Το ψήφισμα 70/235 για τους Ωκεανούς και το Δίκαιο της Θάλασσας, που ενέκρινε η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών πρόσφατα, κατοχυρώνει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου ως νησιώτικο κράτος και η Κυπριακή Δημοκρατία καθίσταται συνδιαμορφωτής των κανόνων της Συνθήκης του Δικαίου της Θάλασσας, σύμφωνα με το Υπουργείο Εξωτερικών.
Όπως δήλωσε στο ΚΥΠΕ λειτουργός της Διεύθυνσης Ενέργειας και Θαλάσσιας Πολιτικής του Υπουργείου Εξωτερικών, η Κύπρος διαχρονικά στήριζε τη διαμόρφωση των κανόνων του Δικαίου της Θάλασσας.
Με 143 ψήφους υπέρ, μία κατά (Τουρκία) και τέσσερις αποχές (Βενεζουέλα, Ελ Σαλβαδόρ, Μαλί και Κεντρική Αφρικανική Δημοκρατία), η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ενέκρινε στις 23 Δεκεμβρίου το ψήφισμα 70/235 για τους Ωκεανούς και το Δίκαιο της Θάλασσας. Το ψήφισμα συγκηδεμόνευσαν οκτώ χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Κύπρου (Ιαπωνία, Μικρονησία, Μονακό, Ολλανδία, Νέα Ζηλανδία, Νότια Αφρική, Τρινιδάδ – Τομπάγκο).
Το 55σέλιδο ψήφισμα ασχολείται με όλες τις πτυχές των θεμάτων του Δικαίου της Θάλασσας και των Ωκεανών και καλεί τον ΓΓ του ΟΗΕ να παρουσιάσει νέα έκθεση για τα ζητήματα αυτά στην προσεχή 71η σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης.
Στη συνδιάσκεψη που οδήγησε στην υπογραφή της Τρίτης Διεθνούς Συνδιάσκεψης ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας 1973-1982, η Κύπρος συμμετείχε ενεργά και συγκηδεμόνευσε το ψήφισμα δηλαδή «όχι μόνο ψηφίσαμε υπέρ, είμαστε από τους κύριους συγγραφείς, συμμετείχαμε ενεργά στη διαμόρφωση του ψηφίσματος», ανέφερε στο ΚΥΠΕ ο λειτουργός της Διεύθυνσης του ΥΠΕΞ.
Οι λόγοι, σημείωσε, «είναι ότι είμαστε νησιωτικό κράτος, η Σύμβαση κατοχυρώνει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στη θάλασσα που μας περιτριγυρίζει, θέλουμε να είμαστε συνδιαμορφωτές των κανόνων του Δικαίου της Θάλασσας».
Σημείωσε, ότι η Τουρκία από το 1993 μέχρι σήμερα είναι η μόνη χώρα που καταψηφίζει τα ψηφίσματα αυτά εκτός από δύο χρονιές όταν άλλη μια χώρα τα καταψήφισε, γιατί θεωρεί ότι δεν κατοχυρώνονται τα δικά τους δικαιώματα τα οποία συνίστανται σε υπερβολικές αξιώσεις σε σχέση με την υφαλοκρηπίδα. «Δεν αναγνωρίζουν ότι τα νησιά μπορούν να έχουν πλήρεις θαλάσσιες ζώνες και είναι αυτά τα θέματα με τα οποία θέλουμε να διασφαλίσουμε τα συμφέροντά μας», ανέφερε.
Εμείς λέμε ότι έχουμε κάθε δικαίωμα να διεκδικούμε και ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα και να εκμεταλλευτούμε τον υποθαλάσσιο ορυκτό πλούτο, είπε, σημειώνοντας ότι αυτά η Τουρκία τα αμφισβητεί και γι` αυτό μέσω της Συνθήκης προσπαθούμε να τα διασφαλίσουμε.
Αν και δεν μπορείς να αναγκάσεις ένα κράτος να δεχθεί μια διεθνή σύμβαση, σημείωσε, «εμείς, με το να υπογράψουμε τη Σύμβαση τηρούμε τους κανόνες της και να ψηφίζουμε το ψήφισμα, δείχνουμε την αφοσίωσή μας στο κείμενο της σύμβασης και αν τηρούμε τους κανόνες του διεθνούς δικαίου, με αυτόν τον τρόπο εκτίθεται η Τουρκία στη διεθνή κοινότητα με το να μην τηρεί τους κανόνες αυτούς και δείχνουμε τη διαφορετική προσέγγιση που έχουμε με εκείνους».
Ερωτηθείς πώς εκτίθεται η Τουρκία, είπε ότι πολλές διατάξεις της Σύμβασης είναι μέρος του εθιμικού διεθνούς δικαίου, που σημαίνει ότι δεσμεύουν και κράτη που δεν έχουν υπογράψει τη σύμβαση. Δηλαδή, εξήγησε, η υφαλοκρηπίδα, η ΑΟΖ και άλλα αποτελούν μέρος του εθιμικού διεθνούς δικαίου, άρα η Τουρκία οφείλει να τα σέβεται, ακόμη και αν δεν έχει υπογράψει τη σύμβαση. Όταν εμείς υποδεικνύουμε συνεχώς ότι θα μείνουμε προσκολλημένοι σε αυτούς τους κανόνες, εκτίθεται η Τουρκία διεθνώς, πρόσθεσε.
Οι κανόνες της σύμβασης, ανέφερε ο λειτουργός, είναι όπλο, γιατί κατοχυρώνουν τα δικαιώματά μας στη θάλασσα, δηλαδή αυτά που αμφισβητεί η Τουρκία. Άρα, κατέληξε, οι αξιώσεις της Τουρκίας δεν έχουν νομικό έρεισμα λόγω του ότι υπάρχει αυτή η Συνθήκη, είναι ένα διπλωματικό εργαλείο για να διαφυλάξουμε τα δίκαιά μας στη θάλασσα.
Της Αιμιλία Χριστοφή
ΠΗΓΕΣ: ΚΥΠΕ, mignatiou.com, defence-point.gr
