Του Κώστα Κομποθέκρα
Το Πεντάγωνο πιστεύει ότι τα νέα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου των αμερικανικών αεροσκαφών θα επιτρέψουν στα μαχητικά τους να «αποδράσουν» από την παγίδα των ρωσικών συστημάτων αεράμυνας.
Η δεύτερη επιλογή είναι αν δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν στο σύνολο τους την απειλή των ρωσικών αντιαεροπορικών τουλάχιστον να μπορούν να μπλοκάρουν το ραντάρ έρευνας ώστε να μην εντοπιστούν τουλάχιστον πριν προλάβουν να εξαπολύσουν τα όπλα τους ολοκληρώνοντας την αποστολή τους.
Μάλιστα για το ζήτημα του ηλεκτρονικού πολέμου (EW) θα εκδοθεί και βίβλος-πορεία υλοποίησης των επομένων βημάτων.
Ο στόχος σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του αμερικανικού υπουργείου άμυνας είναι το Πεντάγωνο να επενδύσει στα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου επίθεσης και να ενδυναμώσει την νέας μορφής αποστολή επίθεσης με βάση την τεχνική kill-chain.
Ο όρος είναι της Lockheed Martin και αφορά την δυνατότητα προστασίας των συστημάτων από επιθέσεις χακαρίσματος και αντιμέτρων ηλεκτρονικού πολέμου και είναι υψηλού κόστους.
Έτσι σκοπός δεν είναι μόνο η προστασία αλλά και η μείωση του κόστους προστασίας των συστημάτων από απειλές φθηνές όπως ένας χάκερ που απειλεί ένα σύστημα όπως ένα UCAV εκατομμυρίων.
Πρώτος στόχος είναι η ολοκλήρωση του αερομεταφερόμενου παρεμβολέα νέας γενιάς (Next Generation Jammer, NGJ) που θα εξοπλίσει τα EA-18G Growler με δύο ατρακτίδια καταστολής πολλαπλών συχνοτήτων και με βάση αυτό το σύστημα η αμερικανική αεροπορία θα περιμένει να ανταπεξέλθει των ρωσικών S-300 και S-400.
Η δράση του θα έχει να κάνει με το να παρεμβάλει ηλεκτρομαγνητικό σήμα στην προσπίπτουσα από τα συστήματα αεράμυνας συχνότητα ώστε να μην μπορεί να εντοπίσει τα επερχόμενα αεροσκάφη.
Μάλιστα αυτή η διαδικασία θα μπορεί να γίνεται ταυτόχρονα κατά διαφορετικών συχνοτήτων ώστε να επιτυγχάνεται πλήρης απόκρυψη.
Ο παρεμβολέας θα αποτελείται από ραντάρ υψηλής ισχύος κατηγορίας AESA που θα ενεργεί ουσιαστικά σαν επιθετικό όπλο.
Ο παρεμβολέας NGJ όπως προγραμματίζεται θα μπει σε παραγωγή το 2021 με σκοπό να αντικαταστήσει τους σε υπηρεσία παρεμβολείς ALQ 99που βασίζονται σε τεχνολογίες της δεκαετίας του ’80.
Το νέο σύστημα είναι αναγκαίο καθώς το υπάρχον σύστημα δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις νέες απειλές ειδικά των ψηφιακών κυμάτων και συστημάτων καθώς ξεπερνά η ανάπτυξη του τα 40 χρόνια.
Επίσης το νέο σύστημα θα είναι ανοιχτής αρχιτεκτονικής ώστε να μπορούν να αντικατασταθούν ή να αναβαθμιστούν επιμέρους συστήματα και αισθητήρες με σκοπό να παραμένει στην αιχμή της τεχνολογίας όπως για παράδειγμα νέες βιβλιοθήκες απειλών η νέα τεχνικές αποκάλυψης και καταστολής στόχων.
Το νέο σύστημα επίσης σαν φιλοσοφία σε σχέση με τα παλαιότερα είναι επιθετική δηλαδή ακόμα και να εντοπίζει στόχους οι οποίοι για λόγους τακτικής δεν κάνουν εκπομπή σήματος στα προβλεπόμενα για τις δυνατότητές τους δεδομένα.
Έτσι πακέτα οπλισμένων αεροσκαφών όπως τα F-35 και τα F-18 E/F θα μπορούν να περνάνε άφοβα μέσα από τις εχθρικές αεράμυνες ακόμα και αν αυτές θα αποτελούνται από τα ρωσικά αντιαεροπορικά νέας γενιάς S-300PMU-1/-2 και S-400.
Επίσης ένα άλλο χαρακτηριστικό θα είναι η ενσωμάτωση μεγαλύτερων δυνατοτήτων δικτυοκεντρικού πολέμου.
Θα μπορεί οτιδήποτε λαμβάνει ή εκπέμπει συχνότητα RF σε όποιο μήκος κύματος και αν είναι αυτή αναφέρει ο υπεύθυνος του προγράμματος.
Η ανάδοχος εταιρεία για την σχεδίαση και την κατασκευή του νέου παρεμβολέα είναι η RAYTHEON που ανέλαβε να αναπτύξει και να κατασκευάσει 15 συστήματα μηχανολογικής ανάπτυξης και 14 αεροδυναμικά ατρακτίδια δοκιμών έναντι κόστους ύψους 1 δις.δολαρίων.
Στόχος είναι το αμερικανικό ναυτικό να προμηθευτεί 135 ατρακτίδια με σκοπό να εξοπλίσει τις μοίρες των μαχητικών ηλεκτρονικού πολέμου.
