτη στην επιθετική της πολιτική, αφού αναπτύσσει τα σχέδιά της χωρίς να συναντά καμία σχεδόν αντίσταση.
Από την Τουρκία ξεκίνησε ο εμφύλιος στη Συρία και αντί να είναι ο κύριος ηττημένος, αναδείχθηκε νικητής μαζί με τη Ρωσία και το Ιράν. Αυτή δημιούργησε τη λαίλαπα του «Μεταναστευτικού» και με αυτήν εκβιάζει, κυνικά, την Ευρώπη.
Με την ανοχή Ρωσίας και ΗΠΑ ξεκλήρισε του γηγενείς Κούρδους, ασελγεί το Διεθνές Δίκαιο και εισβάλλει στη Λιβύη διχοτομώντας το Αιγαίο και τη Μεσόγειο.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα βρεθεί σήμερα, σε επίπεδο ΥΠΕΞ και την Πέμπτη σε επίπεδο Αρχηγών Κρατών και Κυβερνήσεων, αντιμέτωπη με τους κινδύνους που η Τουρκία δημιουργεί και που τείνουν να αποδιοργανώσουν την ίδια την Ε.Ε. στο σύνολό της,
Είναι η πρώτη, ίσως, φορά που οι μεγάλες χώρες αναλογίζονται τις άμεσες συνέπειες που θα υποστούν οι ίδιες από την αχαλίνωτη, πλέον, επιθετικότητα της Τουρκίας κατά της Ελλάδος και της Κύπρου.
Η Ε.Ε. είναι υποχρεωμένη τώρα να πείσει την Τουρκία να μην αποπειραθεί να προχωρήσει σε έμπρακτη εισβολή στα ελληνικά εθνικά ύδατα.
Οι κανόνες εμπλοκής, με βάση τους οποίους θα ενεργούν οι Έλληνες ηγήτορες πρώτης γραμμής, θα είναι σαφέστατοι και περιλαμβάνουν τη χρήση των όπλων. Το λεγόμενο «Θερμό Επεισόδιο» είναι ο «πυροκροτητής» που, ίσως, σε ελάχιστο χρόνο να εκφύγει του ελέγχου και να οδηγήσει σε εκτεταμένη ή και γενική πολεμική σύγκρουση. Αυτό το σενάριο θα τεθεί, σίγουρα, ενώπιων του συνόλου της ηγεσίας της Ε.Ε. αλλά και του ΝΑΤΟ, άτυπα, αλλά ταυτόχρονα.
- Μπορεί πιστεύετε η ΕΕ να λάβει εκείνες τις αποφάσεις που θα αποτρέψουν τις προθέσεις της Άγκυρας;
- Οι συνέπειες ενός ελληνοτουρκικού πολέμου, άμεσες, μεσοπρόθεσμες κ.λπ. θα πλήξουν τα θεμέλια όλου του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, τόσο στο σύνολο, όσο και πολλών μεγάλων κρατών μελών.
Αυτά τα μεγάλα κράτη θα πρέπει να μετρήσουν και τις καταστροφές που θα υποστούν οι πολλές χιλιάδες δικές τους εταιρείες-επενδυτές που δραστηριοποιούνται εντός της Τουρκίας. Δεν θα έχουν «ασυλία», φυσικά.
Εξίσου καταστροφικά θα πληγούν και όσοι στο εσωτερικό των χωρών της Ε.Ε. συναλλάσσονται με την Τουρκία, με εισαγωγικό και εξαγωγικό εμπόριο, πολλών δις ετησίως σε όλους τους τομείς.
Οι επενδύσεις και ο τουρισμός θα εξαφανισθούν.
Η ήπειρος της σταθερότητας, της ασφάλειας, της ευημερίας και του μέλλοντος θα καλυφθεί από τον εφιάλτη ενός πολέμου στα σπλάχνα της, αυτή τη φορά.
Προ του φάσματος συνεπειών τέτοιας έκτασης, η σύνοδος κορυφής της Πέμπτης, ίσως, να μη περιοριστεί αυτή τη φορά σε αναποτελεσματικά μέτρα και μετάθεση του προβλήματος.
Γιατί, αυτή η αναβλητικότητα είναι βέβαιο ότι θα εκληφθεί από την Τουρκία ως αδυναμία και θα επιδεινώσει την κατάσταση.
Τα μέτρα πρόληψης και αποτροπής θα πρέπει να είναι άμεσα, σκληρά και σαφή. Και προπαντός να μην συνοδεύονται από άλλες παροχές κατευνασμού. Η αναβάθμιση της Τελωνειακής σχέσης και η κατάργηση της βίζας των Τούρκων υπηκόων, να διαγραφούν από την «ατζέντα» κάθε διαπραγμάτευσης.
Η Ε.Ε. γνωρίζει πληρέστατα «πού την πονάει» την Τουρκία, πού στηρίζεται και από πού ενθαρρύνεται να προχωρά στα έκνομα σχέδιά της και τι ακριβώς στοχεύει.
Συνεπώς θα κληθεί να προσμετρήσει τα καθολικά και τα «κατ' ιδίαν» συμφέροντα και να ενεργήσει τα επιβαλλόμενα για να καθηλώσει τα ολέθρια προγράμματα της Τουρκίας.
