Χάος, εξέγερση και επεισόδια, αυτό θα είναι το «μενού» στην Σερβία το επόμενο διάστημα μετά τις διαδηλώσεις χιλιάδων «αγανακτισμένων» πολιτών, που υλοποιούν όπως φαίνεται, σχέδιο κατά της ρωσικής παρουσίας στην χώρα, αμέσως μετά την επίσκεψη Πούτιν στο Βελιγράδι.
Στην Σερβία, μετά και τις χθεσινές έντονες διαδηλώσεις με την περικύκλωση του προεδρικού μεγάρου από χιλιάδες αυθόρμητους «διαδηλωτές» κατά του προέδρου Βούτσις, υλοποιείται το σχέδιο Σόρος-Δύσης.
Όπως είχε αναφέρει παλαιότερα το ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ, σύμφωνα με το πολιτικό κόμμα «Τρίτη Σερβία», μυστικά στην χώρα προετοιμάζεται η διεξαγωγή μιας νέας «επανάστασης τύπου Μαϊντάν», προσομοιάζοντας στο ουκρανικό μοντέλο.
Το κόμμα αυτό τονίζει ότι η επανάσταση θα είναι ανοικτά αντι-ρωσικού χαρακτήρα και θα στρέφεται ενάντια στις σχέσεις την νυν σερβικής κυβερνήσεως με την Μόσχα.
Ειδικότερα, οι διοργανωτές του αυθόρμητου «κινήματος», έχουν ως στόχο την εξάλειψη όλων των κοινών σχεδίων με την Ρωσία, ενώ για την ίδια την Σερβία « προβλέπεται» ακόμη και μερική απώλεια της εθνικής κυριαρχίας.
https://twitter.com/jeremic_vuk/status/1107372400243625988?ref_src=twsrc%5Etfw%7Ctwcamp%5Etweetembed%7Ctwterm%5E1107388437777268736&ref_url=https%3A%2F%2Finformer.rs%2Fvesti%2Fpolitika%2F426057%2Fuskrsa-tako-roleksa-revolucionar-jeremic-vijetnamci-pali-masu-ruci-sija-35-000-evra
https://twitter.com/MilenkoJovanov/status/1107535520475869184
Ρωσικό ινστιτούτο αναφέρει για το θέμα: «Σήμερα τα Βαλκάνια αποτελούν την περιοχή όπου συγκρούεται ο «ρωσικός » και ο «δυτικός» κόσμος.
Μετά την κατάρρευση της Γιουγκοσλαβίας, η Σερβία ήταν ίσως η μόνη πραγματικά φιλική χώρα για την Μόσχα σε αυτήν την περιοχή-κλειδί.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής για αυτόν ακριβώς τον λόγο έχουν αρχίσει να αναπτύσσουν ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα "για την καταπολέμηση της ρωσικής δραστηριότητας στην χώρα και ολόκληρα τα Βαλκάνια".
Αποτέλεσμα ήταν οι «αυθόρμητες» διαμαρτυρίες που εμφανίστηκαν εντελώς ξαφνικά από τον περασμένο Δεκέμβριο στη Σερβία, οι οποίες από χθες έχουν περιέλθει σε ένα νέο επίπεδο.
Στους δρόμους του Βελιγραδίου χιλιάδες διαδηλωτές κατεβαίνουν μαζικά, με πολλούς από αυτούς να φορούν μάλιστα και κίτρινα γιλέκα.
Μια ομάδα ακτιβιστών έσπασε μέρος του κτιρίου του σερβικού τηλεοπτικού κέντρου και μόνο χάρη στις ορθές και ψύχραιμες ενέργειες της αστυνομίας, αποφεύχθηκαν τα ανθρώπινα θύματα.
Η λέξη "Maidan" βρίσκεται ανεπαίσθητα στον αέρα. Εξοικειωμένος με τα ουκρανικά γεγονότα του 2014, ο πρόεδρος Βούτσιτς προειδοποίησε ότι οι αρχές θα αντιδράσουν σκληρά σε πράξεις βίας.
Οι «διαμαρτυρίες» αυτές όμως ξεκίνησαν άμεσα στην επίσκεψη του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας Βλαντιμίρ Πούτιν στη Σερβία και δεν έχουν σταματήσει έκτοτε.
Ποιος έβγαλε τόσους χιλιάδες διαδηλωτές στους δρόμους;
Πολύ ετερογενείς αντιπρόσωποι πολιτικών δυνάμεων ενώθηκαν ενάντια στην σημερινή σερβική κυβέρνηση. Αυτοί είναι αριστεροί, φιλελεύθεροι, κεντροδεξιοί, αλλά και υποστηρικτές και αντίπαλοι της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Δεν έχουν ένα γενικό εποικοδομητικό πρόγραμμα, αλλά ενώθηκαν σε μια γενική διαμαρτυρία εναντίον του Προέδρου Βούτσιτς, έχοντας ως κύρια απαίτηση τους, την παραίτησή του ίδιου και την διεξαγωγή πρόωρων εκλογών.
