Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Queensland της Αυστραλίας, ισχυρίζονται ότι έχουν αποδείξει ότι το ταξίδι στο χρόνο είναι θεωρητικά δυνατό σύμφωνα με τους νόμους της φυσικής.
Ωστόσο, δεν πρέπει να φοβόμαστε ότι οι ταξιδιώτες του χρόνου θα ταξιδεύουν με κάποιον τρόπο στο παρελθόν και θα αλλάξουν το παρόν, όπως συμβαίνει στα μυριάδες σενάρια επιστημονικής φαντασίας - αντ 'αυτού, το μέλλον θα παραμείνει το ίδιο, σύμφωνα με τους υπολογισμούς των ερευνητών.
«Τα γεγονότα αναπροσαρμόζονται γύρω από οτιδήποτε μπορεί να προκαλέσει παράδοξο, οπότε το παράδοξο δεν συμβαίνει», δήλωσε ο συγγραφέας της μελέτης Germain Tobar στο IFLScience.
Η μελέτη του, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Classical and Quantum Gravity, περιγράφει λεπτομερώς πώς σύμφωνα με τους κανόνες που θεσπίζει η θεωρητική φυσική, τυχόν αλλαγές που επηρεάζουν το παρελθόν θα διορθωθούν στη συνέχεια από τα γεγονότα που ακολούθησαν. Επομένως, μην περιμένετε να επιτύχετε δραστικά να αλλάξετε την ιστορία, ακόμα κι αν επιστρέψετε στο παρελθόν σε μια αποστολή για παράδειγμα να σκοτώσετε τον Χίτλερ στο σπίτι του.
Οι φυσικοί χρησιμοποίησαν τη μαθηματική μοντελοποίηση για να συνδυάσουν την κλασική δυναμική με τη θεωρία γενικής σχετικότητας του Αϊνστάιν. Η αντίφαση μεταξύ των δύο συστημάτων είναι ένα μακροχρόνιο θέμα στις έννοιες ταξιδιού στο χρόνο, γνωστά ως το "παράδοξο του παππού".
«Ως φυσικοί, θέλουμε να κατανοήσουμε τους πιο βασικούς νόμους του σύμπαντος και εδώ και χρόνια προβληματίζομαι για το πώς η επιστήμη της δυναμικής μπορεί να ταιριάξει με τις προβλέψεις του Αϊνστάιν», δήλωσε ο Tobar. «Είναι το ταξίδι στο χρόνο δυνατό μαθηματικά;»
Σύμφωνα με την κλασική δυναμική, κάθε προσπάθεια ενός ταξιδιώτη χρόνου να επιστρέψει στο παρελθόν και, ας πούμε, να σκοτώσει τον παππού του, θα είχε ως αποτέλεσμα ο ταξιδιώτης του χρόνου να μην αρχίσει ποτέ να υπάρχει. Ωστόσο, στο θεωρητικό πλαίσιο του Αϊνστάιν, ένα άτομο θα μπορούσε να επιστρέψει στο παρελθόν για να σκοτώσει τον παππού του. Αυτό οφείλεται στο ότι υπολόγισε ότι ένα αντικείμενο στο σύμπαν μας θα μπορούσε να ταξιδέψει τόσο στον χρόνο όσο και στον χώρο σε κυκλική κατεύθυνση πριν τελικά καταλήξει εκεί που ήταν πριν, ένα μονοπάτι γνωστό ως κλειστή καμπύλη σαν το χρόνο.
Ο Tobar και οι συνάδελφοί του χρησιμοποίησαν τη συνεχιζόμενη πανδημία του κορονοϊού ως βάση για τη μελέτη, και φαντάστηκαν αν ένας ταξιδιώτης χρόνου είχε επιστρέψει στο παρελθόν για να αποτρέψει τη μόλυνση του «ασθενή μηδέν».
«Στο παράδειγμα αυτό μπορεί να προσπαθήσετε να σταματήσετε τη μόλυνση του ασθενούς μηδέν, αλλά με αυτόν τον τρόπο θα πιάσετε τον ιό και θα γίνετε εσείς ο ασθενής μηδέν, ή κάποιος άλλος θα γίνει», εξήγησε ο Tobar.
«Ανεξάρτητα από το τι έκανες, τα εμφανή γεγονότα θα επανατοποθετούνταν γύρω σου», συνέχισε. «Αυτό θα σήμαινε ότι - ανεξάρτητα από τις ενέργειές σας - η πανδημία θα συμβεί, δίνοντας στον νεότερο εαυτό σας το κίνητρο να επιστρέψει και να τη σταματήσει. Δοκιμάστε όσο μπορείτε για να δημιουργήσετε ένα παράδοξο, τα συμβάντα θα προσαρμόζονται πάντα ούτως ώστε να αποφευχθεί οποιαδήποτε ασυνέπεια», πρόσθεσε ο Tobar.
