Είναι σαν ανέκδοτο, αλλά δεν απέχει διόλου από την πραγματικότητα: Με ρώτησε κάποτε μια φίλη ακούγοντας τις κυνηγετικές ιστορίες μου από τ’ Άγραφα, ποιοι πλοίο πρέπει να πάρω για να πάω; Πού, ρώτησα απορημένος. Στο Καρπενήσι, απάντησε...
«Στο Καρπενήσι, εκεί που πηγαίνεις κι εσύ…», είπε και η γεωγραφική παρεξήγηση λύθηκε με ένα γέλιο. Είναι κάτι σαν το ψαρονέφρι, που ακούς κάποιους να ρωτούν αν έχει πολλά κόκαλα κι αν είναι φρέσκο…
Το Καρπενήσι, λοιπόν, μπορεί να μην είναι νησί, αλλά παραπέμπει η κατάληξη του ονόματός του σε… Μεγανήσι, Αγαθονήσι, Κουφονήσι, και μπορείς να το δεις και σαν «νησί»· και σίγουρα μπορείς να το εντάξεις στη λίστα με τους θερινούς προορισμούς σου! Ο νομός Ευρυτανίας, του οποίου πρωτεύουσα πόλη είναι το Καρπενήσι, και τούτη την εποχή, την καλοκαιρινή, παρέχει τα πάντα ακόμα και στους πιο απαιτητικούς επισκέπτες.
Θέλεις να φας ψάρι; Τρως τη νοστιμότερη βουνήσια (άγρια πολλές φορές) πέστροφα που έχεις δοκιμάσει στη ζωή σου! Χωρίς μπάνιο δεν μπορείς; Βουτάς στα νερά του Μέγδοβα και βγαίνεις στην όχθη αναβαπτισμένος!
Θέλεις ήλιο; Ήλιο να δουν τα μάτια σου, να βγαίνει πίσω από τις κορφές του Τυμφρηστού να λούζει το Βελούχι και να σε κάνει να ψάχνεις χαρτί και μολύβι να γράψεις: «Ν’ ανεβώ στην κορφή σου, να πετάξω στη γης ένα λουλούδι.»
Η Ευρυτανία είναι ο τόπος των νυμφών του βουνού, των Αμαδρυάδων, που γεννιούνται με τις βελανιδιές και τα πλατάνια και πεθαίνουν μαζί τους, όταν αυτά πεθάνουν. Μια βόλτα στα δάση της Ευρυτανίας καλοκαίρι είναι σαν να σεργιανάς χέρι χέρι με μια από τις Αμαδρυάδες, την Καρύα, την Πτελεά, την Αίγειρο…
Τα χωριά του τόπου των δασών και των ποταμών; Το ένα πιο ωραίο από τ’ άλλο! Ανατολικά τα πιο τουριστικά: Μικρό, Μεγάλό Χωριό, Κρίκελο, Κορυσχάδες και δυτικά τα πιο κοντά στην Ιστορία: Νέα και Παλιά Βύνιανη, Κεράσοβο (Κερασοχώρι εδώ και χρόνια), Κρέντη, Αγραφα, Γρανίτσα, Φραγκίστα Ανατολική και Δυτική και πιο βαθιά στην οργιάζουσα φύση οι οικισμοί οι τυλιγμένοι στο πράσινο και στους θρύλους: ο Μάραθος, η Κλοποκίτσα, τα Επινιανά, τα Βραγγιανά.
Όπου και να ταξιδέψεις, η Ευρυτανία σε γαληνεύει! Και να δεις που καθόλου μα καθόλου δεν θα σου λείψουν οι κλασικοί καλοκαιρινοί προορισμοί, οι πολύβουοι, οι πανάκριβοι, οι νευρικοί, οι ταραχώδεις.