«Η μόνη απαίτηση που προτείνουμε είναι η παραίτηση Βούτσις και η παύση ενός κακού πολιτικού καθεστώτος. Επίσης ζητάμε εκλογές», φωνάζουν οι διαδηλωτές.
Οι διαδηλωτές κατονόμασαν τον Βούτσις ως "κλέφτη", ενώ ο ίδιος, απαντώντας στους ηγέτες της αντιπολίτευσης τους αποκάλεσε "ολιγάρχες" και "φασίστες".
Η ρητορική των χιλιάδων διαδηλωτών ομοιάζει πάρα πολύ με την ουκρανική εξέγερση της πλατείας Maidan. Αποδεικνύεται ότι το Στέιτ Ντιπάρτμεντ σκοπεύει να ανατρέψει τον "αδελφό" Βούτσις , όπως τον Γιανούκοβιτς.
Για μια σωστή κατανόηση της κατάστασης, είναι απαραίτητο να συνειδητοποιήσουμε ότι ο Σέρβος Πρόεδρος, γενικά, δεν ρωσόφιλος ηγέτης.
Είναι εκπρόσωπος των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων. Ο ίδιος ο σερβικός πληθυσμός όμως είναι έντονα φιλορωσικός, σε αντίθεση με τις κυρίαρχες ελίτ, οι οποίες αναγκάζονται να ακολουθήσουν μια "πολιτική πολλαπλών φορέων" και να φλερτάρουν πότε με το Κρεμλίνο, και πότε με την δύση.
Πολύ σοβαροί εσωτερικοί λόγοι εμποδίζουν την είσοδο της Σερβίας στη δομή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ για τον ίδιο τον Βούτσιτς.
Το πρώτο είναι, το ζήτημα του Κοσσυφοπεδίου. Μιλάμε για την πιο σημαντική περιοχή της χώρας για τον σερβικό λαό, η οποία αποκόπηκε από τον εθνικό κορμό με την ενεργή βοήθεια των Ηνωμένων Πολιτειών και των δυτικών χωρών.
Η αντιπολίτευση κατηγορεί τον Βούτσιτς ότι είναι έτοιμος να αναγνωρίσει τη "Δημοκρατία του Κοσσυφοπεδίου" και να προβεί σε εδαφική ανταλλαγή. Αλλά οι εμπειρογνώμονες στα Βαλκάνια το αρνούνται αυτό.
Στην πραγματικότητα, ο Βούτσιτς δεν κάνει παραχωρήσεις στη Δύση σχετικά με την αναγνώριση του Κοσσυφοπεδίου και η Δύση δεν ξέρει πλέον πώς να «πείσει» το Βελιγράδι να το κάνει. Όλες οι επιλογές απέτυχαν και οι διαπραγματεύσεις με την Πρίστινα έχουν καθυστερήσει τόσο πολύ που δεν θα φαίνεται κάτι θετικό στον ορίζοντα .
Δεύτερον, οι Σέρβοι θυμούνται πολύ καλά πως πριν από αρκετές δεκαετίες οι χώρες του ΝΑΤΟ βοήθησαν στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, ενώ με τον πόλεμο του 1999 βομβάρδιζαν τη Σερβία και την πρωτεύουσά της.
Η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση σημαίνει την απαραίτητη ένταξη της Σερβίας στη βορειοατλαντική συμμαχία, η οποία φαίνεται ουσιαστικά ανήθικη για τους Σέρβους.
Τρίτον, είναι απαραίτητο να ληφθεί υπόψη η ιδιαίτερη φιλική στάση του σερβικού λαού προς την Ρωσία και τους Ρώσους, που επανειλημμένα έχουν σώσει την χώρα.
Οι Σέρβοι είναι οι μόνοι από όλες τις «μικρές» χώρες που δεν συμμετείχαν στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ενάντια στην ΕΣΣΔ από την πλευρά του Τρίτου Ράιχ. Η ένταξη στο ΝΑΤΟ θα φέρει αυτόματα τη Σερβία στην άλλη... πλευρά.
Λαμβάνοντας υπόψη αυτούς τους παράγοντες, φαίνεται ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες πήραν την απόφαση να «αντικαταστήσουν» τον μέτριο φιλοδυτικό πρόεδρο Βούτσιτς, με έναν πιο δραστήριο, ο οποίος θα προσαρμόσει τους Σέρβους κατά της Ρωσίας και θα ικανοποιήσει όλα τα αιτήματα της Δύσης για το Κοσσυφοπέδιο, αναφέροντας την ανάγκη να αποκτήσει η χώρα την μεγάλη στρατιωτική προστασία του ΝΑΤΟ από τους «Ρώσους ιμπεριαλιστές» διεξάγοντας μια "ρεβιζιονιστική πολιτική"», καταλήγουν Ρώσοι ειδικοί.
