Η ιστορία ξεκίνησε στην Τουλόν, όπου μεγάλωσε ο Ben Thouard. «Ο πατέρας μου είχε ένα ιστιοπλοϊκό και περνούσαμε τα σαββατοκύριακα και τις διακοπές στο σκάφος. Εκεί είναι που σφυρηλατήθηκε αυτή η σχέση, η αγάπη μου για τον ωκεανό, τον ωκεανό με την πιο ευρεία σημασία της λέξης» θυμάται. Έφηβος, ανακάλυψε την ιστιοσανίδα και τη φωτογραφία. «Στο σπίτι, ο πατέρας μου είχε μια παλιά φωτογραφική μηχανή, μου κίνησε το ενδιαφέρον, αγόρασα κάποια φιλμ και πήγα να φωτογραφίσω τους φίλους μου να κάνουν σερφ. Αιχμαλώτιζα εικόνες των κυμάτων κι έπαιρνα μαζί μου τη μηχανή στα ταξίδια μας με το σκάφος».
Πήγε στο Παρίσι για να παρακολουθήσει μαθήματα σε σχολή φωτογραφίας, αλλά δεν ένιωθε ότι ανήκε εκεί «γιατί πάντα ζούσα δίπλα στη θάλασσα κι είχα συνηθίσει να περνάω όλον μου τον χρόνο στο νερό». Εγκατέλειψε τη σχολή και έφυγε για τη Χαβάη όπου άρχισε να φωτογραφίζει σέρφινγκ και ιστιοπλοΐα. Ταξίδεψε πολύ και πριν 14 χρόνια εγκαταστάθηκε στην Ταϊτή.
«Ξεκίνησα ως φωτογράφος του σέρφινγκ, δουλεύοντας για περιοδικά, εμπορικές φίρμες, μάλλον με μια οπτική φωτορεπορτάζ ή εμπορική. Τότε, σταδιακά θέλησα να δημιουργήσω κάτι πιο προσωπικό, πιο καλλιτεχνικό» εξομολογείται. Το 2018 προχώρησε σε αυτοέκδοση του πρώτου λευκώματός του – με τίτλο «Surface» – και ξεκίνησε αμέσως δεύτερο πρότζεκτ το οποίο σε διάστημα τεσσάρων χρόνων κατέληξε στο λεύκωμα «Turbulences». Με αυτό θέλει να «επεκτείνει την καλλιτεχνική πλευρά της φωτογραφίας και τη φωτογραφική έρευνα της υποβρύχιας πλευράς του Teahup’o». Εδώ, έχεις «ένα πραγματικά μοναδικό κύμα λόγω της τοπογραφίας του ύφαλου μέσα στο νερό: το φούσκωμα του νερού από τον Νότιο Ειρηνικό έρχεται σε σύγκρουση με αυτόν τον τέλεια σχηματισμένο, ρηχό ύφαλο ο οποίος δίνει συνεχή βαρέλια (κύματος)». Και στο Teahup’o, το βαρέλι είναι όμορφο. «Είναι ένα από τα πιο βαριά κύματα στον κόσμο, αλλά και από τα πιο ευχάριστα επίσης: τα πάντα εδώ συναντιούνται για να δώσουν το τέλειο κύμα» δηλώνει.