Ζητάει το κορμί σου βουτιές; Στις όχθες του Μέγδοβα, κάτω από το γεφύρι της Παλιάς Βύνιανης, υπό τη σκιερή συντροφιά της Ιστορίας, απλώνεις το σώμα σου στην άμμο, κλείνεις τα μάτια και βλέπεις τον Άρη, καβαλάρη να ‘ρχεται και πίσω του τον Κωστούλα… Μακροβούτι στα κρύα – όχι παγωμένα – νερά του ποταμιού του Ταυρωπού, που τον λένε και Μέγδοβα, και βγαίνεις στεγνός από άγχος και έγνοιες. Κι αν θέλεις πάλι να απλώσεις το βλέμμα σου σε ανοιχτό γαλάζιο ορίζοντα; Κάποτε γνώρισα μια λίμνη που ‘θελε να ‘ναι θάλασσα, τη λίμνη των Κρεμαστών, που μοναχά την αρμύρα έχει να ζηλέψει από τις θάλασσες.
Κι αν τυλιγμένος από οσμές κρέατος παραδομένου στα κάρβουνα εσύ ορέχτηκες ψάρι, τραβάς στο «Νερόμυλο», στο έμπα των Αγράφων και βλέπεις τις πέστροφες τις άγριες στο πιάτο σου τηγανισμένες με βούτυρο ντόπιο και λες ποιες συναγρίδες και ποιοι ροφοί;
Κι από γαλήνη και ηρεμία; Μόνο γαλήνη και ηρεμία! Κι αν πάλι θέλεις ένταση και σπορ: Στην ανέγγιχτη από το βαρύ χέρι του πολιτισμού φύση της Ευρυτανίας μπορείς να κάνεις ορειβασία, rafting, canyoning, trekking και ποδήλατο. Η UNESCO το 1991 ανακήρυξε την περιοχή ως μία από τις καθαρότερες περιοχές στον πλανήτη! «Έχουμε τον πιο καθαρό αέρς του κόσμου» κομπάζουν οι Ευρυτάνες και το βλέπεις στο βλέμμα και στα πρόσωπά τους πως έχουν δίκιο.
Τα «πρέπει» και τα «οπωσδήποτε»
Ένα ντους στον καταρράκτη του Πάντα Βρέχει και ξεπλένεις το μυαλό από δόσεις εφορίας, ΕΝΦΙΑ και παύεις να μετράς πόσα χρόνια μου έμειναν για σύνταξη…
Περπάτημα από το Κεράσοβο στη Χρύσω και μετά καφέ και γλυκό στο μικρό καφενεδάκι της περιοχής και ξεχνάς Μυκόνους, Ρόδους και ξαπλώστρα ένα πενηντάρικο και κοκτέιλ μισός μισθός… Φαγητό στην ταβέρνα «Επίλεκτον» (τηλ: 22370 31066) του Δημήτρη και του Αποστόλη Μάκκα στην Κρέντη και τα γκουρμέ κοκκινίζουν από ντροπή!
Οδήγησε μέχρι το μοναστήρι του Προυσού, προσκύνησε το σπαθί του Καραϊσκάκη, αγόρασε αλλαντικά από τη μικρή βιοτεχνία πλάι στη μονή και χαλάρωσε ξανοίγοντας τα έλατα και τα πεύκα.
Διαμονή στον ξενώνα Μάκκα στην Κρέντη κι ανοίγεις το παράθυρο και μετράς κορφές βουνών και μένεις ενεός, εκεί στα βουνά της καρδιάς εκτεθειμένος…
Κι αν θέλεις και περιπέτεια; Διέσχισε το οροπέδιο της Νιάλας και βγες πάνω στα Καρδιτσιώτικα Άγραφα και νιώσε σαν Θεός που πάτησε στη γη και τι να κάνει πίσω στους ουρανούς.
Κι αν πάλι ζητάς και κόσμο και νιάτα και ποτό και ζάλη, στην πόλη του Καρπενησιού θα βρεις ό,τι ποθεί η απύθμενη ψυχή σου. Αιγαίο είπατε; Ιόνιο; Σποράδες και Επτάνησα; Εφέτος δεν θα πάρω. Εφέτος νησί, αλλά Καρπε – νήσι!