- Μέχρι που θεωρείτε μπορεί να οδηγήσει τα πράγματα ο Ερντογάν δεδομένων των εσωτερικών προβλημάτων που έχει να αντιμετωπίσει;
- Οι παράγοντες που θα διαμορφώσουν τις «αποφάσεις» του Ερντογάν είναι:
Η αρνητική πορεία της οικονομίας της χώρας και η συρρίκνωση της εκλογικής του δύναμης. Οι έξωθεν ενέσεις στήριξης της τουρκικής λίρας, η εκεχειρία συμπάθειας του Προέδρου των ΗΠΑ, η ανοχή λόγω Μεσανατολικού, της Ευρώπης κ.λπ. δεν θα κρατήσουν πολύ.
-Το μέτωπο στη Συρία αιμορραγεί. Ο Άσαντ ανασυντάσσεται και θέλει να ανακτήσει την ενότητα και τη σταθερότητα στη χώρα του και φιλοδοξεί να απεξαρτηθεί από την κηδεμονία της Ρωσίας και την πολύ επισφαλή παράνοια του Ιράν. Συνεπώς, δικαιολογημένα καραδοκεί για την ευκαιρία αντεπίθεσης του όταν η Τουρκία θα έχει μεταθέσει τις κύριες δυνάμεις της σε ένα άλλο ενεργό μέτωπο.
- Τα ίδια ισχύουν και για το έθνος των Κούρδων, εντός και εκτός της Τουρκίας. Το μεγάλο αυτό εσωτερικό και όχι μόνο πρόβλημα της που διαιωνίζεται άλυτο.
-Το τεραστίων διαστάσεων εγχείρημά της να εισβάλει στη Λιβύη στηριζόμενη μόνο σε ένα, εξόφθαλμα, παράνομο «Μνημόνιο με την Κυβέρνηση της Τρίπολης».
Προκειμένου, ο Ερντογάν, να ματαιώσει την εγκατάσταση του αγωγού φυσικού αερίου East Med και να διασφαλίσει επαρκή ή και προνομιούχα συμμετοχή της Τουρκίας στα ενεργειακά και γεωστρατηγικά πλεονεκτήματα της Ανατολικής Μεσογείου, προχώρησε στο πρωτοφανές εγχείρημα, εμπλοκής και στον εμφύλιο της Λιβύης.
Εάν το εγχείρημα αυτό, καταλάβει την πρώτη θέση στις προτεραιότητες της Τουρκίας, τότε, η σύγκρουση με την Ελλάδα, καθίσταται πολύ πιθανή.
Στα εσωτερικά προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει ο Ερντογάν πρέπει να προστεθούν πρώτον, οι φυλακές της Τουρκίας είναι γεμάτες με εκατό και πλέον χιλιάδες πολιτικούς καταδίκους, που είχαν εμπλακεί το πραξικόπημα κατά του Ερντογάν ή ήσαν, απλά, πολιτικοί αντιφρονούντες. Αντικειμενικά, στην πλειοψηφία τους, οι άνθρωποι αυτοί ανήκουν στην κατηγορία των «επίλεκτων» της τουρκικής κοινωνίας.
Δεύτερο, τα σκάνδαλα διαφθοράς στα οποία εμπλέκονται πρόσωπα της οικογένειας του Ερντογάν.
Τρίτο, ο θρησκευτικός φανατισμός, που εκδηλώνεται στην πράξη με κάθε τρόπο και προσελκύει ένα συγκεκριμένο επίπεδο του εκλογικού σώματος, που σίγουρα δεν αποτελεί τις τάξεις των εν δυνάμει Ευρωπαίων πολιτών.
Η απόφαση του Ερντογάν να μετατρέψει την Αγιά Σοφιά σε Τέμενος, είναι πράξη που απευθύνεται σε αυτό ακριβώς το τμήμα της τουρκικής κοινωνίας και είναι αυτοί οι Τούρκοι πολίτες που θα υποδεχτούν με τιμές ηρώων τα φέρετρα από τη Λιβύη και αλλού.
- Μπορεί να διαχειριστεί η Τουρκία όλα αυτά τα μέτωπα που έχει ανοίξει;
- Πολύ δύσκολα, αφού ο Ερντογάν έχει απομακρύνει όλους τους ικανούς συνεργάτες του, Αμπτουλάχ Γκιουλ, Αχμέτ Νταβούτογλου, Αλή Μπαμπατζάν και άλλους.
Περιβάλλεται πλέον, από άτομα με κριτήριο μόνο την αφοσίωση τους και όχι τις ικανότητες τους. Δεν τολμά κανείς να διαφωνήσει. Συνεπώς είναι βέβαιο ότι θα διαπράξει σφάλματα ο Ερντογάν κατά τη διαχείριση των πολύπλοκων και ταχέως εξελισσόμενων προβλημάτων.
Σε αντίθεση με την Κυβέρνηση Ελλάδας και Κύπρου, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Νίκο Αναστασιάδη και τους σύγχρονους συνεργάτες τους.
Ας ελπίσουμε πως η Ειρήνη, η Ασφάλεια, η Σταθερότητα και η Ευημερία των Λαών όλης της πολυτάραχης Ανατολικής Μεσογείου θα πρυτανεύσουν στις αποφάσεις των ηγετών τους.
