Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στην Πεντηκοστή ως την «γενέθλιο ημέρα της Εκκλησίας μας, που είναι το αποτέλεσμα της σαρκώσεως, της παρουσίας του Χριστού στην ανθρώπινη ιστορία, της θυσίας Του στον Γολγοθά, της καθόδου στον Άδη, της Αναστάσεως και Αναλήψεώς Του, που οδήγησε στην έλευση του Αγίου Πνεύματος, διά του οποίου γινόμαστε Χριστοφόροι και Θεοφόροι». Ο κ. Ιγνάτιος παρατήρησε ότι «το Άγιο Πνεύμα λειτουργεί με μοναδικό τρόπο στην ζωή μας, φωτίζει και αγιάζει. Και σήμερα ζούμε μια Πεντηκοστή, διότι καλούμε το Άγιο Πνεύμα να ενδυναμώσει τον άνθρωπο που αφιερώνεται εξ ολοκλήρου στον Χριστό και στην Εκκλησία». Ο Σεβασμιώτατος χαρακτήρισε σημείο του ουρανού το γεγονός ότι, την ημέρα που η Εκκλησία μας τιμά τους 220 Μάρτυρες της Κίνας, του 1900, «τελούμε την ρασοφορία Μοναχής Κινεζικής καταγωγής. Πρόκειται για κατόρθωμα των Μαρτύρων, γιατί ο δικός τους κόπος και η θυσία τους θαυματουργεί, για να ζούμε και στην Τοπική μας Εκκλησία αυτό το θαυμαστό γεγονός, σ’ ένα ευλογημένο Μοναστήρι, όπου μπορούν να βρουν ανάπαυση άνθρωποι από οποιοδήποτε μέρος του κόσμου, γεγονός που συνιστά Αγιοπνευματική εμπειρία».
Η νέα Μοναχή γνώρισε την Ορθοδοξία στην μακρινή πατρίδα της, ήρθε σ΄ επαφή με την αλήθεια του Χριστού σε ανύποπτο χρόνο και αποφάσισε να προσφέρει την ζωή της στον Χριστό και στον Μοναχισμό: «Το Άγιο Πνεύμα ενώνει», επεσήμανε ο Σεβασμιώτατος, «γι’ αυτό και Αγιοπνευματικό είναι ό,τι ενώνει, ενώ αντιπνευματικό είναι ό,τι διχάζει. Το Άγιο Πνεύμα δεν δεσμεύει, ούτε κατακτά, αλλά ελευθερώνει τους ανθρώπους, δεν καταργεί τον χαρακτήρα και το πρόσωπο του ανθρώπου, αλλά θέτει όλους στην υπηρεσία του Ευαγγελίου. Έτσι λειτουργούμε στην Εκκλησία. Δεν μας εξομοιώνει, αλλά μας καλεί σε ενότητα και κοινή εργασία για τον αγιασμό των ανθρωπίνων ψυχών».
