Εκείνο όμως που περισσότερο από όλα τον ανησυχούσε ήταν ότι οι Έλληνες είχαν πάρει τον «γλυκύ κατήφορο» της αμαρτίας, και γι’ αυτό δεν δικαιούντο την Θεία βοήθεια. «Σκέψου, έλεγε, ολόκληρος Θεός να βρίσκεται σε δύσκολη θέση!
Να αφήσει τον βάρβαρο (τους Τούρκους) να χτυπήσει την Ελλάδα; Θα σκοτώσει τα παιδιά. Να μην τον αφήσει; Πάλι τα σκοτώνουν τα παιδιά οι ίδιοι οι γονείς τους». Εννοούσε το έγκλημα των εκτρώσεων, το οποίο νομιμοποιήθηκε από την Ελληνική Πολιτεία το 1984. Και για τον νόμο που δεν θεωρούσε πλέον έγκλημα τις εκτρώσεις, έλεγε: «Όταν ένας άνθρωπος παραβαίνει μια εντολή του Ευαγγελίου, ευθύνεται μόνον αυτός.
Όταν όμως κάτι που αντίκειται στις εντολές του Ευαγγελίου γίνεται νόμος από το ίδιο το κράτος, τότε έρχεται η οργή του Θεού σε όλο το έθνος, για να παιδαγωγηθεί».
Απόσπασμα από το βιβλίο "Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ" - του Ιερού Ησυχαστηρίου «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος» Βασιλικά – Θεσσαλονίκης (Σουρωτή)
