Καταφεύγουμε παντού τις δύσκολες ώρες και μάλιστα, όταν οι ασθένειες μάς κυκλώνουν και συνταράσσουν ολόκληρο τον ψυχικό μας κόσμο, αλλά και τον οικογενειακό μας κόσμο, ζητάμε τη βοήθεια όλων, ζητάμε τη βοήθεια της ιατρικής επιστήμης και βεβαίως καλά κάνουμε, διότι «ο Θεός εκτίσατο επιστήμην και ιατρόν» (πρβλ. Σοφία Σειράχ 38,1-15). Ξεχνούμε, όμως, την παρουσία του Θεού, κάτι που έγινε την περίοδο της επιδημίας, καταφεύγουμε ακόμη στους μάγους, γι’ αυτό και καρπούμεθα πολλές φορές τον θάνατο της ψυχής, αλλά και τον θάνατο του σώματος. Είναι αποκαλυπτικός ως προς το σημείο αυτό και πάλι ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς σε μια περίφημη ομιλία του στη λιτανεία του Τιμίου Σταυρού την 1η του Αυγούστου:
του Σεβ. Μητροπολίτου Καστορίας Σεραφείμ, Υπερτίμου και Εξάρχου Άνω Μακεδονίας
«Βλέπετε ότι, αυτοί που ζητούν να μάθουν ή να πάθουν κάτι από γητευτές και μάντεις, αρνούνται ότι υπάρχει ο Θεός σε εμάς και καρπούνται από εκεί θάνατο, κυρίως βέβαια τον της ψυχής, πολλές φορές όμως και τον του σώματος. Εκείνος, όμως, που στις ανάγκες και τις ασθένειες προστρέχει προς τον Θεό και τους αγίους Tου, εάν συμφέρει σε αυτόν, και από τις σωματικές ανάγκες ελευθερώνεται, και από τα νοσήματα απαλλάσσεται, αλλά και πετυχαίνει πάντοτε την ψυχική υγεία και την άφεση των αμαρτημάτων. Γιατί αυτό λέγει και ο απόστολος και αδελφός του Χριστού Ιάκωβος : “ασθενεί κάποιος ανάμεσά σας; Ας προσκαλέσει τους πρεσβυτέρους της Εκκλησίας και ας προσευχηθούν επάνω του, αλείφοντας τον με λάδι στο όνομα του Κυρίου, και η προσευχή που έγινε με πίστη θα σώσει τον άρρωστο και θα τον ανορθώσει ο Κύριος και αν έχει διαπράξει αμαρτίες, θα του συγχωρεθούν” (Ιακ. 5,14-15). Πρέπει όμως και εσείς να συνεργείτε στις προσευχές για εσάς, με την επιστροφή, με την εξομολόγηση, με την ελεημοσύνη, με τα άλλα έργα της μετανοίας. Γιατί λέγει : “έχει μεγάλη δύναμη στα αποτελέσματα της η προσευχή που γίνεται από δίκαιο” (Ιακ. 5,16).
» Εύχομαι όλοι εμείς, απαλλασσόμενοι από τα δεινά και της ψυχής και του σώματος, ζώντας τώρα με μετριοπάθεια, να διανύσουμε με άνεση το διάστημα της παρούσας ζωής, και αφού το διανύσουμε, να επιτύχουμε στον κατάλληλο καιρό και την αιώνια και μακάρια και άφθαρτη ζωή, την απαλλαγμένη τελείως από πάθη και βλάβες, με την χάρη του Χριστού του ιατρού και Θεού των ψυχών και των σωμάτων μας, μαζί με τον οποίο στον Πατέρα ανήκει η δόξα μαζί με το άγιο Πνεύμα στους αιώνες. Γένοιτο» (Γρηγορίου του Παλαμά, «Ομιλία ΛΑ΄, στη λιτανεία της πρώτης Αυγούστου», Ε.Π.Ε. 10,17-18).