Το ποια θα είναι η στάση της Μόσχας σε ένα τέτοιο πιθανό σενάριο δεν μπορεί να εκτιμηθεί προς το παρόν .
Σύμφωνα με το κόμμα «τρίτη Σερβία» η αποσταθεροποίηση της χώρας, θα στηριχθεί στην τεχνογνωσία και την εμπειρία του αποκαλούμενου Κέντρου «μη-βίαιων και στρατηγικών ενεργειών» (CANVAS).
Ο επικεφαλής του κέντρου αυτού είναι ο Σρντιάν Πόποβιτς, ένας πρώην ακτιβιστής του κινήματος «Αντίσταση», που βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της ανατροπής του πρώην προέδρου Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς. Αυτή ήταν και η πρώτη επανάσταση που ανταποκρίνονταν στον όρο «χρωματιστή».
Ο Γενικός Διευθυντής του Κέντρου Στρατηγικών Μελετών του Βελιγραδίου Ντράγκαν Τρίφκοβιτς, εξέφρασε τα δεδομένα αυτά, τονίζοντας ότι η οργάνωση (CANVAS) στην Μέση Ανατολή είχε συμπεριληφθεί στον κατάλογο των τρομοκρατικών οργανώσεων, μετά την ενεργή συμμετοχή της στην «Αραβική Άνοιξη» στην Βόρεια Αφρική.
Στη Σερβία, η «οργάνωση» αυτή συνεργάζεται μαζί με άλλες ΜΚΟ, δημοσιογράφους, με αντι-ρωσικές και φιλο-δυτικές απόψεις, αλλά και ανθρώπους του υποκόσμου .
Μετά την πτώση του Μιλόσεβιτς, ο Πόποβιτς, μαζί με έναν άλλο ακτιβιστή τον S.Dzhinovichem ίδρυσε την περίφημη οργάνωση (CANVAS), η οποία άρχισε να «διασπείρει τους σπόρους της δημοκρατίας» σε όλο τον κόσμο, από την Δυτική Σαχάρα και την Ρουάντα, έως την Λευκορωσία και το Αζερμπαϊτζάν.
Το καλύτερο πράγμα που συνέβη στην Τυνησία, την Γεωργία και την Ουκρανία, ήταν η συμμετοχή και αναγνώριση του Πόποβιτς ως ενός διεθνώς αναγνωρισμένου ειδικού στην κατασκευή «έγχρωμων επαναστάσεων». Το περιοδικό Foreign Policy τον συμπεριέλαβε στους «εκατό μεγαλύτερους στοχαστές της εποχής μας».
Ο Πόποβιτς έχει μετατραπεί σε έναν θεωρητικό: γράφει βιβλία για την οργάνωση των «μη βίαιων διαμαρτυριών», και πραγματοποιεί διαλέξεις σε Λευκορωσία, Ιράν και Ερυθραία σε εκπρόσωπους της «δημιουργικής αυτής τάξης».
Εμφανίζεται συχνά στα αρχεία του Wikileaks ως «μόνιμη σύνδεση» (επαφή) της αμερικανικής υπηρεσίας πληροφοριών και του Stratfor. Μετά τα γεγονότα στην Αίγυπτο, ο Σρντιάν Πόποβιτς εργάστηκε όχι μόνο στο Stratfor, αλλά αποτελούσε «σύνδεσμο» της CIA με τον Άραβα τραπεζίτη Munir Sutter, ο οποίος, με τη σειρά του, χρηματοδότησε την «επανάσταση του Twitter» στην Αίγυπτο .
Από την άλλη πλευρά, ο Ντράγκαν Τρίφκοβιτς αναφέρει ότι ο Σρντιάν Πόποβιτς δεν μπορεί να είναι ο «εγκέφαλος» και προγραμματιστής μιας νέας επανάστασης στην πατρίδα του την Σερβία. Αντίθετα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ένας ταλαντούχος οργανωτής και εκτελεστής.
Ανάμεσα στους κύριους διοργανωτές μιας τέτοιου τύπου «επανάστασης» ο Πόποβιτς θα αποτελεί μόνο ένα «μικρό μηχανισμό, σε σχέση με την οργάνωση «Freedom House» και «Open Society Institute», που πιθανόν θα διαθέτουν την εποπτεία του σχεδίου, αναφέρει το ρωσικό δημοσίευμα.
